Adın Aşk Olsun (Tamamlandı)

4. Bölüm💙

Yemek yediğimiz sırada Muratın bana baktığını farkedince başımı kaldırdım ve bende ona baktım

"Birşey mi oldu?"

Murat gülümsedi

"Yok birşey"

"Sana birşey sormak istiyorum"

"Sor"

"Kız arkadaşın var mı?"

Murat gülümseyip hafifce başını eğdi ve tekrar kaldırıp bana baktı

"Yok ve hiç olmayacakta"

İki kaşımı havaya kaldırdım.

"Neden?"

"Oooo Murat?"

Murat ve ben sesin geldiği yöne baktık. Murat kendisine seslenen bu adamı görünce hemen ayağa kalktı

"Hoşgeldin Tarık"dedi ve sıkıca sarıldı

"Hoşbuldum Murat"

İkisi de geri çekildikten sonra Muratın arkadaşı bana baktı

"Arkadaş kim?"

Ayağa kalktım ve elimi genç adama uzattım o da beni bekletmeden elimi sıktı. Ben adamın sorusuna cevap vermeden Murat daha erken davranıp

"Misafirim."dedi.

Ben de

"Neyse ben bi içeri girip size tabak getireyim" dedim ve koşar adımlarla içeri girdim.

Murat'dan

Tarık boş olan Deniz Kızının yerine geçti ve bana imâlı bakışlar attı

"Kim bu kız?"

"Deniz Kızı"

Tarık anlamadığını belli eden bir ifadeyle baktı bana.

"Ne?"

"Deniz de buldum. Hafızası kayıp"

"Haa. Güzel kızmış ama. Nasiplisin nasipli"

"Deme şöyle şeyler. Biliyorsun beni"

"Evet biliyorum. Ama nebilim bir ümit işte. Belki aşık olmuştur dedim"

"Yok abi ya ne aşkı Allah aşkına. Öyle şeylerden uzağım"

"Ne yani bu kıza karşı hiç mi birşey hissetmiyorsun?"

"Etmiyorum."

"Hmm. Valla haline tavrına bakılırsa etmiyorsun gerçekten. Nebilim oğlum ya sevinmiştim. Dedim ne güzel düğün görcez bu sene"

"Yok abi. Evlilik aşk falan ırak benden"

Tarık benim ne kadar ciddi olduğumu farketmiş olacak ki fazla uzatmadı bu konuyu. Zaten uzatmasına da gerek yok. Çünkü Deniz Kızına karşı en ufak bir kıpırtı bile yok. Evet onu çok seviyorum ama sadece bir arkadaş olarak. Fazlası olamaz.

Tarıkla sohbetim koyulaşmışken elinde tabak ve bir sandalye ile bize doğru gelmeye çalışan Deniz Kızını görünce sohbeti bırakıp onun yanına koştum ve elinde ki sandalyeyi aldım.

Masaya vardık ve Deniz kızı Tarığın önünde bulunan kendi tabağını aldı ve onun yerine boş, temiz olan tabağı koydu sonra da masanın ortasında bulunan Balık tabağını uzattı Tarığa

"Buyur"

Tarık balıktan birtane alıp tabağına koydu

"Saol"

"Rica ederim"

Ben ve Tarık imâlı imâlı bakışırken Deniz Kızının bize baktığını farkedince Deniz Kızına baktım ve gülümsedim. Deniz Kızı Tarığa baktı

"Muratın arkadaşısın değil mi?"

"Evet"

Deniz Kızı daha sonra salata tabağını uzattı

"Salatadan da almazmısın?"

"Alırım valla" dedi Tarık güleryüzüyle ve Salatadan da biraz alıp tabağına koydu.

"Ee polise falan gittiniz mi bu durum için?"

"Yok ama yarın gidicez"

Bu lafımın üzerine Deniz Kızının suratı düşüverdi. Peki sebep?

"Değil mi Deniz Kızı?"

Deniz kızı bana bakıp gülümsedi ama tabii buna gülümsemek diyemeyiz. Zorla gülümsemek desek daha doğru olur.

"Ben içeriye gireyim de bir şal alayım" dedi ve hızla olduğumuz yerden ayrılıp içeri girdi. Ben ise sadece arkasından bakakalmıştım. Herzaman neşeli ve mutlu bu Deniz Kızına ne oldu ki?

Tarık da bir yandan yemek yiyip bir yandan da

"Gitmek istemiyor"deyince Tarığa diktim gözlerini

"Ne?"

Tarık elindeki çatal ve bıçağı bıraktı

"Oğlum kızın yüz ifadesinden anlamadın mı? Apaçık gitmek istemiyorum diyor"

Tarık kolunda ki saate bakınca birden ayağa kalktı

"Ooo saat çok geç olmuş ya. Hanım bekliyor beni. Neyse ben gidiyorum. Deniz kızına selamlarımı ilet. Ellerinize sağlık"

Tarık bana sarılmadan hızla ayrıldı yanımdan.

Deniz Kızını bekliyordum fakat sanırsam geleceği yok gibiydi

"Deniz Kızı"diye seslenince fazla geçmeden kapıya çıktı ve bana doğru geldi

"Arkadaşın nerde?"

"Gitti. Işi çıktı da. Hadi gel otur artık. Bi yemek yiyemedik"

Deniz kızı yine eski yerine geçip oturdu yani benim karşıma. Fakat bana bakmamaya özen gösteriyordu.

"Ne oldu Deniz Kızı? Neden böyle oldun birden bire?"

"Yok...yok birşey"

"Gitmek istiyormusun?"

Deniz Kızının bana attığı bakış 'Gitmek istemiyorum" diye haykırıyordu âdeta. Tarık haklıydı aslında gitmek istemediği apaçık belliydi. Ama yine de bunu Deniz Kızının ağzından duymak isterim