The Last Elysian Oracle (Soon to be Published under PSICOM)

True Self

Jamie's POV

Hindi ko nasalo ang hinagis na unan nung Heather.

Nasa camp kami nila.

Nagdidistribute lang siya ng mga kakailanganin namin dito sa tent. Dito muna kami hangga't 'safe to roam' na daw yung syudad. Lalo na't mga 'kalahi' daw namin ngayon ay 'main target' ng mga 'daemons'.

Sa totoo lang, wala naman talaga akong alam sa sinabi niya kanina eh.

Sumama lang kami kasi alam niya yung kababalaghang nangyayari sa'min.

May ibang terms pa siyang ginamit na hindi ko gaanong naintindihan.

Hello. Bago pa ako sa ganito. Isa lang po akong ordinaryong babae noon.

"Jamie. Come here..." tinawag ako ni Heather.

Binaba ko ang bag at kumot na dala-dala ko saka pumunta sa kanya.

"Your mom... I have sent some of my girls to take care care of her so you really don't have much to worry..." kakaiba ang tono ng boses niya kaya nahalata kong may tinatago siya mula sa'kin.

"Bakit? Anong meron kay mama?" tanong ko.

Nagbuntong-hininga muna siya bago sumagot. "When you told me she has been asleep for a long time, I was curious. I examined her and saw a lot of mist inside her."

Kumunot ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin?"

"She's under an enchantment... but that's just a guess.." sagot niya.

Hindi niya ako hinintay na mag react sa balita niya. Iniwan niya lang akong tulala.

WATDAPAK.

Akala ko na comatose lang yung nanay ko tas ngayon? May kung anong abracadabra ang nasa katawan niya.

Kaya pala antagal niyang magising...

Ba't nga naman di ko napansin yun... Tsk. Ang tanga ko talaga...

"Hey? You okay?" nabalik ang atensyon ko kay Sebastian na tinapik ang balikat ko.

Tumango ako. "Mukhang okay lang naman ako..." nginitian ko siya.

"You want to talk?" alok niya saka hinawakan ang kamay ko.

Binitawan ko agad siya at nagtitingin-tingin sa labas. "Si Arah..." iniba ko ang topic para makaiwas ng drama.

Pero hinawakan niya ang pisngi ko dahilan na humarap ako sa kanya.

"You're confused right now.. But we'll go through it all together, right?"

Kahit kailan hindi talaga ako marunong magtago ng feelings. Syempre obvious na obvious na may problema ako. Hindi kasi ako magaling magpanggap. Hindi ako best actress no. Sadyang mabunganga lang talaga ako. Kung anong nararamdaman ko, nilalabas ko.

Ngumiti ulit ako saka binaba ang kamay niya. Kahit gusto ko yung feeling ng ginawa niya.

Wag ka munang lumandi ngayon Jamie.

Kakaalam mo lang na na abracadabra yung nanay mo.

"Wag kang OA. Baliw. Syempre magkasama tayo. Maliban nalang kung magpapakamatay ka. Mag solo ka kung ganun." tinaasan ko siya ng kilay.

Narinig ko ang mahina niyang tawa kaya napangiti ulit ako habang nakatingin sa kanya.

"Yeah.. If I die, I'll make sure to bring you with me. I'd ask them to bury you alive beside my grave. Death can't part us either." puna niya.