Ablamın Sevgilisi

29~ "ilk gün"

Medya- Masal😍
İyi okumalar...
--

Baba... Çok farklı bir kavramdı benim için. Hiç gerçek bir aile kavramı yaşamamıştım. Aile kavramı ne demek bilmiyordum.

Çünkü yaşamamıştım. İnsan yaşamadığı şeyi nasıl bilsin ki. İnsan sadece anlamaya çalışır. İnsan yaşarsa o şeyi tam anlamıyla anlar.

Gözüme dolan gözyaşlarımın geri gitmesini bekledim. Bu konuşmayı ağlayarak yapmayacaktım. Bunu ağlayarak yapmayacaktım. Güçlü olmalıydım. Güçsüz gibi gözükmemeliydim.

"Babamdan nefret ediyorum," diye mırıldandım.

"Annemden nefret etmiyorum. Ona sadece biraz kızıyorum." Diye devam ettim.

Anneme kızıyordum. Çünkü bizim ilgiye ihtiyacımız vardı. Ama o bunu görmüyordu, evde bizimle olmak yerine sürekli şirketteydi.

"Bizimle ilgilenmiyor. Bazen işini bizden daha çok sevdiğini düşünüyorum." Diye devam ettim.

"Peki babandan neden nefret ediyorsun?" Diye sordu Aras.

"Çünkü.." kelimeleri toplamaya çalıştım. Ne diyebilirdim ki? Bizi istemedi mi diyebilirdim? Bizi istemedi sonra pişman oldu mu diyecektim? Gerçekler buydu.

Gerçekler acıydı.

"Annemle babam kavga etmiyordu. Hani olur ya kavga ederler, anlaşamazlar o yüzden boşanırlar ama bizimkiler öyle değildi. Kavga falan etmiyorlardı. Sessizdi. Bizim evimiz sürekli sessizdi. Akşam yemeğini sessizce yiyorduk, sonra herkes sessizce bir köşeye çekiliyordu. Hep beraber oturup sohbet etmiyorduk veya televizyon izlemiyorduk. Herkes kendi halindeydi. Sanki aile değil yabancı gibiydik." Sustum. O günü hatırlamak istemiyordum. İstemiyordum!

Aras güven verircesine kolumu sıktı. Bankta kıpırdanıp arkama yaslandım. Derin bir nefes alıp devam ettim.

"Ve bir gün sıradan bir gün geçiriyorduk. Akşam yemeğini yiyecektik. Ama o akşam babam yemeğe gelmeyeceğini söyledi. Annem sinirlendi. Yemeği hep beraber yemek istedi. Babam eve geç saatte geldi. Bir kaç gün sonra annem babamın kendisini aldattığını öğrendi." O cümleden sonra gözyaşlarım intihar etti. Gözümden süzülüp balerin gibi dans ederek çeneme düştü. Ve ordan da dudağıma.

Aras'ın kollarını hissettim. Beni kendine çekip sarıldı. Ancak sarılışına karşılık vermedim. Veremedim.

"İşte bu yüzden sevgilim yok. Erkeklere güvenmiyorum. Erkekler bir kadından sıkılınca onu aldatır. Asla bir kızla yetinmezler. Eğlenirler. Kızlar erkekler için bir oyuncak gibidir, sıkılınca başka oyuncağa geçerler." Dedim gözyaşlarım içinde.

"Her erkek öyle değildir Masal." Diye mırıldandı Aras.

"Her erkek öyle değildir." Diye tekrarladı yine.

"Ve sonra annem ve babam ayrıldılar. Babam o kadınla evlendi. Çocukları olmadı. Çünkü kadının bir hastalığı var ve çocuk sahibi olamıyor. Kadın iyi biri. Ve babam annemi o kadınla aldatırken, o kadına evli olduğunu söylememiş. Kadın Selin'le beni çok seviyor. Ben o kadından değil. Babamdan nefret ediyorum. Kadının adı Gamze."