Ablamın Sevgilisi

35~ "seni seviyorum"

Ellerimi cebime soktum. Nedense içimde bir soğukluk vardı.

Hem havanın soğuk olması hemde içimdeki heyecanın beni tir tir titretmesi yetiyordu.

Kalbimin hızlanmasını diledim bir an. Kalbimin hızlanması sanki kalbimin daha da hızlanmasına neden oluyordu.

Evet şu an içinizden bu ne biçim cümle diyorsunuzdur. Evet, bu kafayla böyle cümleler çıkıyor benden.

Tam anahtarımı çıkarıp kapıyı açıyordum ki kapının açık olduğunu fark ettim.

Tam "Selin evde misin?" Diye sesleniyordum ki vazgeçtim.

Yukarıdan gelen bağırma sesleri bunu yapmamı engellemişti.

"Masal umrumda değil tamam mı? Ben sadece kendimi düşünüyorum. Kendim ve kendi popülerliğim gerisi umrumda değil anladın mı?!"

Selin'in sesini duymamla hücrelerime sanki bıçak saplanmıştı.

Masal umrumda değil.
Ben sadece kendimi düşünüyorum.

Masal umrumda değil. Önemli olan kendim ve kendi popülerliğim.

Selin'in cümleleri beynimde yankılanırken kendime gelmeye çalıştım.

Sanki biri üzerime soğuk su dökmüştü ve bu soğuk su kendime gelmemi sağlamıştı.

Gözlerimi açmıştım.
Gözlerimi açmıştım çünkü bana değer vermeyen kişilere haddinden fazla değer veriyordum.

Gözlerimi açmanın ve gerçeklerle yüzleşmenin zamanıydı.

Ayaklarım bedenimi daha fazla taşıyamadı ve masaya tutundum.

"Biz Masal'la gayet mutluyuz Selin anladın mı? Bir oyun teklif ettin ve kabul ettim. Popülerliğin daha da arttı ve oyun bitti anlıyor musun? Şimdi bir daha karşıma bile çıkma."

Aras'ın sesi şimdi kulaklarımdaydı.

Masal'la gayet mutluyuz.
Mutlu muyduk gerçekten?

Bir oyun teklif ettin ve kabul ettim.

Beynimde yankılanan cümleleri kovmak istiyormuşçasına başımı salladım.

"Aras oyunu bitirmek istemiyorum. Masal umrumda bile değil."

"Selin rahat bırak beni."

Merdivenden gelen ayak sesleri ve karşısında beni görünce şok olmuş bir Aras.

"Masal umrumda değil diyorum ya-" Selin cümlesini tamamlayamadı çünkü o da beni görünce şok olmuştu.

Kardeşimin umrunda değildim. Sanırım sevdiğim kişinin de umrunda değildim.

Zaten umrunda olsam bu kadar şeyi benden saklamazdı.

"M-masal sen duydun mu?" diye sordu kekeleyerek Selin.

Evet, aptal bir kardeşim vardı. Beni umursamadığını bağırarak söylerken, karşısında beni görüyor ve sonra "duydun mu" diye soruyordu.