Ablamın Sevgilisi

27~ "Siyah ve Beyaz"

Başımı Aras'ın omzundan kaldırıp göz yaşlarımı sildim.
Burnumu çektikten sonra gözlerimi Aras'ın gözleriyle birleştirdim. Elini yanağıma koyup, parmağıyla yavaşça okşadı.

"Güzelim neden ağladın?" Diye sordu yine Aras. Şu güzelim demeyi kesmeliydi. Eğer o güzelim demeye devam ederse sevgilim olmasını umursamayıp dudaklarına yapışabilirdim, evet.

Islak gözlerimle ona baktığımı fark edince gözlerimi hızla çektim. Güçsüz gözükmek istemiyordum.

"Güzelim," diye tekrarladı Aras. Konuşmak için sesimi aradım ve zorla konuştum.

"S-sonra konuşalım olur mu? Aşağıda bizi bekliyorlar."

Evet, bu konuyu birine anlatıp rahatlamak isterdim. Ve bu kişi Aras olabilirdi. Ama uygun zamanda değildik.

Dolabı açıp elime ilk gelen tişörtü Aras'a verdim.

"Beyaz istemiyorum, siyah olsun." Dedi Aras. Eski ses tonuna geri dönmüştü. Eski Aras geri gelmişti.

Az önceki "güzelim" diyen ses tonundan eser yoktu. O ses tonunu sevmiştim. Tekrar duymak hatta hep onu duymak isterdim ama... Öyle bir şey olmayacağını biliyordum.

"Peki al siyah." Diyerek dolaptan siyah bir tişört alıp Aras'a attım.

Kolalı tişörtünü çıkarıp bana attı. Pislik!

"Pis tişörtünü bana atma!" Diyerek kafama düşen tişörtü hızla çektim.

Omg! Keşke tişörtü kafamdan çekmeseymişim. Çünkü şuan karşımda üstsüz bir Aras var!

Tişörtsüz!
Kaslı!
Baklavalı!

Bakmayı kes Masal. Zar zor gözlerimi Aras'ın baklavalarından ayırdım. Allahım o neydi öyle? Allah her bir baklavasını özenle yaratmıştı maşallah.

Tişörtü giydikten sonra kapıya doğru yöneldi. Odadan çıkmadan önce bana dönüp sinir olmamı sağlayan kelimeleri söyledi.

"Tişört sende kalsın."

-

Yemeğimizi yemiştik. Şimdi ise salonda bir yandan film izliyor, bir yandan da sohbet ediyorduk. Ama film izleme tarafımız daha ağır basıyordu.

Üzerimi değiştirmiş temiz kıyafetler giymiştim. Aras'ın kolalı tişörtünü ise odamda bırakmıştım.

O tişörtü Aras ve Uzay gittikten sonra yıkamayı düşünüyordum.

Uzay'la aramızda bir şey vardı. O sözcüklerden sonra aramıza sanki bir mesafe girmişti.

Benden sakladıkları şeyi merak ediyordum. Herkesin bilip benim bilmediğim neydi?

Bu konuyu da Uzay'la sonra konuşmak için aklımın bir köşesine not etmiştim.

Annemin "Kızlar, ikinizden biri mısır patlatmak ister mi?" demesiyle gözlerimi televizyondan ayırdım.

Ben ve mısır patlatmak? Şuan çok üşenmiştim, kolumu kaldırıcak halim yoktu o derece.
Tabi birde mısır patlatmayı becerebilir miydim o ayrı konu.

Selinle ikimiz aynanda "hayır" dedik. Fakat annemin bize öyle bir bakışı vardı ki tırsmıtşım.

Annemin bakışıyla birlikte, Selinle aynanda tekrar konuştuk. Ben "Selin yapar" dediğimde Selin ise "Masal yapar" demişti.