თავი 17

560 41 13
                                    

სეული კვლავ აქტიური რითმებით ცხოვრობდა, აქ დრო იმდენად სწრაფად გადის , უკან მოხედვასაც ვერ მოასწრებ. ვერ მიხვდები თუ რა დროს მიდიან და ჩნდებიან ახალი ადამიანები.

ყველა ადგილი, რომელსაც უწინ ეხებოდა, დაცარიელდა მისგან, სადღაც გაქრა, შორს.

- შივონ, მაკის მშობლების ნებართვა გვჭირდება გვამის ეგსგუმაციისთვის. – დამწუხრებული სახით წამოიწყო სონმა

- ყველაფერს მოვაგვარებ – ამოიხვნეშა მან

- სენამ იცის ?

- ჯერ არ მითქვამს, არ ვიცი ...

- ისინი ხომ საუკეთესო მეგობრები იყვნენ ?

- სწორედ ამიტომ მიჭირს, ჯერ ამის დრო არაა.

- შივონ...

- სონ, გთხოვ მარტო დამტოვე. დღეს რთული დღე მქონდა – ტელეფონი მაგიდაზე დააგდო და ჯავშანის მორგება დაიწყო.

ცხელი დღეები ვიეტნამში დღევანდელი კონცერტით მიიწურა, მალე ბიჭები შინ დაბრუნდებოდნენ , თუმცა ძალიან უმძიმდებოდათ, რადგან იქ ჩასულებს სულ სხვა რეალობა დახვდებოდათ.

- გილოცავთ , ბიჭებო შესანიშნავი დასასრული იყო ! ახ და თქვენიი ემოცია ?! კაი გამაოგნებელი იყავი, ეცადე ყოველთვის ასე იცეკვო - მთელი გრძნობით. – აღფრთოვანებით წამოიძახა მენეჯერმა

კაიმ ბოლომდე არ მოისმინა მენეჯერის რჩევა -დარიგება და ოთახის კარი მიაჯახუნა

- ალბათ გადაიღალა... აჰ, ხო ! შეგიძლიათ დაიწყოთ ბარგის ჩალაგება, გამთენიისას მივფრინავთ.

სეული , კრიმინალურიი პოლიცია :

- ბატონო პარკ სასამართლომ არსებული დოკუმენტებზე დაყრდნობით ორდერი გასცა, ჩვენ სრულ მზადყოფნაში ვართ. -აღნიშნა სონმა

- შივონ, რომელ საათზე დაეშვება თვითმფრინავი ?

- გამთენიისას გამოფრინდებიან, დაახლოებით 2 საათისთვის უკვე მზად უნდა ვიყოთ.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 21, 2016 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

"პატარა დიასახლისი" (დასრულებულია)Where stories live. Discover now