DEVIL'S OBSESSION[devil's trap]

38-

"...."

Hindi malaman ni Lacxious kung bakit nitong mga nakaraang araw ay lagi siyang kinikilabutan.

Hinilot niya ang kaniyang sintido at napatingin sa papel na hawak. Matagal na ang date nung unang test at latest naman ang isa.

'I can't believe it,'

Nagkaroon na ng unang test kay shanira at sinabing may sakit siya. He let out a heavy breath bago pumikit. Kahapon dinalaw niya si shanira at nalaman niya sa doktor na may dalawang mag aalaga dito.

Since busy siya dahil sa kumpanyang naiwan, halos wala na rin siyang oras para pumunta doon. Si ryu naman inaalagaan ang kambal.

Ang kambal.

Nangangamba siyang baka maging katulad ang dalawa sa mga demonyong 'yon. Tumayo siya at lumabas ng office, at napagpasyahang bisitahin si shanira.

Then suddenly his phone rang, "hello?"

("Lacxious,ayaw kumain ng kambal!")

Nailayo niya ang kaniyang cellphone dahil sa biglang pagsigaw ni ryu. Napa buntong hininga siya at naoahilot sa ulo niya.

"Ryu,pilitin mo. I'll visit shanira then pupunta na ako jan."

Hindi na niya hinintay pang sumagot si ryu at pinatay niya agad ang phone,dahilan para mapasigaw sa inis si ryu.

Pagkarating sa hospital, napagpasyahan niyang mag elevator nalang kaysa sa umakyat ng hagdan. He's too tired to do that.

Kunot noo siyang napatingin sa taas kung saan may numero doon kung anong floor na. 3rd floor na at since ilang seconds na ang nakaraan, 'di parin ito umaakyat ng 4th.

Shanira's room is in 4th floor. Pinindot niya ang open button pero tumunog lang 'yon pero hindi bumukas.

Ilang ulit niyang ginawa 'yon and then he suddenly realize that he was trapped inside.

"Damn!"

----------

"Boss, napahinto ko na po."

Nakangiting balita nito sa kaniyang 'boss'. Hindi man niya nakikita,pero alam niyang nakangisi ang kaniyang boss sa magandang balita na sinabi.

("Good,")

At pag katapos nun namatay na ang tawag, napangisi naman ang lalaki habang nakatingin sa monitor kung nasaan kitang kita niya si Lacxious sa loob ng elevator.

----------

Naka ilang tawag na siya sa emergency line pero nakakapagtakang walang sumasagot. Kahit ang alarm sa loob ng elevator ay hindi rin gumagana.

"That's odd," naibulong niya at tumawag uli sa emergency. Unti unti narin siyang nakakaramdan ng panic at pinagpapawisan na rin siya.

Isang oras ang nakalipag and finally biglang bumukas ang pinto ng elevator. Kaagad siyang lumabas at lumanghap ng hangin. 'Di niya alam kung bakit sa loob ng isang oras nahihirapan siyang huminga.

"Argg." Napahawak siya sa ulo ng kumirot 'yon.

"Sir!sir? Ayos lang po ba kayo?" Inalalayan siya ng isang nurse

"I-Im ok.." Huminga siya ng malalim at ininom ang tubig na inabot ng nurse.

Nakaraan ang ilang minuto at naging ok na ang pakiramdam niya. Naglakad nalang siya paakyat ng 4th floor. 'Di na niya ata kayang sumakay ng elevator dahil sa nangyari.

Nagkaroon na ata siya ng phobia dahil doon. Napailing siya at nagpatuloy sa paglalakad. Bumuntong hininga siya ng sa wakas ay nasa 4th floor na siya.

Inayos niya ang kaniyang buhok at damit bago naglakad papunta sa kwarto kung nasaan si shanira. Malalim ang iniisip ni lacxious,napatingin pa siya sa dalawang nurse na may tulak tulak na cart.

Kunot noo siyang napatingin rito, hindi niya alam pero pakiramdam niya may kapahamakang daladala ang dalawa. Nang lumagpas ang dalawa sa kaniya, napahinto siya dahil sa lamig na hangin.

