Loosing Our Memories

9 3 0
                                    

Continuation.......

ㅡEmberㅡ

"Exelotle, the time has come, to make them forgot who they are. Exelotle, the time approach, to remake the memory of them both" someone cursed. Later on, each one of us, ako at sya, nabalot ng itim na usok at para na ko ngayon nasa isang caccoon.

"Zero? Mine! Mine tulungan mo ko!" Sigaw ko para manghingi ng tulong pero walang sumasagot. Paulit-ulit na nagple-playback sa utak ko yung exelotle na word at bawat playback non ay ang pagtibok ng puso ko na sobrang lakas. Ka pag tumitibok ang puso ko, lumalabas yung spirit ko.

"NO! MINE!" I yelled but minute passed by, bigla akong hinimatay at nawalan ng malay.

Makalipas ang ilang minuto, nagising ako sa isang madilim na lugar pa rin at sa harap ko, nakatayo ang isang lalaki na naka-cloak. Humarap sya sa 'kin at sinubukan ko syang kilalanin pero hindi ko sya magawang makilala dahil hindi pamilyar ang mukha nya sa 'kin.

He approach me and hold my forhead. Diniinan nya ang paghawak doon at masakit na. Napansin kong may magic circle sya sa noo nya pero di ko alam kung ano ang gamit nito.

"Exelotle, the time has come. Two pyramids, one eye. Make their memories pass by. Here in light, here in night. Listen to the exelotle I may tell" he chanted at mas mabilis na tumibok ang puso ko at lahat ng memorya ko tungkol kay Zero ko, lahat yon parang hinihigop ng isang vaccuum sa loob ng ulo ko. At sa wakas nagising na ko mula sa panaginip na yon.

"Nasan na ko?" Tanong ko dahil sa isang madilim na kwarto ako napunta at sa may sulok ng kwarto na 'to, doon ko nakita ang nakalumpasay na katawan ng isang lalaki.

"Uhm, sir, sir" sabi ko para gisingin sya at napagkamalan ko pa syang patay. Ang cute nya, uhm actually pareho kami ng damit, tattoo sa mukha ng isang destruction mark, cute nya hehe.

"Sir, malamig sa sahig" sabi ko at bumangon naman syang bigla.

"Sino ka?" Tanong nito na may kasungitan. Di bakla yes! Lumayo sya ng kaunti sa 'kin pero napansin kong hawak nya yung tagiliran nya.

"Ako si Ember Ice Blevins, ikaw sino ka? First time kong makita ka eh" saka ko sya nginitian.

"Zero Sky Nightgale, thats my name" he said and dart his sight on the other direction.

"Nice meeting you" I said and stretch my arms at the front of him.

"Tsk" sabi nya lang at di nakipag-shake hands kaya naman kinuha ko nalang yung kamay nya at ako na mismo yung nakipag-shake hands sa kanya. Pero naramdaman ko nalang na malagkit yung kamay nya. I untangle my hands on him and check for it.

"D-dugo!" Sabi ko na napalakas. Puno ng dugo ang kamay ko pati kanya at nung tignan ko yung tagiliran nya, may blood stains na nga.

"Shut up Miss Ice" he sternly said.

"Patingin ng sugat mo, gamitan na natin ng first aid" sabi ko saka pumunit ng tela sa laylayan ng damit ko. Di namin alintana ang madilim na lugar na 'to at ang takot.

"Dont mind me" he said.

"Come on Sky, tayo lang dalawa yung nandito, sinong tutulong sa 'yo" saka sya pilit na tumayo pero kasabay ng paghawak nya sa tagiliran nya ay ang paghawak nya sa kaliwang braso nya at nakikita ko mula sa suot nya na may dugo na rin yon.

"Ipakita mo na!! Wag ka ng umarte! Ako na nga tong tinutulungan ka dahil tayo lang dalawa dito gumaganyan ka pa!" Singhal ko at napalakas yon. He just snob me saka nya tinaas yung suot nyang damit. Yum, abs. Pero di yon yung agad kong napansin, napansin ko yung sugat nyang continous ang pagdugo at may kalakihan.

Chaos BringerKde žijí příběhy. Začni objevovat