•Η συμφωνία•

Κεφάλαιο 1.

"Αννα ξύπνα" με ταρακούνησε η μητέρα μου.

Τα μάτια μου σιγά σιγά άνοιγαν προσπαθώντας μάταια να διακρίνω την ώρα.

"Τι ώρα είναι;" ρώτησα.

"Ωρα να σηκωθείς για το σχολείο. 7 και τέταρτο. Το πρωινό είναι στο τραπέζι, εγώ πάω στην δουλειά. Φιλιά μωρο μου." μου απάντησε.

Σηκώθηκα αμέσως απο το κρεβάτι μου και φόρεσα τα ρούχα μου. (ένα μαυρο κολλητό μπλουζάκι, με ενα λαδί τζάκετ, το σκισμένο μαυρο τζιν μου και τα ασπρόμαυρα Adidas). Επιασα τα μαλλια μου μια αλογοουρά και φόρεσα προσεκτικά το αγαπημένο μου κολιέ.

"Ετοιμηη!!" παραμίλησα και βάδισα προς την εξώπορτα.

Το σχολείο ευτυχώς ηταν 5 λεπτα μακρια απο το σπίτι μου, οποτε έφτασα χωρίς καμία ιδιαίτερη καθυστέρηση. Η κολλητή μου (Ραφαέλα), συνήθως περνούσε πρώτα απο το σπίτι μου και πηγαίναμε μαζί σχολείο.

Η μέρα στο σχολείο ηταν κουραστική αλλά δόξα τον θεό πέρασε εύκολα.

Στο τέλος της τελευταίας ωρας, η Ραφαέλα ψιθύρισε κάτι στο αυτί μου.

"Σήμερα θα λείπουν οι γονεις μου, οποτε δεν το συζητάω, θα έρθεις για ταινία."

χμμμμ..καλό ακούγεται.

"Αναλόγως τη ταινία" είπα παιχνιδιάρικα.

Μου έκλεισε το μάτι και αμέσως κατάλαβα οτι πρόκειται για θρίλερ, κάτι πολύ συνηθισμένο και αγαπημένο για εμας, ασχέτως αν μετα την προβολή του βλέπαμε παιδικά για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε το βράδυ..

Η ωρα είχε παει 8 το απόγευμα και μόλις είχα βγει απο το ντουζ. Αφού στέγνωσα και ισιωσα τα μακρια καστανά μαλλιά μου, πήρα το κινητό και τα κλειδιά μου και αναχώρησα για το σπίτι της κολλητης μου.
Χτύπησε το κουδούνι και αντίκρισα την κολλητή μου αγκαλιά με ενα τεράστιο μπολ με μισοφαγωμένα πατατάκια.

"Μωρή γουρούνα, δυο λεπτα άργησα και ηδη έχεις αδειάσει το μισο μπολ;;" γελασα.

"Καλα μωρέ, σε ενα λεπτό θα είμαι πίσω με γεμάτο το μπολ." είπε σαν θλιμμένο παιδάκι που του πήραν το γλυφιτζουρι απο το χέρι. "Κάθησε αναπαυτικά και έρχομαι. Η κούπα σου είναι στο τραπεζιιιι." συμπλήρωσε και χάθηκε η φωνη της μετα απο λίγο.

Μμμμ..ζεστή σοκολάτα..πόσο καλά με ξέρεις ρε κολλητούλα..

Εκατσα αναπαυτικά στον καναπέ και παρατήρησα το απαλό κάλυμμα του που με προκαλουσε να το χαιδεψω. Υστερα πήρα την κούπα με την ζέστη σοκολάτα στα χέρια μου και ήπια μια γουλια.

Μιαμμμ..

Η πόρτα ανοίγει και ανυπομονω να δω και να φαω τα λαχταριστα πατατακια που φέρνει η κολλητή μου. Η κολλητή μου; Αυτήν η φιγούρα δεν έμοιαζε σίγουρα με την κολλητή μου. Με τον αδερφο της κολλητης μου όμως;... Η μάλλον..με τον γυμνό αδερφό της.

