Ugly Twins

Bölüm 36-Bağlar

36

Chanyeol'un arabası gerginlikle doluydu. Jongin sanki yarın yokmuş gibi ağlıyordu,Chanyeol elinden geldiğince çabucak sürmeye çalışıyordu ve arka koltuktaki Taemin bok gibi hissediyordu. Taemin yavaşça Onew ve Key'in gitmesini söylemişti çünkü Key'in yaptığı şeyden sonra ikisinin Sehun'un yanına gidebileceğini düşünmüyordu.

"J-jongin,sakin o-ol..." Taemin ikizini rahatlatmak için Jongin'in sağ omzunu okşadı.

Jongin cevap vermedi.Cevap verecek gücü yoktu.Ağlaması hiç azalmamıştı ve bu arabadaki diğeri iki kişiyi endişelendiriyordu.

Chanyeol yetişmek için tekrar gaza bastı. Seul Sky Hastanesi'ne elinden geldiğince çabuk varmak zorundaydı. Jongin'in kalbi kırık ağlamasına dayanamıyordu. Jongin'in ağlaması onu da incitiyordu.

"Neredeyse geldik." Chanyeol arabayı park ederken söyledi.

Arabanın durup durmadığını önemsemeden Jongin kapıyı açıp dışarı atladı.

"JONGIN!" Taemin ve Chanyeol aynı anda bağırdı.

Jongin onlara bakmadı.Aklı tamamen Sehun,Sehun ve Sehun ile doluydu. Bilgi odasına doğru koştu.

''Ü-üzgünüm!'' Jongin, bilgi odasına ulaştıktan sonra ağır nefes aldı. ''L-lütfen lütfen b-bana Oh S-Sehun!un oda nu-numarasını verin!''

Hemşire Jongin'in korkunç görünüşünü görünce biraz korktu ama hemen profesyonel bir şekilde düzeldi.

"Lütfen bir dakika bekleyin, efendim."

Jongin soğuk masaya doğru elini uzattı ve delirmiş gibi etrafına bakmaya başladı. Sehun'u görmek zorundaydı. Sehun'un durumunu kontrol etmesi gerekiyordu!

"Oda numarası 508, efendim." Hemşire kibarca dedi.

Teşekkür bile etmeden, Jongin hızlıca koşmaya başladı.Jongin'in zihninde bir kaos vardı. Sehun'un yüzü hala aklındaydı. Sehun böyle...Sehun şöyle...Jongin, hastanenin koridorunda koştuğu için ayaklarını hissetmiyordu. Ve sonra birini gördü.

Jongin o çocuğu tanıdı. 508 numaralı odanın önünde dolaşan Çinli çocuk.

"L-luhan!"

Luhan başını kaldırdı ve Jongin'i gördü. Luhan,Jongin'in görüntüsünü görünce şaşkınlık içinde gözlerini genişledi.

"Aman Tanrım,Jongin! Ne oldu sana?''

''Se-Sehun n-nerede?''

''İ-içeride.'' Luhan kekeledi. ''A-ama o i-iyi. S-sadece birkaç çizik var ve-''

Jongin Sehun'u görmek için aniden odanın kapısını açtı. Sehun'un kafasında bir bandaj ve yüzünde çizikler vardı. Dudaklarının köşesi patlamıştı ama o kadar da kötü görünmüyordu.

"J-jong..." Sehun, sevgilisinin şu anda karşında durduğunu görünce gözlerini genişletti.

"Seh-" Jongin nefes nefeseyken söyledi. Şimdi nefes alması zorlaşıyordu, ama vücudunu Sehun'a doğru hareket ettirdi.

Sehun'un gözleri hemen parladı. Nihayet Jongin'in suratını görebiliyordu.

''Aptal...'' Jongin, Sehun'un yanaklarına elini uzatırken fısıldadı. ''N-nasıl bir arabayla çarpıştın?''

''Ben-,ben bakmıyordum...'' Sehun yanıtladı. ''K-kafam tamamen seninle doluydu.''

Jongin öne doğru atıldı ve Sehun'un dudaklarına öpücük kondururken gözyaşları düşmeye başladı.