Kinilabutan rin siya, dali dali siyang napalingon pero ang likod ng mga ito lang ang nakikita niyang papasok sa isang kwarto. Napahawak si laccious sa kaniyang dibdib at huminga ng malalim.

"What was that?" Wala sa sariling tanong niya.

Umiling nalang siya at nagtuloy sa paglalakad.

"Oh shit!"

Napatalon siya sa gulat dahil biglang tumunog ang cp niya. Masyadong malalim ang iniisip niya at naging magugulatin na. Napatingin siya sa cellphone kung sino ang tumawag.

Kunit noo siyang napatingin rito dahil number lang. Akmang sasagutin na niya 'yon, nang biglang namatay. Napataas ang kaliwa niyang kilay at napailing.

Nginitian siya ng nakasalubong niyang nurse na babae kaya ngumiti siya pabalik at napahawak sa batok. Kinikilabutan talaga siya sa 'di malamang dahilan.

O, baka naman napaparanoid na siya?

Dahil may permit siya, pwede siyang pumasok sa loob ng kwarto kung saan  si shanira kahit hindi 'visit hour'.

Bumungad sa kaniya ang madilim na kwarto,kinapa niya ang switch ng ilaw sa pader at saka ito pinindot para bumukas ang ilaw.

Doon nakita niyang mahimbing na natutulog siya shanira sa kama and he find it weird. Dahil kadalasan pag pumupunta siya, gising pa ito at lang tulala.

Napaupo siya sa couch at sumandal, pagkatapos niyang mahimatay noon bigla nalang siyang naging ganyan at parang iba.

Kunot noo siyang napatingin sa cellphone niya nang may tumawag.

"Hello?"

"Lacxious!tulong naman!" Boses 'yon ni ryu.

Napahawak siya sa sintodo at hinilot iyon,"ano bang nangyari at sumusigaw ka diyan?"

"Eh, kasi naman! Sobrang kulit ng kambal tapos lagi pa nilang binabanggit na, 'we will see her soon', she's ours o kaya naman, 'kill all the hindrance. Sabihin mo nga? Saang lupalop ba galing 'tong mga batang 'to?!"

Hindi man niya nakita, alam niyang parang batang nag dadabog si ryu habang sinasabi iyon.

"Hold on. Anong---sinong tinutukoy ng dalawa?" Tanong niya.

"Aba!malay ko sa kambal na 'yan. 'Di ko nga malaman laman kung sino si shon at shan sa kanila eh. Hays."

Napatawa nalang si lacxious kahit na maraming katanungan na bumabagabag sa kaniya ngayon. Tapos dumagdag pa ang kambal.

"Calm your ass, dude."

"Calm?! Di ko alam ang salitang 'yan! Bwiset na bwisrt na ako dito----" naputol ang pagsasalita ni ryu kaya napa kunot noo siya.

"Ryu?"

Instead of ryu, ibang boses ang narinig ni lacxious sa kabilang linya.

"Tito lacxious, don'y leave our mom ok? 'Til the day after tomorrow."

"Shan?" Taka niyang tanong.

"Its 'shon' tito, shan is here beside me."

"Anong ibig mong sabihin? And where is your tito ryu?"

"Just do it tito, or else you'll regret what will happen next if you don't listen to what I said."

*toot*toot*

Napatulala siya at pilit sinisink in sa utak niya ang sinabi ni shon. Weird, sobrang weird na ang nangyayari sa kaniya ngayong araw na ito.

Napatingin siya sa cellphone niya ng maka recieve siya ng text galing kay ryu, which is not dahil si shon ang nag text at gamit lang ang phone ni ryu.

"And tito ryu is sleeping."

Sleeping? Agad agad?

Napasandal nalang siya sa couch at pumikit. Ang dami na niyang problema. At hindi niya alam kung makikinig ba siya sa sinabi ni shon.

'But,he's just a kid. Nevermind."

At 'di niya namalayang unti unti na siyang nilalamon ng antok hanggang sa makatulog siya.

End.