"pali pali "
"လာပါၿပီ Hunnie ရဲ႕"
ေက်ာင္းေပါက္ဝကေန လက္ယက္ေခၚေနတဲ့ Sehun ကိုျမင္တာနဲ႔ Luhan တေယာက္အတူတူလာတဲ့ Chen ကိုေမ့ကာ ပါးစပ္ကလဲလွမ္းေအာ္ရင္းအေျပးသြားေတာ့တယ္
"Lu ကြာျမန္ျမန္မလာဘူး ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ႕ရတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြေလ်ာ့သြားေစခ်င္လို႔လား"
"ဘယ္ကလာ Hunnie ရယ္ ႏွစ္ရက္ႀကီးမ်ားေတာင္ခြဲေနရတာ ဘယ္ေလာက္လြမ္းေနတယ္ထင္လဲ Lu လဲျမန္ျမန္လာတာပဲ အဲ့ Chen ေပါ့ သူလမ္းေျဖးေျဖးေလးေလ်ွာက္ေနလို႔"
သူ႔အရစ္တံုး Hunnie ရစ္လ်ွင္ Luhan တေယာက္ Chen ကိုလႊဲခ်ၿမဲ
တကယ္ကသူအိပ္ရာထေနာက္က်တာ သူ႔အျပစ္မွန္းသိလ်ွင္ဟိုရစ္လံုးက တေနကုန္ရစ္မဆံုးျဖစ္မည္ဆိုး၍ chen ကိုအၿမဲလႊဲခ်တတ္တာ အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့ Chen လဲစိတ္မဆိုးရက္ေတာ့ပါဘူး အပတ္စဥ္ တနလၤာေန႔တိုင္းဒါမ်ိဳးႀကံဳေနရတာမွတ္လား
စေန တနဂၤေႏြႏွစ္ရက္ေက်ာင္းပိတ္တာကို သူတို႔မွာႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ခြဲေနရသလိုျဖစ္ေနတတ္တဲ့ အကဲႏွစ္ေကာင္ေလ
"Chen hyung ကေလ ကိုယ္ခ်င္းမစာတတ္တာသိပ္သိသာတာပဲ"
ႏႈတ္ခမ္းတလန္ပန္းတလန္နဲ႔ Chen ကိုရန္ေဆာင္ေနတဲ့ Hunnie
Luhan မ်က္လံုးထဲမွာအသဲေတြယားေအာင္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းေနမွာအေသခ်ာေပမယ့္ Chen မ်က္လံုးထဲေတာ့ရိုက္သတ္ခ်င္စရာေကာင္းေအာင္အျမင္ကပ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္မွာအေသခ်ာ ဒါလူကိုသက္သက္ဖဲ့ေနတာေလ single ဆိုတာလူတိုင္းျဖစ္တာမွတ္လို႔
"ဘယ္လို ငါကကိုယ္ခ်င္းမစာတတ္ဘူးဟုတ္လား"
"အင္းေလ သူ႕မွာရည္းစားမရွိတိုင္း သူမ်ားရည္းစားၾကားစကားမ်ားရေအာင္အၿမဲလုပ္ေနတာ"
"Oh Sehun!!!"
Chen တေယာက္ေဒါသထြက္ထြက္ႏွင့္ေအာ္လိုက္၍ Hunnie လန္႔သြားေပမယ့္
"Chen chen!!! ငါ့ကေလးကမင္းေအာ္စရာမဟုတ္ဘူး ကေလးေျပာတာမဟုတ္တာက်ေနတာပဲ လာ Hunnie အဲ့အျဖစ္မရွိတဲ့ဟာႀကီးနဲ႕ေျပာမေနနဲ႕သြားမယ္ ဟြန္းး"
Sehun လက္ကိုဆြဲရင္း Chen ကိုေစာင့္ခနဲမ်က္ေစာင္းထိုးကာ ေကာ့ေကာ့ ေကာ့ေကာ့ ႏွင့္ထြက္သြားသည္က Luhan ေပ
မွန္သည္ ထိုႏွစ္ေကာင္မွန္သည္ မွားတာကရည္းစားမရွိတဲ့ Chen ေပ
