Play With Blaze [FINAL EDITION]

Chapter 23

Blaise's POV

Mag-i-isang lingo na ang lumipas simula nung umalis si Cindy sa poder ko, and dahil nga nag-resign siya, hindi na rin siya pumapasok sa company.

Haay, parang andaming nangyari. Akala ko, aayon ang lahat sa gusto ko.

Stupid Blaise.

Masyado akong na-excite nung akala namin buntis na talaga siya.

Tsk.

Am I really that bad?

Pero hindi ko talaga maiwasang matawa tuwing ma-iisip ko na natalo ako sa sarili kong laro.

Tsk. Again.

Stupid Blaise.

Anyway, ayoko na munang problemahin ang tungkol sa min ni Cindy, may importante akong lakad ngayon and alam kong siya lang ang makakapag-pagaan ng dala-dala ko ngayon.

Well actually hindi ko alam kung bakit may nararamdaman akong ganitong pakiramdam.

I'm not guilty...

That's what I believe.

Napabuntong hininga na lang ako sa mga ideyang pumapasok sa ulo ko, bago ako tuluyang umalis na ng bahay.

*********

Naglakad na ko na may bitbit na bulaklak papasok sa sementeryo and as usual, everything is at peace.

Siguro ito yung literal na "peace" na makakamtan mo sa mga salitang, "Rest and Peace."

Corney noh, pero naisip ko lang naman. Pag namatay ka, talaga namang tahimik ang lalagakan mo, lalo na't lahat ng kasama mo ay mga patay na rin, panong hindi niyo makakamtan ang kapayapaan?

Pumunta na ko sa pwesto ng puntod niya at inilapag ang bulaklak na binili ko. Lumuhod ako para magtirik ng dilaw na kandila.

Her favorite color.

"It's been three years, but it feels like yesterday."

Napabuntong hininga nanaman ako.

Bakit ba pakiramdam ko sobrang bigat ng dibdib ko?

Umupo ako at sinandalan ko ang puntod niya at napatingin ako sa langit.

"Mommy, am I that really bad?"

Biglang lumitaw ang nakangiti niyang mukha sa ulap pero bigla rin namang nawala.

"I guess, I am really that bad. I played with her heart. Can I tell you the whole story?"

Tsk. tinanong ko pa siya, e ako lang naman ang buhay na nandito.

"Kahit siguro marinig ng mga kapitbahay mong patay ang kwento ko, hindi naman na nila siguro kayang i-chismis to sa iba."

Nakakatawa, ano ba tong ginagawa ko?

"I first saw her at Dad's company, that was a year after your death. She was so beautiful and naturally attractive. She has perfect curves, and a perfect skin. Parehas kayo mommy, pero alam mo ba kung ano yung pinaka-nagustuhan ko sakanya on our first meeting??? Yun yung aura niya na sobrang tapang. Parang wala siyang kinakatakutan, kung sumagot siya kay Dad nun parang mas mataas pa siya. She's brave and has a high confidence. Alam kong medyo tense pa siya nun, dahil sa conflict na nangyari sa dept nila, ni hindi niya nga napansin ang ka-gwapuhan ko ei. Kay Dad lang talaga siya nakatingin habang dirediretso siya sa pag-i-explain."

...

"She's a good employer. Then after nun, bigla na lang nag-sink in sa utak ko na, I want her... We'll fit together and I want her to the mother of my child. Since then I made a perfect plan for my own game."