As long as you love me!

4.

De muziek begint!
Mijn hart gaat razendsnel tekeer!
Ik doe mijn best om mijn longen genoeg lucht te geven!
Het lijkt wel of ik echt 20 km op mijn handen heb gelopen!
Ik denk dat ik gek word!
Ik weet niet eens meer wat ik denk!
Het enige wat ik denk is:
"AAAAAH!"
Mijn handen trillen!
Net zoals een oma van 90 jaar!
Damn... een concert maakt je oud!
En dan...
er komt iets uit het podium!
Een vierkante glazen box!
Ik ga dood!
Letterlijk!
Ik begin te wenen!
Waarom ween ik? Dit is absoluut het beste moment van mijn leven en ik zit hier te wenen als een kleine baby!
"Justiiiiin!! Aaaah!" Gil ik, in de hoop dat hij mij kan horen, wat helemaal het geval niet is want echt iedereen tussen ons zit ook te gillen.
En dan begint de tekst.
En ik zing natuurlijk mee, zo luid dat als ik thuis de delen bekijk die ik gefilmd heb mezelf meer hoor zingen dan Justin.
Valentine kijkt me schuin aan en lacht. "Tuurlijk ben je aan het wenen, van zo een lelijke persoon begint iedereen te wenen!" Zegt ze sarcastisch.
"Meisje, ik denk dat jij de enige bent die dat denkt!" Zeg ik haar en terwijl ik met mijn kin wijs naar de jongen -ja, je leest het goed, J O N G E N- die ook let een zakdoek de tranen van onder zijn ogen aan het vegen is.
Samen lachen we even en kijken dan verder naar het concert.

"I'll show you, to todododo tododo todododo, I'll show you uuuuuh. I'll show you to todododo tododo todododo, I'll show you uu uu uuh!" Gil ik mee, helemaal vals en veel te luid, maar zo erg is dat niet want de mensen rondom mij doen gewoon het zelfde.
Iedereen behalve Valentine dan, zij staat een beetje te kijken...

Nadat Justin een paar liedjes heeft gezongen is het pauze en Valentine en ik gaan samen even naar het toilet een een luchtje scheppen want het is ondertussen al heel warm in de zaal.
Ondanks dat het een kwartier pauze is, kijk ik om de 5 seconden op mijn gsm om te zien of de tijd nog niet om is.
"Rustig nou," zegt Valentine als ik voor de 40ste keer ik een minuut mijn gsm wil nemen," we missen heus niets. Geniet nu een beetje van de frisse lucht, adem diep in en uit, en kom tot rust want anders ga ik je nog mond op mond moeten geven!"

"Ja, ik geniet van de 'frisse' lucht" zeg ik sarcastisch, want je ziet hier echt een hele wolk rook hangen.

"Jaja, je hebt gelijk. We zullen terug naar binnen gaan, want ik wil het echt niet op mijn geweten hebben dat we te laat zouden komen. Hoeveel mensen zou je dan vermoorden uit boosheid?"

"Euhm... 10, nee wacht 20!" Samen lopen we lachend terug naar binnen.

Nadat we na 5 minuten zoeken onze plaatsen terug gevonden hebben, gaan we zitten en niet veel later begint het 2de deel.

En terwijl Justin 'purpose' zingt, en ik ween, weet ik het zeker.
Dit is de beste dag van mijn hele leven!

♥︎