Adın Aşk Olsun (Tamamlandı)

26. Bölüm💙

Satır Arası yorum 😉
Bölüm biraz geç geldi kusuruma bakmayın canlarım

Genç kız artık yavaş yavaş gitmesi gerektiğini biliyordu ama birtürlü ayrılamıyordu. Yutkundu

"Seni Seviyorum" diye fısıldadı. Ayağa kalkmasıyla muratta gözlerini açtı ve bir an irkilip kendini hafifçe geri attı ve şaşkın bir şekilde Melikeye baktı. Ağzından sadece

"Sen?"kelimesi çıkmıştı.

Genç kız pişman dolu bakışlarla bakıyordu murata. Göğüs kafesi hızla inip kalkıyordu. Murat şimdi kendisini kolundan tutup dışarı atsa haklıydı diye düşünüyordu genç kız. Tam ağzını açacaktı ki0

"Senin ne işin var burda?"dedi genç adam ve hızla yataktan kalkıp öfke dolu bakışlarını dikti genç kızın gözlerine.

Melike hak veriyordu muratın bu tepkisine ama yine de kendini bir şekilde affettirmek istiyordu. Canını çok acıttığını biliyordu. Eğer muratın canmış olmasaydı böyle davranmayacağını biliyordu

"Nasıl girdin evime"

Genç kızın gözleri doldu. Çok kırılmıştı kalbi. Oysa ki bi ara kendi evi gibi görüyordu bu evi. Ya şimdi? Şimdi ise bu evin bir yabancısı olmuştu

"Ben..."

"Defol" murat birden bağrınca genç kız olduğu yerde sıçradı.

"Mu-murat..."

Murat sertçe genç kızın kolunu tuttu ve peşinden sürüklemeye başladı. Dış kapıyı açtı ve genç kızı dışarı fırlattı. İşaret parmağını kaldırdı

"Birdaha asla karşıma çıkma" dedi ve kapıyı sertçe genç kızın suratına kapattı. Melike kapıya vurmaya başladı.

Ağlıyordu. Hem de deli gibi. Bağıra bağıra

"Murat aç kapıyı yalvarırım"diyordu iç çeke çeke

Murat sırtını kapıya yasladı ve yavaş yavaş aşağıya doğru kayıp yere oturdu. Genç kızın bu yalvarışı kalbinin bir yanını yumuşatsa bile diğer yanı onu affedemiyordu.

Genç kızla birlikte Muratta ağlıyordu. Bu olacakları bile bile aşık olmuştu deniz kızına. Bu acıları yaşayacağını bile bile sevmişti onu.

Genç kızın her bir hıçkırışında kalbine bir hançer saplanıyordu ama şimdi değil. Kalbinde ki yara derindi ve onun kapanması zaman alacaktı.

"Murat lütfen. Ben oraya tekrar gitmek istemiyorum"

"Git Deniz..." murat bir an duraksadı ve tekrar devam etti

"Git Melike Karahanlı git"

Genç kız bir süre kapıya baktı. Murat, Murat'ı, biricik sevdiği ona ilk defa gerçek ismiyle hitap etmişti. Evet canı yanmıştı bir kaç kez Murat tarafından. Ama bu sefer ki acı çok çok farklı olmuştu. İlk defa kendini bu kadar yalnız hissetmişti. Evet Murat'ı da artık onu yalnız bırakmıştı. Genç kız hiç sesini çıkarmadan uzaklaştı ordan.

• • •

Murat ses gelmeyince emin olmak için kulağını kapıya yaklaştırdı fakat hiçbir ses gelmiyordu. Yavaşça kalktı ve kapıyı açtı. Kapı önünde kimseyi görmeyince gözlerinde ki yaşları sildi ve kapıyı tekrar örtüp içeriye girdi. Mutfağa girer girmez erzakları görünce yine sinirleri tepesine çıktı ve tezgahın üzerinde ki poşet ve paketleri yere fırlattı.

Sonra güçlükle sandalyeye oturdu

"Ne yapmaya çalışıyorsun?"

• • •