As long as you love me!

10.

"Laurien, ik hou zo zielsveel van jou! Ik wil het aan heel de wereld tonen! Samen gaan we over de hele wereld reizen! 'I can take you places you ain't never been before. Baby take a chance or you'll never ever know...'", terwijl Justin zacht zit te rappen komt zijn hoofd als maar dichterbij en juist als zijn lippen nog maar 1 centimeter van de mijne verwijderd zijn wordt ik wakker geroepen...

"Mama! Moet het nu! Ik was zo bijna aan het kussen met Justin! Waarom haat je onze relatie!" Zeg ik quasi-boos.
"Kom op! We vertrekken naar de voetbal kom je ook?" Roept mama lachend terug.

Dat is weer zo iets typisch aan mijn leven. Mijn broer van 9 jaar voetbalt, elke woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag! En natuurlijk gaan mijn beide ouders altijd kijken. Waardoor ik bijna altijd alleen thuis zit. Ooit hebben ze me een keer verplicht om mee te gaan, toen ben ik beginnen praten met de zus van een vriend van mijn broer. Ok, dat klinkt best ingewikkeld, maar dus we werden bevriend en nu spreken wij dus ook af, elke vrijdag, op de voetbal van onze broers.

Ik loop naar beneden en trek mijn schoenen aan. Arme schoenen, ooit waren jullie wit...
"En hoe was het op school vandaag?" Vraagt mama. Elke dag vragen ze dat en elke dag lieg je, 'jaja, het ging goed' of 'valt wel mee, we hadden 5 toetsen vandaag' terwijl je eigenlijk gewoon wil zeggen 'de speeltijden waren leuk'. Vandaag is zo een dag dat ik denk dat ik het laatste wel kan gebruiken.
Mama begint te lachen als antwoord.

"Heb je die foto's nu gestuurd?" Vraagt mama. We stappen allemaal in de auto en vertrekken. Yeey! Waarom ben ik hier eigenlijk ook al weer mee begonnen? Altijd in die kou staan...

"Ja, nee, eigenlijk was ik heb best wel vergeten... maar ik heb ze na LO gestuurd! Aah! Justin had geantwoord!" Roep ik was ik bedenk dat ik nog altijd niet geantwoord heb.

Ik grijp snel naar mijn gsm en bekijk het berichtje. Ik ben doms verwonderd dat hij zelf nog weet wie ik ben, maar ja het is ook niet moeilijk, we kennen elkaar nog geen 24 uur.

Dank je voor de foto's! Ik dacht al dat ik je als vermist moest opgeven...
Vergeet je onze belofte niet?
J

Hoe zou het zelf mogelijk zijn om die belofte te verbreken? En dankzij dit berichtje heeft hij wel bewezen dat hij een goed gevoel voor humor heeft! Het is toch ironisch bedoeld? Ja, sowieso!

Ok Laurien, doe cool en antwoord iets grappig. Bedenk iets zodat het gesprek blijft duren. Of moet ik juist niets antwoorden... ik zie hem waarschijnlijk toch nooit meer dus wat maakt het uit dat ik mezelf laat hopen... Nee! Niet zo denken! Antwoord gewoon iets!
Ik denk dat Justin niet echt goed is voor mijn hoofd. Door hem heeft hij heel de tijd ruzie met zichzelf!

Ik zie dat we er bijna zijn dus besluit dit te antwoorden.

Tuurlijk vergeet ik dat niet! En hoe gaat het met jou? (Ik heb ooit in een interview gelezen dat je het graag hebt dat fans dat vragen ;-))
Kuss

Snel duw ik op verzenden en stap uit. Ik zie Alice, die zus van een vriend van mijn broer, en loop naar haar toe. We zeggen elkaar gedacht. Mijn broer speelt al 4 jaar voetbal dus ondertussen ken zelf ik alle ouders van die kinderen. Ze weten allemaal dat ik gisteren naar Justin ging en echt iedereen vroeg er naar. Mijn antwoord was altijd heel kort en simpel.
"Ja, het was leuk, echt geweldig. Nee, we zaten best wel ver, maar je kon hem nog goed zien..." ik kon hem heel goed zien na het concert denk ik erbij en begin opslag te blozen.

Na anderhalf uur in de kou te hebben gestaan is de training eindelijk gedaan. En het is ondertussen al een traditie geworden om iedere vrijdag naar de winkel te gaan en zo een kant-en-klare maaltijd te kopen. Ik denk dat ik nooit genoeg zal krijgen van de diepvriesmacaroni...
Omdat mijn broer vandaag geen zin had om mee boodschappen te doen, zetten we hem en mama eerst af en rijden dan verder naar de winkel.
"Heb je mama gezegd over de foto?" Vraagt papa, van zodra ze uit de auto gestapt zijn.

"Ja, deze morgen dacht ik er eigenlijk aan dat ik die foto nog moest sturen en ik was mezelf luidop aan het vervloeken omdat ik het nog niet gedaan had. Op dat moment kwam mama binnen en heb ik het allemaal verteld. Ik ben zo slecht in het bewaren van geheimen..."

"Maak je toch niet druk, denk je nou echt dat mama of ik naar de pers zouden stappen met die foto. Hij bedoelt waarschijnlijk gewoon dat je een uitzondering bent en dat hij niet met iedereen weer op de foto wil."

"Ja, dat kan." Zeg ik en ik duw nog een keer op de thuisknop zodat ik mijn achtergrond zie. Het is echt zo een mooie foto...
En terwijl ik met mijn vinger over Justins hoofd wrijf krijg ik een berichtje binnen.

Haha, ja hoor, alles gaat prima! En met jou? (Ik heb heus wel door dat je dat alleen stuurde om het gesprek door te laten draaien ;-) )
X

♥︎
Sorry snorry! Ik heb te lang niet meer geüpload, maar het waren examens...
de kans is ook best groot dat ik binnenkort weinig ga uploaden.
Mijn ouders zijn best streng en als mijn punten slecht zijn (wat ze gaan zijn) dan moet ik mijn gsm afgeven...
Maar goed, hier was een lang hoofdstukje om het goed te maken!
Het wordt echt interessanter! Maar ja, dat is voor in de volgende hoofdstukken!
Kuskus