"Ωωωχ" αναφώνησα.

Η κούπα με μιας έγινε θρυψαλα στο πάτωμα και το βλέμμα μου έμεινε εκεί, παγερό πάνω σε αυτον τον νεαρό, γεροδεμένο, ξανθό και γαλανομάτη αδερφό της κολλητης μου. Μια γκρι πετσέτα τυλιγμένη γύρω απο την μέση του, τόνιζε τους κοιλιακούς και το υπέροχο V που έκανε βόλτες στα ματια μου.

"Καλεε..τι έγινε εδώ; Αννα είσαι καλά;" απόρησε η Ραφαέλα με τον μπολ ακουμπισμένο στο τραπέζι.

"Ρα..ρα..Ραφαέλα..συγνώμη για τον πανικό, μου γλίστρησε και δεν προλαβα να την κρατήσω..θα τα καθαρισω τώρα αμέσως"

"Χαχα ηρέμησε καλό μου, κανεις λες και ειδες φάντασμα..ααα τώρα που βλέπω καλά ειδες ενα..τον αδερφό μου. Ξέχασα να σου πω οτι είναι εδω" γέλασε. "Προλάβατε να γνωριστειτε ή να κάνω εγώ τις συστάσεις;" συμπλήρωσε και μάζεψε απο κάτω τα σπασμένα γυαλιά.

"Οχι, δεν προλάβαμε, θα γνωριστουμε τώρα." είπε ξαφνικά ο αδερφός της και η φωνη του σε συνδιασμό με το σωμα του είχε γρήγορη επιρροή πανω μου.

"Γιώργος" έδωσε ευγενικά το χέρι του.

"Αννα" έδωσα μηχανικά και το δικο μου.

Τα χέρι του ηταν τόσο στιβαρό και δυνατό και το δικο μου τόσο αδύνατο και τρεμουλιαστό από την ντροπή, που θα νόμιζε κανεις οτι απο λεπτο σε λεπτο θα σπάσει.
Το βλέμμα του με κάρφωσε γερά και ηταν σαν να με ήξερε απο πριν, σαν να γνώριζε όλα τα μυστικά μου. Μου άρεσε.

"Ωραία" είπε η Ραφαέλα. "Και τώρα που συστήθηκατε μπορείς να φύγεις Γιωργο. Στο καλό" του ειπε και του έβγαλε την γλώσσα.
Αυτος μετα απο ένα λεπτο, μπήκε στο δωμάτιο του και κλειδώθηκε για να αλλάξει λογικά.

"Μην ανησυχείς, ο αδερφός μου θα βγει τώρα σε λίγο με κάτι φιλους του και θα δουμε την ταινία με την ησυχία μας." μου χαμογέλασε.

Η αλήθεια είναι ότι χαρηκα. Δεν θα άντεχα άλλο την παρουσια του..είχε έντονη επιρροή πανω μου.

Το κλειδί του δωματίου ακούστηκε δύο φορες και υστερα ξεπρόβαλε αυτός..με ενα μάκο κοκκινο μπλουζάκι και μια μαύρη βερμουδα..κάτι που τον έκανε αυτομάτως πιο σέξι αφού η μπλούζα κολλούσε πανω στο σωμα του, κανοντας φανερούς τους κοιλιακούς του.

"Καλά έτσι θα βγεις;" τον ρώτησε η Ραφαέλα.

"Μπα..ξέρεις τι; λέω να δω μαζί σας ταινία." όχι θεέ μου.. "Ποια θα δείτε;" είπε χαμογελώντας και μου έκλεισε το μάτι.

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Είναι η πρώτη μου ιστορία, ελπίζω να σας αρέσει και να σας είναι ευκολοδιάβαστο..
Kisses xx