The Reality

Reality 11

Chapter 11

Hypertension

Pag dating sa bahay ay nag si babaan na kami sa sasakyan. Habang yung kambal ay nag paalam na ilalagay na lang daw muna nila yung mga shopping bags sa loob ng kwarto ko. Ganun din naman si kuya Marky.

"Tara na sa dining" sabi ni tito. Kaya naman sumunod na kami at pumwesto. Nandito na rin naman yung kambal at si Kuya Marky.

As usual ang dami na namang pag kain sa hapag.

Bago mag simula ng pagkain ay nag lead ng dasal si tatay. Taimtim na nag dasal ang bawat isa sa amin. Sakto namang sabay sabay umangat ang ulo namin galing sa pag ka kayuko dahil sa pag dadasal.

"Kumain na tayo" magana at naka ngiting sabi ni tatay kaya naman ay nag si pag kuhaan na kami ng pag kain

Katulad kanina ay pinag silbihan rin ako ng mga kuya na agad namang napansin nanaman nila mom

"Pansin ko lang kanila lexus, lexile at lexale ay basta para kay Twight, nag kaka sundo silang tatlo" natatawang sabi ni mom

"Oo nga ehh, pansin ko rin katulad kanina sa mall" masaya ring sabi ni step dad

"Pati rin si Michael and Marky, I think? Hihihi" pabebeng (lol) sabi ni tita

"Mom!" Nahihiyang sabi ni kuya Marky habang naka hawak sa may batok niya

"Pfft" nag pipigil ng tawa ni Ate Micah at Kuya Michael kaya tinignan sila ng masama ni Kuya Marky. Si ate Mich naman ay naka ngiti lang na nakatingin sa kanyang plato habang nakain, ganon rin sila kuya.

Pag tingin ko naman kanila tito at step dad ay parang nag aalala silang naka tingin kay tatay kaya napa tingin ako kay tatay, normal naman siya.

Not until...

"Pa? Pa! Are you okay?" Halata ang takot sa pag kaka sabi ni tito nito.

"Call the driver! Now!" Nag pa panic na sigaw ni mom.

Kami naman ay parang na tataranta. Hindi alam kung anong gagawin, tila'y naka tulala lang kami kay tatay na naka hawak sa may kanyang dibdib at parang hinihugutan ng hininga. He was gasping for air.

Lahat kami ay nag pa panic na! Lahat kami ay parang na nonood nang tela novela at inaabangang ang kasunod na mang yayari sa bida, ni hindi ko man lang namalayan na may tumulo na palang luha galing saking mata.

"Ready the car! Open up the gates! Pupunta tayong hospital ngayon! Hurry!" Kalmado pero may halo paring tension na sabi ni step dad sa dumating na lalaki. Naka alalay lang siya kay mom, habang si mom ay nag pa panic at hindi alam ang gagawin.

Inalalayan ni tito si tatay palabas ng bahay at dali daling isinakay sa kotse na ginamit namin dati ng sinundo nila kami sa bahay.

Sinakay ni tito si tatay at sumama si mom at step dad sakanila, si tita Grace ay nag desisyung mag pa iwan dito at bantayan kami ng tinanong siya ni tito kung bakit hindi pa siya nasakay sa sasakyan

Dali daling umalis ang sasakyan at mabilis itong pina andar ni tito. Madaling madali.

"Uhmm..." hindi alam ni tita Grace kung anong sasabihin niya dahil in shock parin siya as of now.

But minutes later when she already composed herself, she started explaining to us what happened earlier:

"Tatay is going to be fine. Naka kain lang talaga siya ng madaming taba, that's why" kalmado na siya mag salita this time.