UYANIŞ [ TAMAMLANDI ] RÜYA SERİSİ

UYANIŞ | DÜŞ KIRIKLIKLARI

Bölüm Medyası: Bu nasıl veda

BÖLÜM 1

"Hayaller bizim kim olduğumuzun aynasıdır" der Barbara Sher.

Her şey hayal miydi? Fırat gözlerini büyük bir bilinmeze açmıştı. En son hatırladığı Ahsen'in Seni seviyorum deyişi, kulak kanatan o kaosun sesleri idi. Gözlerini açtığında ise ona umut dolu gözlerle bakan geçmişinin temel taşı Buket vardı karşısında.

"Sevgilim, uyandın."

Buket heyecanın yüksek perdeden çaldığı notalarla odanın dışına yürüdü. Başını sağ tarafa çeviren Fırat camekanın ardında onu izleyen annesini gördü. Gözyaşları bir ağırlık teli misali çökmüştü ciğerlerine. Neler oluyor, diye düşünmekten kendini alıkoyamadı.

"Neredeyim ben?"

"Sakin olun. Geçirdiğiniz kaza sonucu son bir aydır komadaydınız." Ne ara gelmişti bu personel? Koluna takılı duran serumun derecesini düşüren kadına bakmayı kesip gözlerini kapattı. Tekrar Ahsen'in olduğu dünyaya dönmek istiyordu. Acısı ile tatlısı ile kalp ağrısı ile o kızı istiyordu. Gözleri açılmayı reddetse de saçlarına değen parmaklarla Buket'e baktı.

"Çek ellerini üzerimden."

"Oğlum karına neden böyle davranıyorsun?"

"Ne karısı anne? Ne diyorsun sen?"

"Fırat iyi misin annem? Buket doktoru çağır!"

"Hemen anne."

Tüm yaşanılanlar gözlerinin önünden geçiyor aklına gelen gerçeği inkar ediyordu Fırat. Odaya giren doktor doğrulmasına engel oldu. "Fırat sakin ol."

"Neler oluyor doktor. Ben evli miyim gerçekten?"

"Fırat bak sakinleşirsen anlaşmamız daha kolay olur."

Ciğerlerinde yer alan tüm kasveti dışarı üfledi. Yerine uzanarak tüm bu anlamsızlıklara karşı gardını aldı.

"Bak Fırat sen yaklaşık 3 yıldır evlisin. Buket'le severek evlendin."

Dinledikleri Fırat için katlanılması zor şeylerdi. Anılar yavaş yavaş zihninde canlanırken Ahsen'in hatıralarıyla çakışan yaşanmışlıklar çıldırmasına sebep olacaktı. "Ahsen kim?"

Dikkatle Buket'e baktığında kızın gözlerinde ki sabit ifade aklını daha da karıştırmıştı. "Yalnız bırakın beni." Odadan def ettiği insanlardan sonra uzun zamandır sürdürdüğü uykusuna döndü. Bir ihtimal tekrar Ahsen'i görme ümidiyle.

Uyandığında tüm gerçeklerin zihnine bir başkası tarafından yazıldığını hissetti genç adam. Bir önceki uyanışında hiçbir ayrıntı aklında şekillenmezken şu an tüm hayatı film şeridi gibi serilmişti zihnine. Buket ile evlendiği gün geçmişi geleceği.. Ahsen'in olduğu bir tek anı yoktu orada. Derin bir nefes verip sızlayan burnunu çekti. Bir çeşit rüya olmalıydı tüm bu yaşadığını sandığı şeyler. Ahsen diye birisi yok muydu yani? Her şey bu kadar gerçekçi iken nasıl bir düşten ibaret olabilirdi ki?

Bu olsa olsa düş kırıklığı olurdu Fırat için.

Hastahaneden taburcu olacağı gün gelip çattığında genç adam hâlâ çeşitli bilinmezliklerle doluydu. Evli olduğunu biliyordu ama bu evlilik geçen yıllarda olduğu gibi inandırıcı gelmiyordu. Ahsen'den başka bir kadınla çılgınlar gibi sevişmiş olduğu gerçeği boğazını tıkıyor, canını acıtıyordu. Hastahanede geçirdiği günlerde arkadaşları sık sık yoklamış eksik gedik ne varsa halletmişlerdi. Merih'in yurt dışına taşındığı aklına geldiğinde canı bir kez daha sıkılsa da onun için en doğrusunun bu olduğunu da biliyordu. Babasını affedemiyor ondan olabildiğince kaçıyordu. Fırat'ın geçirdiği trafik kazasından bile haberi yoktu Merih'in. Buket'in sıcak temasları ile arabaya yerleştirilerek eve gitmek için arkasına yaslandı.

"Rahat mısın hayatım?"

"Evet, Buket. Teşekkürler."

"Anne, Bigem nerede?"

"Okulda oğlum. Bugün vizesi vardı. Uzun zamandır da boşlayınca gönderdim zorlukla."

"Yalnız mı gönderdin?"

"Cem'de yanında. Merak etme sen uyurken bir dakikasını ondan ayrı geçirmedi."

Fırat huşu içinde gülümseyerek yola baktı. Cem'e güvenmekle hata etmediğini biliyordu. Onu kardeşi yerine koyarken bir gün bile pişman olmamıştı zaten. Rüyası aklına geldiğinde bu kısmı hatırlamadığını fark etti. Cem ve Bigem'in arasında bir şeylerin başlayışını bir türlü net bir şekilde hatırlayamıyordu. Bunu o ikisine sormayı aklına not edip Buket'e baktı. Kafasını cama yaslamış gözleri kapanmıştı. Saçlarının uçlarında el sallayan kırıklarda fazla oyalamadı gözlerini.

En nihayetinde yalnızca 1.5 saat süren yolculuk sonrası evine getirilmiş salona yapılan hasta yatağına yatırılmıştı. Annesi Buket ile karşıda ki koltuğa oturduğunda ikisine bakıp dillendirmekten bıkmadığı o soruyu tekrar etti. "Ahsen kim hanımlar?"

"Ahsen diye bir tanıdığım yok benim."

"Benim etrafımda da öyle bir isim olmadı oğlum."

Fırat bıkkınlıkla nefes aldı. Bir şeyler gizlediklerini anlamıştı. Çünkü ikisi de neden sorduğunu sormamışlardı. Buket'inde annesinde tek ortak noktası aşırı sorgucu olmaları idi. Bu işte bir bit yeniği olduğunu o an fark etmişti ve bunun peşini bırakmayacaktı.

İlk bölüm kısa olur derler. Siz en kısasından ve en hızlısından bir bölüm. Bakın yorum yapmayı bırakmayın bozuşuruz :D

Facebook: https://www.youtube.com/watch?v=8R1Or53pioE

Ask.fm: https://ask.fm/busradabusra

Twitter: https://twitter.com/busradabusra

İnstagram: https://www.instagram.com/busradabusra/

Hikaye İnstagram: https://www.instagram.com/karamelinruyasi/

Tumblr: https://www.tumblr.com/blog/busradabusra

Snapchat: Karamel.yazar