DEMON-Nalu

Bölüm 13: Yara izleri

Bölüm 13

Playlist: Dont you worry child

Umudun ellerinden kayıp gittiğini hissetti. Kendisinden... Korkuyordu. Soğuktan buz kesmiş minik elleri normal rengini terketmiş, adeta morarmaya başlamıştı. Gözyaşları çoktan tükenmiş, bir daha gözyaşı dökmemeye yeminli gibilerdi. Soğuk bir kez daha yüzünü yalayıp geçti. Gerçekler bir kez daha yüzüne sert bir şekilde çarptı küçüğün.

Morarmış ellerini kafasına götürdü. Saçlarını yolmak istercesine çekiştirdi. Her bir saç telinin koparken verdiği acıyı sevdi. Fiziksel acılar ruhsal acılarını bastırıyordu.

Kar...
Bembeyaz ve akpak.
Saf ve kudretli.
Herşeyin üstünü örtmek istercesine durmadan yağıyordu.Tüm kötülüklerin üstünü örttüğü söylense dâhi bu koyu kızıllığı örtebilecek miydi?

Durmak bilmeden yayılan kızıllık küçük çocuğun dizlerine kadar gelmişti.Küçük elleriyle önündeki buz gibi havaya rağmen sımsıcak olan kızıllığa uzattı ellerini. Ellerini bir anda sarıp sarmalayan bu kızıllık her şeyden çok değer verdiği birisini hatırlattı ona ;biricik annesini...

Şimdi onu kurtaracak kimse yoktu. Küçük çocuk bundan sonra eskisi gibi gülümsemeyecekti. Artık yalnızdı. Artık kimsesizdi.

Bu soğuk geçmeyecekti.

Bu yalnızlık bitmeyecekti.

Etraf yavaş yavaş güneş kadar parlak bir renge büründüğünde zümrüt yeşili gözlerini ellerinden çekti küçük. Kızıllık yavaş yavaş kaybolmaya başlamıştı. Önündeki cansız beden yavaşça silinmeye başladı.

"Natsu!"

"Lütfen ölme.Nat..su.Lütfen.Yaşa...Kendini bırakma..''Hıçkırıklara biri ona sesleniyordu. Kimdi bu?

Annesininki gibi merhametli ama bir o kadarda otoriter bir ses. Ona derisini kazıyarak unuttuğu geçmişiyle yüzleştirebilecek birisi vardı.Onu düşünen birisi vardı. Kimsesiz değildi. Yalnız degildi...

......................

Genç adam ağrıyan şakalarına ellerini götürdü.Bu lanet olası ağrı da nereden gelmişti böyle?

Uzun zamandır görmediği, görmemek için geceler boyu uykusuz kaldığı, gördüğünde ise çığlık çığlığa uyandıran bu anılar onu sadece ruhsal değil fiziksel olarakda etkiliyordu anlaşılan.

Doğrulmak için hafifçe öne doğru yeltendiğinde karnındaki acı kasılmasına sebep olmuştu. Çökmüş yüzünü buruşturdu. Ne zamandır küçük bir darbeyle bayılacak kadar aşağılayıcı bir duruma düşmüştü?

Acı çektirmeyi severdi.Acı çekmeyi de severdi. Fiziksel acılar onu yormazdı. Peki şimdi ne değişmişti?

Hayatına pat diye aptalın teki düşmüştü.Bencil kişiliği kızın yanında kaybolmuş onu hayatta tutmak için ilk defa kendini feda etmişti.Kahkaha attı genç adam. İnferno'yu bu şekilde görenler inanmayıp tekrar bakarlardı.Kendinden başka birini mi düşünmüştü? İlk defa birisine kendisi yüzünden bir zarar gelecek diye korkmuştu. Korkuyu hissetmişti yıllar sonra...peki neden?

Onda farklı olan neydi?

........................

Çaresiz bir kız çocuğu.

Çocukluğunun en güzel zamanlarını annesiz ve kocaman bir evde ağlayarak geçiren bir kız çocuğu...

Babasından hiç yüz görmemiş, suçlanmış, dışlanmış ,yalnız bırakılmış bir kız çocuğu...