As long as you love me!

13.

De dagen gingen voorbij en voor ik het wist was het donderdag. Het is nu een week na Justins concert en ik kan het nog altijd niet geloven dat ik hem heb gesproken. In de avond maak ik mijn huiswerk en begin mijn kleren bij elkaar te zoeken voor mijn reis van morgen. Nou ja, een reis kun je het niet echt noemen. Ik heb geen idee wat ik moet verwachten. Misschien doet Justin super lief tegen mij, maar misschien ook niet. Misschien zie ik hem het hele weekend of misschien moet hij na een half uur al naar een andere meet&greet. Het enige dat ik wel weet is dat ik Justin ga zien! Hem gewoon een knuffel kunnen geven. Terwijl ik aan het bedenken ben hoe perfect het is om zijn sterke en gespierde armen om mij te voelen, schiet ik wakker uit mijn dagdromen als ik het geluidje van mijn telefoon gaat.
Het was een melding van twitter dat Justin iets gedeeld had. Dus ik ga snel naar mijn twitter en kijk wat het was.

"O-MY-GOD!" Schreeuw ik heel het huis bij elkaar. "Omg! Omg! Omg!"
"Laurien? Is alles ok?" Hoor ik mama van beneden roepen.
"Waarschijnlijk heeft Justin gewoon weer een foto van z'n sixpack gedeeld" antwoord Jarno, mijn broer, waarop mama begint te lachen.

"OMG! Mama, je weet wel die foto van Justin en mij die ik hem moest doorsturen. Ik mocht hem aan niemand laten zien omdat hij geen foto's wou. Hij heeft hem juist gedeeld op twitter! Met de tekst 'So excited for tomorrow' en dan een knipoog erbij!"

"Maar Laurien, vind je het niet erg dat nu heel de wereld weet dat je bestaat. Ik bedoel, altijd gevolgd worden, mensen die zich met heel je leven gaan bemoeien en er zullen ook altijd mensen zijn die je haten omdat je me Justin optrekt."

"Ja mama, ik weet het. Maar nu hoef ik niet meer te liegen tegen mijn vriendinnen...
en omdat hij die foto gedeeld heeft weet ik dat ik niet de enige ben die er super hard naar uitkijkt!"

"Ok lieverd. Heb je je koffer al gemaakt? Zijn er nog kleren die ik snel moet strijken?"

"Ja, mijn koffer is zo goed als af en nee hoor ik heb genoeg kleren. Maar toch bedankt. Wat gaan we vanavond eigenlijk eten?"

"Jarno gaat straks bij een vriendje spelen dus we kunnen..."

"Pizzaaaaa! Yeey dankjewel!"
Wel ja, het is nu eenmaal de gewoonte om als mijn broertje niet thuis is pizza (is bæ) te eten want hij lust dat niet. Hoe kan je nou geen pizza lusten?

Die avond kijk ik nog een beetje tv ik de hoop dat het me zou kalmeren want ik ben op van de zenuwen voor morgen. Maar veel heeft het niet geholpen want om middernacht ben ik nog altijd klaarwakker. Uiteindelijk lukt het me toch op in slaap te vallen, maar niet voor lang, want om half zeven gaat mijn wekker al. Ik loop om een dikke laag foundation aan te brengen zodat mijn wallen minder op zouden vallen.
"Shiiiit!" Zeg ik wanneer ik me bedenk dat al mijn schink al ik mijn zak zit. Dus ik loop naar de badkamer om een beetje poeder van mijn mama te lenen. Ze merkt het waarschijnlijk toch niet. Ik trek een simpel roze shirt aan met daarop witte vleugels en een jeans. Daaronder mijn Adidassen en loop dan naar de keuken voor mijn cappuccino. In mijn leven heb ik maar twee dingen nodig: om te beginnen Justin Drew Bieber en ten tweedes koffie!
Dus als ik samen met Justin koffie drink is mijn leven perfect.

Om acht uur vertrek ik naar school. Ik luister een beetje naar de muziek die ik heb opgenomen tijdens het concert. Het is 'What do you mean' met mijn gegil op de achtergrond. Het liedje is gedaan en de gillende fans beginnen, inclusief ik. Je hoort Valentine op de achtergrond lachen. Plots hoor ik Justin "Who wants to be my baby?" zeggen en er komt op slag een glimlach op mijn gezicht. Ik begin helemaal te flippen, geen idee waarom, maar het gebeurt gewoon. "I want, baby, I do!" Zeg ik luidop. Ik zie andere mensen op straat raar naar me kijken dus zeg maar "jaja, maar nu moet ik weg. Ik bel je straks wel terug."
Alleen ik kan zoiets voorhebben denk ik in mezelf.

De dag verloop traag, maar echt traag. Je weet wel, zo traag als een slak. Om de seconde kijk ik naar de klok en het lijkt alsof hij naar achter gaat in plaats van naar voor. Over een half uur gaat de bel. Dan ga ik naar huis om mijn schooltas leeg te maken en die te vullen met eten voor in de trein. Valentine gaat naar haar huis. Een half uur later nemen we samen de trein naar Brussel en vandaar uit gaan we naar Londen.
Binnen 3 uur zie ik Justin terug!
O-M-G!

♥︎
Yaay een nieuwe update!
Het is vandaag 129 dagen (6 maanden en 1 dag) geleden dat ik naar Justins concert ben gegaan!!
Ouhh ik wil terug!
Maar goed, ik doe mijn best op snel weer een nieuw hoofdstuk af te krijgen
Kuskus x