Bölüm 7 (Kod adı : Yeşil)

4.2K 141 4
                                    

Peki o zaman polisimizi kızdırmak istemezdik değil mi ?

-"Ne sorcaksan sor ve derhal odayı terk et !" Resmen küfreder gibi konuşmuştum yüzüne karşı. Tehdit olarak algıladı heralde 1saniye bile beklemeden karşımdaki sandalyeye oturdu.

-"O gece orada olduğunu gören bir görgü tanığı var, Katya, ama ben senin ağzından duymak istiyorum ?"

-"Evet oradaydım. Görgü tanığını biraz anlatır mısın ?"

-"Burada soruları ben sorarım küçük hanım ?"

-"Ah, tabi unutmuşum ama eğer cevap vermezsen ağzımdan tek kelime laf alamazsın katil ile ilgili,  denemek ister misin ?"

Gözlerini devirdi. Dediğimi yapacağımı anlamıştı, bende bunu istiyordum. Halbuki blöftü.

-"Pekala, adını söylamek istemedi aslında ama bun..-"

-"Konuşmayı uzattığın her saniyeyi o huzurlu uykundan çalmış oluyorsun."

-"Ah, en can alıcı yerimdem vurdun beni, küçük hanım. Adamın adı Trevis soyadını söylemedi.Gözlerimin rengini söylerseniz anlar o dedi. İlk başta anlamamıştım ama seni kastediyomuş, kod adı Yeşil. "

Demek beni o ihbar etmişti. Yapacak bir şey yok ne biliyorsam anlatacaktım. Bende yalan yok eğer suçlu da bulurlarsa atsınlar beni içeri zaten mal gibi bir hayatım vardı. Belki orası bana iyi bile gelebilirdi.Belki de beni içeri almaları için cinayeti benim işlediğimi  söylemeliydim... Düşüncelerimi genç polisin sesi böldü.

-"Ne düşünüyorsun ?" Şüpheliydi ve sanırım yalan söyleyeceğimi düşünüyordu. Ben böyleydim işte ne düşündüğümü söylemeden karşımdaki kişi çoktan anlarmış olurdu. Bazen şüpheleniyorum acaba düşündüklerim gözlerimden alt yazılı olarak geçiyor mu diye.

-"Hı... Ney ? Şey, yok bişey düşünmüyorum."

LanetliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin