Cards and Guns and Anarchies

Κεφάλαιο 1 - Ελευθερία

Για την ελευθερία παλεύει ο άνθρωπος απο την αρχή της ύπαρξης του. Για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του. Να μην είναι δούλος κανενός, ο κάθε ένας υπεύθυνος για τον εαυτό του. Κι εν τέλει, ακόμα και σήμερα υπάρχουν τόσοι που δε θεωρούνται ελεύθεροι, ψυχικά και σωματικά. Μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι ακόμη και σε έναν ιδανικό κόσμο ισότητας, ελευθερίας και έκφρασης, πάλι κανείς δεν είναι ουσιαστικά ελεύθερος. Από τη στιγμή που η καρδιά σου είναι σκλαβωμένη σε οτιδήποτε σε βασανίζει, η υπόσταση σου χάνει την ελευθερία της ταυτόχρονα. Δεν ξέρω αν υπάρχει η ελευθερία, αν υπάρχει ένας άνθρωπος σε αυτό τον πλανήτη που να θεωρείται πραγματικά ελεύθερος. Όμως όλοι θα έπρεπε να πασχίζουν γι'αυτό.

- Milaaaa, άσε τα μαθήματα σου επιτέλους και κατέβα στο υπόγειο, σε φωνάζει ο πατέρας σου εδώ και ώρα, άκουσα την αγριεμένη φωνή της μητέρας μου και έκλεισα το λάπτοπ, στέλνοντας πρώτα την έκθεση μου σχετικά με την ελευθερία.

- Τι θέλεις; Έπρεπε να τελειώσω μια έκθεση, είπα μόλις πλησίασα τον πατέρα μου στον πάγκο όπου καθάριζε τα όπλα του.

Κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια. Το πρωί ξυπνάει, πίνει έναν καφέ γρήγορα με τη μάνα μου και μετά στο υπόγειο όπου χάνεται στις δουλειές του. Αρχικά καθαρίζει τα όπλα του. Πρέπει λέει, να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι γιατί δεν ξέρεις πότε μπορεί να μας επιτεθεί κάποιος. Παρόλο που έχουμε τον Jake και τον Josh, δύο δίδυμα αδέρφια που προσέχουν το σπίτι και είναι σαν οικογένεια μας. Και μετά αρχίζει τις δουλειές. Κόσμος άγνωστος έρχεται διαρκώς μέσα στη μέρα για να κλείσει συμφωνίες με τον πατέρα μου. Και όλο αυτό μέχρι αργά το απόγευμα όπου μετά φεύγει από το σπίτι για να ελέγχξει όλες τις λέσχες και τα κλαμπ που έχουμε στην κατοχή μας. Βλέπεις, ο πατέρας μου είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα στην Κουβανέζικη Μαφία. Ή τουλάχιστον ήταν γιατί πλέον, έχουμε πέσει αρκετά. Και γι' αυτό πασχίζει τα τελευταία χρόνια. Για να μας ανεβάσει πάλι στην κορυφή. Η οικογένεια Jauregui κατέχει την πρωτιά τα τελευταία χρόνια και ο πατέρας μου του χρωστάει αρκετά. Εγώ δεν ξέρω καν πως είναι τα πρόσωπα τους. Μικρή δεν καταλάβαινα, μου έλεγαν πως ο πατέρας μου είναι επιχειρηματίας. Τώρα που έχω μεγαλώσει και είμαι πλέον 16 χρονών, ο πατέρας μου θέλει να με βάλει σιγά σιγά στο χώρο. Έχει ξεκινήσει καιρό πριν και πολλές φορές με παίρνει μαζί του στη δουλειά το βράδυ. Μου μιλάει για τις επιχειρήσεις, για το τζόγο, τα όπλα, τα ναρκωτικά, το μαύρο χρήμα και όλα όσα έχουν να κάνουν με αυτά. Έχω μάθει να χειρίζομαι τα όπλα σχεδόν 3 χρόνια τώρα. Ωστόσο, είμαι στην ηλικία όπου πρέπει να αρχίσω να μαθαίνω πιο εντατικά τις επιχειρήσεις. Φρέσκο αίμα, με περισσότερη μόρφωση με αποκαλεί και πιστεύει πως θα του φανώ πολύ χρήσιμη στις συμφωνίες και στην επάνοδο μας.