DEVIL'S OBSESSION[devil's trap]

26-

A/n: hi @maeannepinkyhanzea this is for you hehe😘

SHANIRA POV

Pagkatapos kong magdasal,tumayo na ako at tumungo sa kwarto ng kambal.naabutan ko silang naka upo sa kama,at nakaharap sa isat isa.

" 'Di pa kayo natutulog?" Mahinang tanong ko.

Tumingin sila sa'kin at ngumiti,hinalikan ako ng dalawa sa magkanilang pisnge.

"Sige na,matulog na kayo." Tumango sila at himiga.

Pinaty ko ang ilaw ng kwarto nila at sinara ang pinto.

"Shanira?" Kunot noong napatingin ako sa pintuan.

Boses 'yon ng mama ni hestia.

"Tita?"

"Shanira!" Pagkabukas palang ng pinto,yakap ang bumungad sa'kin.

"T-tita?" Taka kong tanong.

Pinahid niya ang mga luha at masayang tumingin sa'kin.

"Nahanap na si hestia."

***************

"Hestia?"

Tulala lang si hestia,pumayat siya at nangingitim ang ilalim ng mata.Ni hindi manlang siya sumagot sa'min.

Yung mama niya umiiyak samantalang 'yong papa niya,hindi kumikibo pero alam kong nahihirapan siya.

"Pasensiya na po,kasalanan ko 'to." Sabay silang napatingin sa'kin.

"Anong sinasabi mo shanira?wala kang kasalanan."Napangiti ako sa sinabi ni tita at niyakap sila.

"Oh siya,puntahan mo ang kambal." Tulala akong tumingin sa kanila.

"P-pwede po bang ipag bukas nalang?" Mahina kong tanong.

Hindi ko alam pero ayokong makita nang kambal ang kalagayan ni hestia,at ayokong papalapitin ang kambal sa kaniya.

Kinabukasan,kagimbal gimbal ang balitang narinig ko,patay na ang papa ni hestia.

"Mom,anong nangyari?" Takang tanong ng dalawa.

Paulit ulit akong umiling at pinapasok sila sa loob pero isang malakas na putok ang narinig naming lahat.

Takbuhan ang mga tao,parito at paroon.hindi ko naman malaman ang gagawin dahil ang daming tao.

"Mom!mom!"

"Shan?!"

Napasigaw ako ng 'di ko makita si shan.

Nasan na?hindi pwedeng mangyari 'to!hindi!

"Mom." Napalingon ako sa mahinahon na boses.

"Shon!"

Dali dali akong lumapit sakanya at niyakap siya.thankgoodness!

"Shon,nasaan si shan?ang kambal mo?" Taranta kong tanong

Pero wala siyang sinagot at hinawakan ang kamay ko,napatulala ako at napatitig kay shon.

May hindi tama sa nangyayari.

"Mom?" Napabitaw si shon sa kamay ko.

Napalingon ako sa likod at nakita si shan,thank goodness! " shan!saan ka ba nagpunta?"

Ngumiti si shan sa'kin at binaliwala ang tanong ko, saka siya lumingon sa kakambal.

"Hi....shon." Napakurap ako ng ilang beses.

Tama ba ang nakita ko?kapwa naka ngisi ang dalawa.napahawak ako sa ulo at napailing,siguro namilik mata lang ako.

"Ah, mom gusto kang kausapin ni tita ani."

Ang mama ni sam?

"No!"

Napahawak ako sa dibdib dahil sa biglang pagsigaw ni shon.para naman siyang natauhan at napayuko.

"Shon?" Mahina kong bigkas.

This is not my son.

"Mom, naghihintay si tita ani sa park."

Sa park?

"Stop it already shan!" Nagulat na naman ako sa pag sigaw ni shon.

"Shon!ano bang nangyayari sa'yo?!" 'Di ko mapigilang sigaw.

"He's not my twin!" Shon shouted.

Lumapit ako at pumantay kay shon saka hinawakan ang magkabila niyang balikat.

"Shon,ano bang pinagsasabi mo?kambal ko si shan right?"

Nakayuko lang siya at nakayukom ang mga kamao.hindi ko alam kung ano ang nasa isip nilang dakawa o ano.

Sila ba ang nawawala sa sarili...

O ako?....

"No,shan is not my twin."pagmamatigas niya.

"Shon..."

Sumasakit ang ulo ko,parang panaginip lang lahat ng 'to.

Ngumiti ako ng pilit at itinaas ang ulo niya,umiiyak siya.pinunasan ko ang mga luha niya sa pisnge at ngumiti.

"Mom, kailangan mo nang kausapin si tita ani." Napalingon ako kay shan.

"Sige,saglit lang ako ok?"

Nagpa alam na ako sa kambal at lumabas. Di ko alam kung tama ba na iniwan ko silang dalawa doon.

*****

3rd person POV

pagkaalis ni shanira naiwan ang kambal,pumasok sila sa loob ng kwarto nila at pabagsak na humiga si shon sa kama.

"What a great pretender." Usal ni shan sa kambal.

"Hah?!"

Lumingon si shan sa kambal at prenteng umupo sa upuan niya.ngumisi si shon sa kambal at saka tumayo.

"Well,mukhang sa'kin panig si mom." Nakangisi niyang sabi.

"Pwede ka ng mag artista." Balewalang sabi ni shan at tumingin sa labas.

"Tsk,totoo ang sinabi ko kanina.Hindi kita kakambal. Yes,magkamukha tayo,but in blood h----"

"Don't you dare shon."

Napangisi nalang si shon sa inasal ng kakambal,o kakambal nga bang maituturing.

"Lumabas na ang totoong ikaw,demonyo ka nga talaga."

Sinamaan ng tingin ni shan si shon,"anong tingin mo sa sarili mo?tao?mas malala ka pa."

Napa 'tsk' nalang si shon sa sinabi ni shan.

"Kapag nakuha si mom,lalabas na ang tunay na ikaw at hindi na tayo magiging kambal." Nakangising sabi ni shon.

"Hindi mangyayare 'yan,mukhang malalaman na ni mom ang lahat lahat mula kay tita ani." Nakangisi ring sabi ni shan.

"Heh...."

*********

Ryu's POV

Natatawa ako tuwing naiisip ko ang mga bagay bagay,nag sisisi ako at 'di ko alam ang gagawin.

Dapat nung una palang nakinig na ako,edi sana hindi nangyari lahat ng 'to.

Sa pagpapanggap bilang traydor,nalaman ko kung sino ang totoong traydor.napaka talino hahahaha

Nagawa nilang lokohin ang lahat.

Si azumi...kung hindi dahil sakanya,sana magkasama pa kami ng kapatid ko.

Napangisi ako at napatawa.

This is life.

Poor 'him'. Wala na siyang pagakakataong mabuhay.

Heh...

****************************

A/n: soooo sorry!!!huhu