Uyandığım da bir hastane odasındaydım. Etrafta kimse yoktu ve yalnız olmam bana dün geceyi hatırlatmıştı. O ceset anneme aitti ve ben onugördüğümde sanırım bayılmıştım çünkü kafamda müthiş bir zonklama vardı. Acıyla inledim ve yataktan kalkmaya çalıştım ama hemşire sesimi duymuş olacak ki içeriye girdi.
-"Kendini nasıl hissediyorsun, tatlım ?"
-"Eğer bir yararı olaksa söyliyim. Başım zonkluyo, midem bulanıyo ve sidik torbam patlamak üzere."
-"Peki o zaman gel de sana yardım edeyim."
Bunu söyledikten sonra serum torbamla uğraşmayı bırakıp yanıma geldi ve kolumdan tutarak kalkmama yardım etti. Serum askısıyla beraber tuvalete girdim. İşimi birtirdim ve tuvaletten çıktım. Hemşire kapıda bekliyordu ve bana tekrar yardım etti, yatağa yatarken konuşmaya başladım.
-"Bana ne oldu ? Buraya nasıl geldim ? Ve yaşayacak mıyım ?" Kafamda daha çok soru vardı aslında ama bunların cevabı basit bir hemşirede olamazdı, bunu daha sonra düşünecektim.
-"Yere düşüp kafanı çarpmışsın, seni bir adam getirdi, ve evet yaşayacaksın."
-"Adam ?"
-"Aslında bize hiçbir şey söylemedi sadece seni buraya getirdi paranı ödedi ve sen uyanana kadar bekledi, az önce gitti diyebilirim."
-"Dur tahmin edeyim uzun boylu, yeşil gözlü ve biraz fazla yakışıklı."
-"Tam üstüne bastın tatlım. Ha bide unutmadan dışarda bir polis ifadeni almak için seni bekliyor."
Ah bi bu eksikti zaten.....
BINABASA MO ANG
Lanetli
ActionGenç bir kızın başına en kötü ne gelebilir ? -Annesiyle babasının ayrılması, -Annesin her gün başka bir adamla düşüp kalkması, -Babasıyla o günden sonra bir daha hiç görüşmemeleri, -Bir cinayete şahit olması -Ve daha bir sürü şey.... "17 yaşında...
