flying in the atlas // mendes

cold

Atlas'ın bedeni gecenin bir yarısı titremeye başlayınca uyandım. Kollarım bedenini sarmıştı ama titriyordu. Ve bir şeyler sayıklıyordu.

Onu uyandırmam gerekiyor muydu? Yine ben gitmeden önce uyandığı için bana kızar mıydı? Ancak oldukça kötü bir rüya görüyormuş gibiydi.

Yüzünü buruşturup büzüşmeye başlayınca kesinlikle onu uyandırmaya karar verdim.

"Atlas," onu dürttüm. "Atlas, Atlas uyan güzelim."

Gözlerini aniden açıp çakmak çakmak bakışlarını odada gezdirdi. Sonra beni buldu. Alnına birikmiş terleri sildi. Göğsü hızla inip kalkarken dirseklerinin üstünde doğruldu.

"Kabus görüyordun galiba."

"Su," dedi. Sesindeki kuruluğu adeta kulaklarımın içinde duydum. Hızlıca kalkıp loş ışıkta pet şişeyi buldum.

Ona uzattığımda ayağa kalkıp tüm suyu bir anda bitirdi. Ağzını koluyla silip yatağa tekrar düştü. Transa girmiş gibiydi. Şimdi ne yapmalıydım? Yanına mı yatmalıydım, yoksa çekip gitmeli miydim?

"Atlas... Anlatmak ister misin?"

Başını iki yana salladı. Yatağın ucuna oturdum. Elimi saçına uzattım ama dokunuşumdan ürkek bir şekilde kaçtı.

Elim havada kaldı.

Yumruk yapıp geri çektim. Hissettiğim şeyleri hakkediyordum sanırım. Diamond'a yaptığımdan sonra Atlas'a dokunmayı hakketmiyordum belki de.

"Emmet'ın hala rüyalarına girmesi normal bir şey değil," dedim dişlerimin arasından. Kızgın mıydım? Belki. Ama kime? Emmet'a mı? Ölü bir bedene mi? Yoksa Atlas'a mı? Ne için? Elinde olmayan şeyler için mi?

"Biliyorum," dedi.

"Bunu hakketmiyorsun. Daha iyisini hakkediyorsun."

Yavaşça tebessüm etti. "Daha iyisi ne? Sen misin? Hiçbir zaman seninle bir şeye sahip olamayız, Shawn."

"Neden? Senin için yeterli değil miyim?"

Eliyle kendine sarıldı. Sağ bacağını kendisine çekti. Gözlerini kapatırken diğer yandan konuşuyordu. "Hayır. Ben senin için yeterli değilim."

"Ya bu benim umurumda değilse?"

"Shawn... güven bana, istediğin şey ben olamam."

"Neyi isteyip istemediğimi nereden bileceksin ki? Ben sadece--"

"Sen sadece kafanı karıştıran şeylerden hoşlanıyorsun. Üniversiteye gideceksin. Sonra orada bir kızı tanıyacaksın. Aşık olacaksın. Ayrılacaksınız. Tekrar aşık olacaksın. Evleneceksin. İşin olacak." Güldü. Hala gözleri kapalıydı. "Çocukların olacak. Onları çok seveceksin. Çok iyi bir baba olacaksın. Ve öfkeli. Çünkü gereksiz yere fazlasıyla değer veren bir insan gerektiğinde ne yapar düşünmek bile istemiyorum."

Gözleri kapalıyken yanağına dokundum. Sıcaktı. Ürkerek elimden kaçmaya çalışsa bile izin vermedim.

"Neden kabul etmek istemiyorsun?"

"Çünkü gerçek değil. Gerçek olmasını istiyorsun."

"İstiyorum. Ve biliyorum."