UYANIŞ [ TAMAMLANDI ] RÜYA SERİSİ

UYANIŞ | REDAMANCY

Finale son bir bölüm... Hatalarımı affedin, final bölümünde görüşmek üzere. 

Keyifli okumalar... <3 

Anne babalar bütün evlatlarını eşit sever derler. Bütün çocuklarına aynı şartlarda, aynı sevgiyi gösterdiklerini söylerler. Aslında durum pek de söylendiği gibi değildir. Her anne baba, kendisine daha çok benzeyen, kendisini üzmeyen, sözünden çıkmayan çocuğunu, bu özelliklerden yoksun olan çocuğundan daha fazla sever ve bunu farkında olmadan belli eder. Bu başarıyla, başarısızlıkla ilgili değildir üstelik. O çocuk zekâ küpü de olsa bir baltaya sap olamaz onlara göre.

Ahsen yıllarca Canan Karahan'ın iğneleyici sözleri ve yamalı sevgisiyle burun buruna gelmiş, yalnızca babasının ve kardeşinin sevgisine tutunmuştu. Kardeşini kaybettiği yıl onu kendi canından, kendi kanından verip hayata getiren kadının gözlerinde nefreti görmüştü. Gerçek nefrete maske takılmazdı. Canan Hanım nefretini eksik etmedi üzerinden, gözlerinden. Bunu saklama gereği durmuyordu artık. Babasının hassas hareketlerini ofsayta düşüren nefret dolu bakışlardan bir an olsun kurtulamadı.

Fırat bu yıllarda sık sık yurt dışına gönderiliyor bakıcılarla oradan oraya sürükleniyordu. Ailesinden uzakta, arkadaşlarından koparılmanın verdiği mutsuzlukla birbirinden kötü günler geçiriyordu. Bu sırada babasının onu bir an bile özlemediğini, başından savmak için yer aradığını düşünmeye başlamış, ailesinden soyutlanmıştı. Düşünüp acı çekmeye son verip gittiği ülkelerin kullandığı dillerle ilgili araştırmalar yapıp kendisini geliştirmeye çalışmıştı. Bunun amacı çabucak büyüyüp öğrendiği bilgilerden yararlanıp onlardan kaçmaktı.

Şimdi Ayla Hanım'ın karşısında otururken ikisi de dolan gözlerine bakıp çocukluğunu düşünüyordu. Ahsen sırtını dik tutmaya özen gösterip Ayla Hanım'a bakıyordu. Fırat gözlerini çekmek istese de yapacak takati yokmuş gibiydi. Uzun zamandır görmediği bu yüzü özlemişti. Fırat annesine son derece düşkün bir çocuktu ve sevdiği kadın onun anne sevgisinden bile daha da çok kök salmıştı kalbine. Evin hizmetlisi onlar için Fırat'ın çok sevdiği tarçınlı salepten hazırlamış servis etmişti. "Nasıl oldun, Ahsen? Ameliyattan sonra bir sorun yaşadın mı?" Ayla Hanım gözlerindeki ıslaklığı kurulayıp ağzını açtığında karı koca Fırat'a bir şey söyleyeceği düşüncesindeydi.

Ahsen beklenmeden gelen soruyla birkaç saniye sessiz kalsa da cevapsız bırakmadı. Samimiyetle yükselen sesine ifadesiz tuttuğu gözleri eşlik ediyordu. "Birkaç kez büyük sancılar yaşadım ancak şimdilik bir sorun yok. İlaçları aldığım sürece elbette." Yılların meydan okuduğu Ayla Hanım maviye çalan yorgun gözlerinde tebessümün lambasını yaktı. "Senin adına sevindim." Ahsen başını aşağı yukarı sallarken mırıldandı. "Siz nasılsınız? Nasıl geçti ameliyatınız?" Alakalı sorusunu sükûnetle izleyen kocasının dizine avucunu bastırıp hafifçe sıktı. "Bedenim yaşlandı artık, yorgunluk etkisi var bana yalnızca. Bunu da zamanla aşacağımı düşünüyorlar." Fırat annesinin dudaklarından çıkan her sözü dikkatle dinledi.

"Biz sana teşekkür etmeye geldik, elde olmayan nedenlerden dolayı bu kadar geç oldu." Çikolata kahvesi alevlerini annesinden çekmemek için büyük bir çaba sarf ediyordu. Dirsekleri baskı uygulamaktan diz kapaklarını sızlattığında doğrulup arkasına yaslandı. Ayla Hanım açık bir kitap gibi okuduğu oğluna acı bir tebessüm gösterdi. Göğüs kafesine ucu kör bıçaklar batıyordu. Bu bıçakların sapı koyu kahverengiydi. Oğlunun ona yabancılaştığının farkındaydı. Ahsen salebinden bir yudum alıp kayın validesini izledi.

Fırat'ın etrafında gerginlikten yapılmış bir toz bulutu vardı ve bu toz bulutu içine Ahsen'i de çekmek istiyordu. Ayla Hanım elindeki kupayı orta sehpaya bıraktı. "Seni bana borçlu etmek, seni buraya geri getirmek için yapmadım." Ayla Hanım oğlunun aklından geçenleri okumuş gibi söze girdi. "Seni can evinden vurmak değil niyetim. Mahvettiğim hayatı kurtarmak istedim. Bigem Ahsen'i bulduğunuz gün video çekmiş, sizin olduğunuz bir video. Ahsen'i gördüğümde kendimi çok kötü hissettim. Kendimden nefret ettim. Bunu sana değil de seni her şeyden çok seven bu kıza nasıl yaptığımı düşündüm. Her şey benim suçumdu, bencildim, kördüm. Bir aşkın yok oluşuna kulak tıkadım. Seni kaybetmemek için bir insanı yaşarken ölecek duruma getirdim." Sesi titrediğinde susup boğazını ıslattı. Ahsen'e bir an olsun bakamıyordu. Utanıyordu, çünkü Ahsen ona kinle bakmıyordu.