•Η συμφωνία•

Κεφάλαιο 35.

Είχε ξημερώσει, μέρα Κυριακή. Σήμερα ήταν η μέρα όπου η μαμά μου και η Φωτεινή θα εφευγαν..η κάθε μια στο δικό της προορισμό.

Εγώ είχα ξυπνήσει απο νωρίς, ή μάλλον δεν κοιμήθηκα καθόλου. Στο μυαλό μου στριφογύριζαν οι λέξεις της Φωτεινής.

Σηκώθηκα, και ετοιμασα πρωινό. Ο Δημήτρης ηταν στο σπίτι του για κάτι δουλειές. Σε λιγες μέρες έβγαιναν τα αποτελεσματα για την σχολή μου. Είχα αγωνία για το αν πέρασα, η ψυχολογία μου επηρεαζόταν απο ολους τους παράγοντες.

Αφού φαγαμε και συζητησαμε για διάφορα θέματα συνόδεψα την μαμά μου στην πόρτα.

"Καλό ταξίδι μαμά, μόλις βγούνε και τα αποτελέσματα θα σε ενημερωσω"

Με ενα γλυκό φιλί στο μάγουλο και μια σφικτή αγκαλιά με αποχαιρέτησε.

Σε 5 λεπτα θα έπρεπε να φύγει.

"Αννα μην τον αφήσεις" είπε κοιτώντας το τραπέζι.

"Τι;" ψιθύρισα προσπαθώντας να καταλάβω την απότομη αλλαγή της συζήτησης.

Τα ματια της στράφηκαν στο φλιντζανι του καφέ που κρατούσα τόσο σφικτά.

"Σ'αγαπαει πολύ. Δεν θα το αντέξει. Ουτε και εσύ." μου ξαναμίλησε.

Δεν ήθελα άλλο να το συζητησω.

Σηκώθηκε απότομα απο την θέση της, άρπαξε την βαλίτσα με τα πράγματα της και με το άλλο ελεύθερο χερι της μου χάιδεψε φιλικά τον ώμο.

"Ξέρεις τι να κάνεις. Είσαι δυνατή." μου χαμογέλασε και πήγε προς την πόρτα.

"Ααα.." έκανε ενα νεύμα και γύρισε να με κοιτάξει. "και για το ταξίδι..είμαστε οκευ. Πες στον Δημήτρη οτι θα έρθεις σε εμένα."

Πριν προλαβω να της απαντήσω είχε φύγει.

Κάθισα στον καναπέ και πήρα το τηλέφωνο στα χέρια μου. Τα ερωτήματα κάλπαζαν στο κεφάλι μου.
"Να πάω το ταξίδι με τον Γιώργο; "Να καλεσω τον Δημήτρη για να του πω ότι θα πάω ένα διήμερο και καλά στην Φωτεινή;" "Μήπως να πάρω τηλέφωνο τον Γιώργο και να ακυρωσω το ταξίδι;". 

Χωρίς δεύτερη σκέψη πάτησα τον αριθμό που απο την αρχή ήθελα.

"Παρακαλώ;' ακούστηκε η ήρεμη φωνή του.

"Καλημέρα Δημήτρη." απάντησα.

"Ελα μωρο μου, εσύ είσαι; έφυγε η μαμά σου;" με ρώτησε.

"Ναι και η Φωτεινή..ήθελα να σου πω κάτι..να μωρέ.." είπα δαγκώνοντας τα χείλη μου για το ψέμα και συνέχισα "με προσκάλεσε να με φιλοξενήσει η Φωτεινή στην Αθήνα αυτό το σ/κ, ξέρεις ως ευχαριστώ που την φιλοξένησα. Τι λες;"

"Πολύ καλή ιδέα αγάπη μου. Να πας και να περάσεις όμορφα."

Μονο που δεν ούρλιαξα απο την χαρά μου.

"Αλήθεια;" αναφωνησα

"Ναι..τώρα σε κλείνω, θα τα πούμε το βράδυ. Φιλια."

Το τηλέφωνο έκλεισε και η έκφραση μου ηταν ακόμα χαμογελαστή. Τελικά θα πάω το διήμερο με τον Γιώργο.

Εβαλα ενα τζιν και μια μπλούζα και κατέβηκα βιαστικά στο απέναντι σπίτι. Ηξερα οτι δεν θα ήταν ο Δημήτρης κάπου κοντά για να μας δει.

Χτύπησα το κουδούνι δυο φορές και η πόρτα άνοιξε γρήγορα.

Μόλις είχε βγει απο το μπάνιο και φορούσε μια άσπρη πετσέτα στην μέση. Πηδηξα πανω του σαν τρελή και έκλεισε την πόρτα πισω του.

"Θα πάμε το ταξίδι μας. Το είπα στον Δημητρη και θα πάμε." ούρλιαξα χαρούμενη ενω στηριζόμουν ακόμα πανω του.

"Αλήθεια λες;" με κοίταξε βαθιά στα ματια μου έτοιμος να φωνάξει.

"Ναιιιι"

"Μωρο μου." ψιθύρισε και με έσφιξε πιο δυνατά στην αγκαλιά του.

Καταλάθος η πετσέτα έπεσε απο την μέση του και βρέθηκε στο πάτωμα.

"Ωχ" αναφωνησα.

Και οι δυο κοιταξαμε την πετσέτα στο πάτωμα..καλα, ίσως εγώ να μην κοίταξα μονο αυτό.

Εσκασα ενα μικρο γελάκι και κατέβηκα απο πανω του αργά.

Με κοίταξε βαθιά με τα καταγάλανα ματια του. Το ύφος του άλλαξε σε πιο αγριο και πιο σέξι.

"Κοιτά τι έκανες" είπε καρφωμένος στα ματια μου.

Ηρθε γρήγορα κοντά μου και με τράβηξε απο την μέση. Το ζεστό του κορμί κόλλησε πανω στο δικο μου και αρχίσαμε να ανταλλαζουμε φιλία πόθου.

Το σκληρό όργανο του πιεζόταν πανω στο τζιν μου και τα υγρά χνωτα του διαπερνούσαν το κορμί μου.

"Μου ελειψες" ψιθύρισε φιλώντας τον λαιμό μου.

Ενα βογκητο ξέφυγε απο το στόμα μου και ένιωσα πιο έντονα την σκληρή του στύση.

"Πάμε μέσα" ψιθύρισε και υστερα βρέθηκα στα παπλώματα.

Τα σώματα μας ηταν τόσο όμορφα κολλημένα το ενα στο άλλο.

                             ***

Γεια σας. Αργησα να ανεβασω αυτό το κεφάλαιο..το ξέρω. Αύριο θα ανέβει και το επόμενο, ίσως και δυο μαζί. Φιλάκια. Σμουτς💙💙😸