UYANIŞ [ TAMAMLANDI ] RÜYA SERİSİ

UYANIŞ | GERÇEK NE?

Bölüm medyası: Burcu Güneş - Ağır Yaralı

KEYİFLİ OKUMALAR

BÖLÜM 2

Günlerin acımasızlığında nefes almayı bile istemeyen Fırat yavaşça kalktı salonda onun için hazırlanan yataktan. Eve çıkalı bir hafta olmuştu. Bu bir haftanın her gününü Ahsen kim sorusunu sorarak geçirmiş evde huzur nâmına bir şey bırakmamıştı. Annesi olabildiğince uzak duruyordu Fırat'tan yemeğini yediğinden ilaçlarını yuttuğundan emin olduktan sonra kendi odasına çekilir olmuştu. Bu olanlardan en fazla etkilenen Buket olmuştu hiç kuşkusuz. Yıllardır kocası olan bu adam uyandığından beri ona tiksinir gibi bakıyordu. Oysa onunla geçirdiği bu beş yılda Fırat sorumluluk sahibi bir kocaydı. Buket'e ilgi gösteriyor özel günlerde onu unutmuyordu. Buket öyle özlüyordu ki eski kocasını şimdilerde bolca kabus konusu olmuştu bu hali.

Fırat sakin hareketler sergilese de içinde patlayan volkanlar tüm direncini kırıyordu. Üzerinde ki tişörtü sıyırıp üst kattaki banyoya çıktı. Kısa bir duşun ardından giyinerek şirkete gitmek için evi terk etti. Artık aynı evde yaşadığı insanları tanıyamıyordu. Ahsen'in var olduğuna emindi ama ailesi onu tanımadıklarını söylüyordu. Arabasına binerken kaza gününü düşündü neden kaza yaptığını hâlâ hatırlamıyordu. Alkol kullanmadan arabasını nasıl duvara vurduğunu aklı almıyordu. Buna aldırmadan arabasına bindi. Kimseye hesap vermek gibi bir düşüncesi yoktu artık.

Cep telefonu Burak'ın çağrısı ile titremeye başlayınca beklemeden açtı. "Abi neredesin?"

"Evden çıkmak üzereyim arabaya bindim şimdi."

"Şirkete geçeyim o zaman bende. Orada görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra arabayı bahçeden çıkardı. Sessizlikten duyduğu rahatsızlığın düşünceleri üzerindeki etkisiyle radyoyu açtı. Çalan şarkı ani duygu değişimleri yaşatsa da dinlemekten vazgeçmedi.

Ahsen'den kalan şarkılardan birisiydi bu parça. Zaten Fırat hiç bir zaman şarkılara neden parça dendiğini anlamamıştı. Hızdan vazgeçmesine engel olamayan kazayı önemsemeden keskin virajlara aldırmadan hızla iş yerine sürdü. Burak'la tek kalmak işine geleceğinden bir an önce şirkete varmalıydı. Ahsen ile ilgili bilgi sahibi olduğuna emin olduğu insanlardan biri de Burak'tı.

3 saatlik yolu 1,5 saate indirebildiği için kendini şanslı sayıp odasına çıktı. Burak orta sehpaya ayaklarını uzatmış telefonundan bir şeyler izliyordu. Seslere kulak veren Fırat Supernatural izlediğini anladı. Masasına yerleştiğinde Burak hâlâ fark etmemişti arkadaşını. En nihayetinde başını kaldırıp odada göz gezdirirken farkına varmış sırıtarak telefonunu sehpaya gelişi güzel fırlatmıştı. "Ne zaman geldin, fark etmedim hiç."

"Oldu bir kaç dakika. Neden geldin sen bir şey mi var?"

"Yok yok, Cem'le buluşacaktık. Bigem'i okula bırakıp gelecekmiş. E bu da baya sürer. Bende o gelene kadar seninle takılayım dedim."

"İyi yapmışsın. Bir şey içer misin?"

"Valla varsa bir absolut votkanı alırım bro."

Burak'ın gevşek gevşek konuşması üzerine kısa sürede gerilen Fırat sekreterini arayarak iki sade Türk kahvesi istemişti. Aklına gelen planla Burak'a baktı. Sekreterine getirdiği kahveleri arkadaşının üzerine dökmesini istediğini bunu yaparsa bir aylık maaşını ikramiye olarak vereceğini söylemişti. Uzun yıllardır onunla çalışan kız bunu Fırat ısrar etmeden kabul etmişti. Kahveler geldiğinde kız önce misafire vermek amacıyla Burak'a ilerlerken bileğini burkar gibi davranıp tepsiyi Burak'ın karnına bırakmıştı. Çığlık atarak ayağa kalkan Burak tişörtünü üzerinden uzaklaştırmaya çalışırken acıdan yerinde zıplıyordu. Sekreter özür naraları atarken Fırat'ta şaşkınlıkla ayağa kalkmıştı. Kızın oscarlık performansına içinden alkış tutup Burak'a yaklaştı.