Het leven gaat door (flikken maastricht story)

44.

Eindelijk waren we binnen en uitgelaten rende Maddy dan ook voor ons uit. Al die tijd dat ze geduldig had moeten wachten had haar energiepeil geen goed gedaan. Ze stuiterde enorm.
'Die die woei' sprong ze wijzend naar de draaimolen op en neer terwijl ze vragend achterom keek of we haar wel volgde.
'Die is voor jou' nam Wolfs de buggy van me over zonder enig overleg.
'Durf je niet' grijnsde ik omdat het duidelijk was dat hij niet wilde.
'Ik hou niet zo van draaien' schudde hij zijn hoofd.
'Watje' kon ik niet anders dan grijnzen terwijl ik achter Maddy aanging die al bijna zover was.
'Papa papa' zwaaide ze wild terwijl ze op een paardje op en neer ging.
'Goed vast houden he' had ik het er niet zo op. Ik was als de dood dat ze eraf zou vallen en dan was de hele dag verpest.
'Was zo leuk' zuchtte ze met een grote glimlach toen we terug richting Wolfs gingen.
'Goedzo liefje' was ik ook gelukkig als zij het was.
'Nog keer' keek ze me vragend aan.
'Strakjes goed. Gaan we eerst kijken wat ze nog meer hebben' stak ik mijn hand naar haar uit die ze toch maar aan nam.
'Oké' nam ze er genoegen mee waarna we verder het park in liepen.
Uiteraard waren er nog vele attracties geweest waar we gebruik van hadden gemaakt. Tussendoor genoten we op een terrasje van wat te drinken en een broodje waarna we weer verder waren gegaan. Met uiteindelijke resultaat dat we hier nu liepen en dat Maddy in de buggy lag te slapen. Lang had ze tegen de slaap gevochten maar uiteindelijk had ze het toch opgegeven.
'Oh kijk hier zijn die bootjes' wees ik een stukje vooruit. We hadden al meerdere keren van die bootjes voorbij zien komen maar we hadden geen idee waar ze vandaan kwamen.
'Maar Maddy slaapt' moest Wolfs mijn pret bederven.
'We kunnen haar er toch uithalen, dan laten we de buggy hier staan' haalde ik de tas met extra kleren enzo van Maddy er vast af.
'Dat is toch leuk Wolfs, dan hou ik Maddy wel vast' wilde ik het gewoon heel erg graag. Gezellig in zo'n bootje een beetje rond varen.
'Zet u de buggy dan hier' liet de man van de attractie ons de buggy bij de uitgang plaatsen.
'Ga jij eerst' droeg Wolfs me op terwijl hij Maddy uit de buggy tilde. Daar zaten we dan. Knus tegen elkaar aan in het bootje terwijl Maddy tegen Wolfs schouders aan verder sliep. Ze was echt heel erg moe, want ze had geen kik gegeven toen Wolfs haar optilde.
Een gelukkige zucht ontsnapte uit mijn mond terwijl ik mijn hoofd tegen Wolfs schouder liet rusten.
'Wat is er lief' maakte Wolfs zich meteen weer zorgen.
'Niks. Ik ben gewoon gelukkig' stelde ik hem gerust.
'Moet je dan zo zuchten' snapte hij er niks van.
'Dan was een gelukkige zucht' grinnikte ik om zijn reactie. 'Jij maakt me gelukkig, ik ben gelukkig en daar dacht ik gewoon aan' drukte ik een kus op zijn lippen.
'Ik ben ook gelukkig. Als Maddy en jij gelukkig zijn dan ben ik dat ook' knikte hij begrijpend.
'Maar ben je ook gewoon gelukkig. Niet alleen voor mij en Maddy. Je moet ook zelf gelukkig zijn' friemelde ik met zijn haar.
'Jullie maken mij gelukkig' verzekerde hij me ervan. 'Zonder jullie zou ik niet zo gelukkig zijn. Ik heb een leuke baan, een leuk huis, maar jullie maken het plaatje compleet. Mijn twee allermooiste en liefste meisjes van de hele wereld' maakte hij me totaal verlegen met zijn lieve woorden. 'Ik zou niet weten wat ik zonder jullie moest hoor' drukte hij nu een kus op mijn lippen.
'Ik ook niet zonder jou en ik weet zeker Maddy ook niet' wist ik gewoon dat het zo was.
'Lief' streelde hij zacht over mijn wang waarna hij me opnieuw kuste. Deze keer langer, en intenser.
'We zijn er alweer' was het ritje helaas alweer tot zijn einde gekomen. Het was zo romantisch zo samen. Ook al was Maddy er ook wel bij, maar die had toch de hele tijd doorgeslapen.
'Zullen we nog verder lopen' liet Wolfs mij de keus.
'We kunnen nog wel even lopen toch' keek ik op mijn horloge hoe laat het was. Maddy lag toch in haar buggy en we hadden nog wel tijd genoeg.
'Ik vind het prima' knikte hij instemmend waarna we onze weg vervolgde.

Bij thuiskomst hadden we Maddy gelijk maar in haar bedje gelegd. We waren onderweg naar huis al gestopt om iets te eten aangezien Maddy ook wakker was geworden. Anders zou het nu weer zo laat worden en nu kon Maddy gewoon op tijd gaan slapen.
'Eef' liep Wolfs wat heen en weer door de woonkamer.
'Jam fronste ik mijn voorhoofd terwijl ik opkeek van het blad dat ik zat te lezen.
'Ik eh ga even naar de stad' deelde hij me mee.
'Huh wat' volgde ik hem niet helemaal. Waarom ging hij ineens naar de stad? Vanmiddag nog zegt hij dat Maddy en ik hem het gelukkigst maken en nu gaat hij ineens naar de stad in plaats van hier bij ons te blijven.
'Ik heb met Fleur afgesproken om wat te gaan drinken' lichte hij toe.
'En dat moet nu' begreep ik er niks van. Deze dag was toch leuk en fijn geweest? Waarom moest hij dan ineens perse nu mrt zijn dochter afspreken.
'Ja eh dat hadden we al afgesproken' knikte hij.
'Waarom zeg je dat nu pas' voelde ik irritatie opkomen. Waarom had hij dat niet al eerder gezegd dan.
'Ik dacht het is niet belangrijk' haalde hij zijn schouders op.
'Niet belangrijk. Wij zijn de hele dag op pad met elkaar en dan vind jij het niet belangrijk. Ik dacht dat we deze avond samen zouden doorbrengen' voelde ik me gewoon enorm belazerd.
'Ik ben heus niet de hele avond weg. Gewoon even wat drinken en zo' probeerde hij de boel te sussen.
'Ga maar gewoon doei' richtte ik me kwaad weer op het blad op mijn schoot. Dan ging hij maar lekker naar zijn dochter als hij liever bij haar wilde zijn dan bij mij.
'Eef, doe nou niet zo. Je weet toch dat ik haar wilde ontmoeten en zo' deed hij alsnog een poging.
'Ja ik zeg toch ga maar' probeerde ik laconiek te doen maar ik voelde me er alles behalve prettig bij. Ik kon het gevoel niet goed omschrijven. Misschien was ik wel gewoon jaloers.
'Ik zie je straks oké' wist hij dat het geen zin zou hebben om nu alsnog hier te blijven of om op me in te praten. Hij kon me nu gewoon beter met rust laten.
'Ik hou van jou' drukte hij een kus op mijn kruin terwijl ik hem negeerde waarna hij de deur uitliep. En ik deze avond eenzaam en alleen achter bleef.

Sorry dat ik niet meer zo trouw update, ik heb het een beetje druk ;)