Life Is Not Easy || One Direction

Rozdział VI: Crush

Następnego dnia obudziłam się przytulona do poduszki jak do misia. Spojrzałam na podłogę. Siedział na niej Ian i bezczelnie się na mnie gapił!
-Heej... - powiedziałam.
-Hej... - powiedział, dalej się na mnie gapiąc.
-Czemu się na mnie gapisz?
-Co oznacza słowo crush?
Wzięłam telefon i wpisałam w wyszukiwarkę słowo "crush".
-Crush - osoba, która nam się podoba lub w której jesteśmy zakochani.... Po co ci to? - spojrzałam na niego.
-Bo Adien to do mnie powiedział i się zastanawiałem co to znaczy... O bosze... O bosze... Adien się we mnie zakochał... O bosze...
-Nie panikuj... Nie tylko on... - po tych słowach ugryzłam się w język.
-Czekaj... Ty się we mnie zakochałaś?!
-Tak... - zarumieniłam się.
Spojrzałam na niego. Miał otwartą buzie i patrzył się na mnie.
-Eee... No bo... Em... Ja też... Się w tobie... Zakochałem... -powiedział jąkając się.
Patrzyliśmy się na siebie. Bosze! On się we mnie zakochał a ja w nim! O matko!
-Nie jesteś przypadkiem głodny?
-Trochę...
-No to chodź... - wstałam i poszłam na dół. Ian poszedł za mną. Weszłam do kuchni i podeszłam do lodówki.
-A ze mną to już się nie przywitasz?... - usłyszałam za sobą głos mamy. Odwróciłam się.
-Heej... - wyjęłam z kieszeni tą dziwną kartkę i podałam ją mamie. - mamo... Co to wszystko oznacza?
Patrzyłam na nią. Po pięciu minutach wzięła głęboki wdech i powiedziała.
-Jesteś adoptowana...
-Jaka? - spojrzałam na nią.
-To znaczy, że nie jesteś tak do końca naszą córką... - powiedziała patrząc na mnie. Ian stanął obok mnie.
-Nie rozumiem... Jak to nie jestem do końca waszą córką?
-Masz innych rodziców... Ale oni cię nie chcieli i cię oddali do domu dziecka...
-Ale... Wy jesteście moją rodziną... I to niczego nie zmieni... - podeszłam do niej i ją przytuliłam.
-Idźcie do salonu, a ja wam zrobię coś do jedzenia... - powiedziała mama, a ja i Ian poszliśmy do salonu.
Po chwili mama przyniosła kanapki. Gdy je zjedliśmy poszliśmy do mojego pokoju i zaczęliśmy w coś grać.