DEVIL'S OBSESSION[devil's trap]

37-

LACXIOUS

MH,means metal hospital. Alam ko ang hospital na 'yon dahil once nang na admit doon si Lucifer noong bata pa kami. That bastard.

Binigyan ako ng panahon ng doctor para pag isipan ang magiging disisyon ko. Wala naman akong kilalang kamag anak ni shanira para ipaalam ang nangyari sa kaniya.

Napatingin naman ako sa kaniya, naglalaro silang tatlo ngayon. Ang laki ng pinayat niya at nanlalalim ang mga mata. May eyebags at buhaghag ang buhok tila walang suklay

Which is wala naman talaga

Kapag susuklayan ko siya sisigawan niya ako o kaya naman kakalmutin,nagulat naman ako ng pumunta sa 'kin ang kambal.

"Bakit?" Tanong ko.

Tinuro nila si shanira, na ngayon ay tumatawa ng mag isa. Ilang araw na siyang ganon at sobrang kaonti kung kumain.

"Is my mom crazy?" Nanlaki naman ang mata ko sa tanong ni shan.

Dahil sa lagi ko ng kasama ang kambal,nalaman ko na din kung sino sa kanila si shan at shon. May pagkakaiba naman sila pero minsan nalilito parin ako.

'Di ko masagot ang tanong niya at napabuntong hininga nalang. Ako na ang mag aalaga sa kambal since ahmn...gano'n na ang kalagayan ni shanira.

"Lacxious?" Nabaling ang tingin ko sa kaniya.

"Why?" Mahina kong tanong pero sapat na 'yon para marinig niya.

She tilt her head," Nasaan si sam?" Napaubo naman ako sa tanong niya.

"Ahmn shanira... ano kasi," paano ba 'to.

Nanlaki ang mata ng nagsimulang mangilid ang luha niya sa ata at ayon nagsimula na siyang umiyak.

"Kasalanan nila 'to,kasalanan nila 'to! Dahil sa kanila namatay si sam!" Napatayo ako ng magsimula siyang magwala at mag hagis ng mga gamit.

"Doc!nurs!shet shanira!"

Patuloy oarin siya sa pagsigaw,napa mura ako ng paulit ulit dahil sa pagkalmot niya sa braso ko. Maya maya dumating na ang doctor at tinurukan niya ng pampatulog.

"Aww," dagdag sugat na naman.

Napatingin ang doktor sa 'kin at sa braso ko, bumuntong hininga siya.

"Ano na ang desisyon mo? Kung ikaw nasaktan na niya pano ang iba?" Napatingin naman ako sa kambal na walang kabuhay buhay na kung tumingin sa doktor.

"I guess, wala na akong magagawa." Tumango si dok at nagpaalam na. Mamaya,ililipat na si shanira sa MH.

"Sa tingin ko ay tama ang naging desisyon mo." Napatingin ako sa nagsalita.

"Ryu,"

Nakatingin lang siya kay shanira,"ikaw na ang bahala ah?" Napakunot naman ang noo ko.

"Bakit?" Naitanong ko nalang.

Ngumiti siya at lumapit sa kambal bago bumaling ng tingin sa 'kin,"Pupunta na ako ng newyork Lacxious,May aasikasuhin muna ako doon." Napabuntong hininga naman ako.

"Mag iingat ka," tumango siya at nagpasalamant bago umalis.

*-*-*-*-*-*-*

"Pakawalan niyo ako dito!ahh!" Napapikit ako at pinunasan ang luha sa pisnge.

"Please!pakawalan niyo ako!natatakot ako!Andito sila kukunin nila ako!ayoko!" Napatingin ako sa kambal na nakatingin lang ngayon sa screen.

May cctv kung saan naroon si shanira at kitang kita namin sa screen kung ano ang ginagawa niya. Nagwawala siya at paulit ulit sinasabi ang 'andiyan sila kukunin nila ako'

"Tara na?" Yaya ko sa kambal sumulyap muna ako ng isang bese.

Paalam shanira,bibisita nalang kami sa susunod.

*-*-*-*-*-*-*-*-*

3rd Person POV

Nakatulala at tila malalim ang iniisip ni shanira,walang kabuhay buhay ang kaniyang mga mata 'di tulad noon. Napasabunot siya sa buhok na at umiyak ng umiyak.

"Hindi ako baliw!!pakawalan niyo ako dito!Lacxious!!" Buong lakas niyang sinigaw ang lacxious.

Hindi niya alam kung anong nangyari,basta nagising nalang siya at nandito na sa MH o mental hospital. Hindi niya maintindihan kung bakit siya nilagay doon samantalang maayos naman ang kaniyang pag iisip.

"Ahh!" Sigaw niya

Ng magsawa siya sa pagwawala umupo siya sa kama sumandal sa dingding. Halos walang laman ang buong kwarto bukod da kami,isang table isang couch.

May nakita rin siyang pinto at tingin niyang cr.

Mahinang hikbi nalang ang maririnig mo mula sa kaniya,niyakap niya ang kaniyang mga tuhod at mahinang umiyak.

"Hindi ako baliw,hindi ako baliw,hindi ako baliw." Paulit ulit niyang sabi at maya maya tumawa siya ng mahina at magsasalita na naman ng ganun.

Tinignan niya lang ang pagkain na nasa mesa niya,hindi niya ramdam ang gutom.

-*-*-*-*-*

Kinaumagahan,naabutan ng doktor si shanira na nakatulala sa harap ng bintana at tila malalim ang iniisip. Naoabuntong hininga siya nang makitang hindi kinain ni shanira ang pagkain kagabi.

May dala siyang bagong pagkain at nilapag sa mesa iyon at kinuha ang kagabing pagkain at binigay sa nurs na nasa likod niya.

"Shanira?kailangan mong kumain para makainom ka ng gamot,para makaligo kana dahil darating ngayon ang mag aalaga sayo." Pero walang imik si shanira

Magsasalita na sana ang doktor pero 'di nalang niya tinuloy, mahina namang kumanta si shanira habang nakatulala.

Napailing nalang ang doktor at lumabas kasama ang nurs,pero nagulat siya ng sumalubong sa kaniya ang dalawang bagong mag aalaga kay shanira.

Naka hospital gown ang mga ito at mask,pero di parin maitatanggi ang taglay na kakisigan at kagwapuhan. Maghahanap na sana siya ng magbabantay kay shanira pero nagulat siya ng nag prisenta ang dalawang ito.

"Oh,nice to meet you two,"

Tumango ang dalawa,"How is she?" Tanong ng isa,ang lalim ng boses nito na para bang hinukay galing sa ilalim ng lupa.

"Same as always," sagot ng doktor.

Tinignan ng doktor ang file ng dalawa,sa picture kitang kita niya ang itsura ng mga ito. Nginitiaan niya ang dalawa.

"Kayo na ang bahala sa kaniya,press the red button kung mag ka problema." Tumango naman ang dalawa.

Nginitian sila ng doktor at nurs.

"Goodluck, Luci and sam."