•Η συμφωνία•

Κεφάλαιο 4.

Οχι Αννα..
Φώναξε η συνείδηση μου.
Μην μείνεις μαζί του στο αμάξι.
Δεν είσαι τέτοια κοπελα.
Δεν θες αυτό Αννα..
Τον θες ολοκληρωτικά και όχι για μια βραδιά.
Συνεχισα να την ακούω μην ξέροντας αν αυτό ήθελα η όχι.

"Τελικά;" μου έκλεισε το μάτι.

"Τελικά; είσαι ένας μαλάκας και μισός. Μονο αυτό θέλεις δηλαδή; έλεος.. Μην μου ξαναμιλησεις." φωναξα βγαίνοντας απο το αμάξι του και εκλεισα δυνατά πίσω μου την πορτα, η οποία αν είχε μηλιά θα με είχε βρισει.

Μπράβο Αννα!
Σκέφτηκα και αμέσως πήγα να βρω την κολλητή μου χωρίς να κοιτάξω πισω μου.

Ουαου!
Το πάρτι είχε ηδη ξεκινήσει και η ατμόσφαιρα υποσχόταν μια πολύ όμορφη βραδιά. Τα κορίτσια βρισκόντουσαν στον μπουφέ με ενα πιάτο με διάφορα ορεκτικά. Τα λαμπάκια κρεμοντουσαν απο τους τοίχους και ο καπνός απο τον προβολέα ηταν αρκετός για να θολώσουν τα ματια μου.

Κατευθύνθηκα προς τα κορίτσια. Αφού όλες με χαιρέτησαν σταυρωτά πήρα στο χέρι ενα ποτήρι για να το γεμισω με βότκα.

"Αννα..είσαι μια κούκλα" είπε η Κατερίνα με ύφος έκπληκτο.

"Το ίδιο και εσύ κορίτσι." ανταπέδωσα το κοπλιμεντο .

Ραφαέλα: καλά κορίτσια ήμαστε όλες πολύ όμορφες σήμερα.

Κατερίνα: αυτό είναι σίγουρο.

Μαριλένα: Αννα δοκίμασε αυτά τα καναπεδακια με σως, είναι υπεροχαααα!

Κουνησα το κεφάλι μου αρνητικά δείχνοντας μια δυσφορία για να καναπεδακια και για οτι άλλο φαγώσιμο υπήρχε στο τραπέζι.

Γέμισα το ποτήρι με βότκα και το ήπια μέσα σε 5 λεπτα..αυτό γινόταν κάθε 10 λεπτα αφού ήθελα να ξεχάσω τι είχε γίνει στο αμάξι..ή ακόμα χειρότερα τι ήθελε να γίνει.

Η ώρα ηταν 3:00 τα ξημερώματα και η μουσικη δεν σταμάτησε λεπτο.

Πλεον χόρευα ζαλισμενη στην πίστα με το μαυρο κολλητό μου φόρεμα σηκωμένο μέχρι τους γοφούς.

"Φτιαξουυυυ" μου είπε ψιθυριστά και χαμογελαστα η Ραφαέλα, μην θέλοντας να καταλάβει κανεις άλλος τα χάλια μου.

5.00 η ωρα.

Πλεον δεν έβλεπα καν ποιος ήταν δίπλα μου, ειχα πιει πανω απο 20 ποτά και μερικά σφηνάκια. Τα κορίτσια με πρόσεχαν μέχρι που......