Adın Aşk Olsun (Tamamlandı)

13. Bölüm💙

Bu bölümü cecelistbirtudene armağan ediyorum😊

Murat oturma odasına hiç uğramadan direk yatak odasına gitti ve yatakta oturan kardeşini görünce çığlık atmamak için kendini çok zor tuttu. Kız olsaydı belki o çığlığı tutamayabilirdi ama işte erkek ya. Bir şekilde tuttu kendini.

"Ne yapıyorsun kızım sen burda? Korkuttun beni"

"Seninle konuşmak istiyorum abi"

Zeynep gayet sakindi. Normalde abisi korktuğu zaman muhakkak kahkaha atardı ama şu an cok ciddiydi ve bu Muratın gözünden de kaçmadı. Aslında az çok tahmin ediyorud Zeynebin neden konuşmak istediğini.

"Deniz kızı hakkında konuşacaksan konuşmayalım Zeynep"

"Abi bi otururmusun ama ya?"

"Oturamam. Hadi git yat geç oldu"

"Abii"

"Yahu istemiyorum konuşmak falan. Daha da konuşmam deniz kızıyla. Ne istiyorsa onu yapsın."

Zeynep ayağa kalktı

"Siz birbirinize deli gibi aşıksınız"

"Kızım yine başladın çık ya"

"Sadece sevenler birbirine kızar, küser. Sadece sevenler birbirine hemen kırılır"

Murat gözlerini kaçırdı Zeynepten ve yatağa oturup sakallarını kaşımaya başladı. Zeynep dokunsa ağlayacaktı genç adam. Zeynep yanına oturdu

"Bazı acılar faydalıdır abicim. Önce üzer, sonra herşeyi daha iyi anlamanı sağlar."

"Yani?"dedi Murat hüzünle bakan gözlerle

"Yanisi şu abicim. Deniz kızına darıldın küstün sende onu kırdın üzdün ama şimdi neyi anladın?"

"Neyi?"

"Onu sevdiğini"

Murat iki eliyle yüzünü kapattı

"Off off bilmiyorum zeynep. Ona karşı ne hissediyorum bilmiyorum. Çok garip bir duygu. Nebilim ilk defa böyle oldum"

"Aşıksın aşık"

Murat ellerini yüzünden çekti

"Yok ya ne aşkı. Sadece arkadaş olarak..."

"Hı tabi ya tabi"dedi zeynep oturduğu yerden kalkarken. Murat ise ona ters ters bakıyordu

"Neyse abicim seni aşk acınla tek bırakayım" dedi alaycı bir ses tonuyla sonra da çıktı yatak odasından. Muratta oturduğu yerde kendini sırt üstü yatağa attı ve zeynebin söylediklerini hatırladı.

"Gerçekten aşıkmıyım" sonra sırt üstü uzandığı yerde birden döndü ve yüz üstü uzandı

"Ne aşkı yaaa" dedi ve bu sefer uzandığı yerden kalkıp dolanmaya başladı. Anlaşılan murat yere göğe sığamıyordu. Yerinde duramamasından belliydi.

Sessizce odadan çıktı ve dış kapının önüne çıktı. Temiz havayı derince içine çekti ve sonra aldığı tüm nefesi geri teslim etti temiz havaya. Başını gökyüzüne kaldırınca birçok yıldız gördü. Hafifçe gülümsedi

"Belki kıskanacaksınız ama o sizden daha güzel"dedi ve utanır gibi başını eğdi. Kapının önünde ki sandalyeyi çekti ve oturdu.

Bu evi çok seviyordu ama Deniz kızı hayatına girdikten sonra çok daha sevdi. Deniz kızı bu eve neşe, mutluluk, huzur getirmişti. Ahh bir de bunu deniz kızına söyleyebilse hoş genç adam daha kendine bile itiraf edememişti ki.

Etrafını seyrederken omuzlarında hissettiği şey ile birden yerinden sıçradı ve hemen ayağa kalktı. Karşısında deniz kızını görünce bir an şok oldu ama kendine gelmesi fazla zaman almamıştı

"Korkuttum sanırım. Özür dilerim"

Murat bir havaya girdi

"Ne korkcam canım. Sadece...şey yani...birden arkamda beliriverince şey oldum"

Deniz kızı gülümsedi ve hafifce başını eğip

"Doğru şey oldu anladım"dedi alaycı bir ses tonuyla.

"Tamam biraz ürkmüş olabilirim"

"Olabilir" dedi ve bu sefer otuziki dişini çıkararak gülümsedi. Murat onun güldüğünü görünce hafifçe tebessüm etti

"Özlemişim"

Deniz kızının gülümsemesi yok oldu ve başını kaldırıp murata baktı. Sonra da gözlerini kaçırdı murattan

"Gülümsemeni yani"

Genç kız hafifçe tebessüm etti sonra da muratın ceketini kendisine uzatmıştı. Aslında murat otururken ceketini muratın omuzlarına atacaktı fakat muratın aniden kalkmasıyla bunu becerememişti.

Murat genç kızın elinden ceketi aldı ve omuzlarına attı

"Uykun yok mu deniz kızı"

"Uyuyamadım"

"Neden?"

"Konuşmak istiyorum"

Murat çok şaşırmıştı. Onca nazdan sonra gelip kendisi konuşmak isteyince baya şaşırdı

"Benimle mi?"

"Yok murat. Burda senden başka insanlarda varya onlarla konuşcam"

Murat bir an gözlerini açtı ve arkasına bakındı. Deniz kızı da onun bu saf haline hafifce gülümsedi

"Ay murat ya. Tabii ki seninle"

"Ne konuşacaksın?"

"Çok abarttım"

"Neyi?"

Murat sebebini biliyordu aslında ama yine de deniz kızının ağzından duymak istiyordu

"Bilmemezlikten gelme işte. Özür dilerim"

Murat genç kızın omuzlarını tuttu

"Sen özür dilenecek hiçbirşey yapmadın ki deniz kızı. Asıl özür dilemesi gereken kişi benim"

Deniz kızı başını eğdi

"Peki sebep neydi? Bana neden yalan söyledin?"

Nasıl söyleyebilirdi ki 'birgün seni bırakıp gidicem' dediği için böyle davrandığını. Daha kendini bile inandıramazken bunu deniz kızına nasıl söyleyecekti?

Bölüm sonu😊