Şehir Efsaneleri

SON

Bir çok best-seller (çok satanlar) roman yazmış David adında ünlü bir yazar vardı. Bütün edebiyat eleştirmenleri olayları 180 derece döndürüp sürpriz sonları yazma şeklini övmüştü. Her gün bir ton hayran mektubu geçiyordu eline ve bazı yeni yazarlar yazılarının paylaşılacağı umudu ile ona el yazısı metinlerini gönderiyorlardı. David hayranlarının mektuplarına cevap verirken zevk alsa da, amatör yazarların fikirlerini çalmaktan daha çok zevk alıyordu. Eğer korku hikayeleri konusunda güzel fikirlere sahip bir yazıya denk gelirse, bunu kendi kitaplarında kullanıp asıl yazarı kitabında belirtmeyi reddederdi. Ardından hırsızlığını saklamak için yayın endüstrisindeki bağlantılarını kullanır ve asıl yazarın ileride hiçbir kitabının paylaşılmamasını sağlardı. Bir gün, David posta kutusunda yeni bir kitap nüshası (kitabın yayımlanmadan önceki hali) buldu. Güzel bir kapağı vardı. İlk bölümü okudu ve hikayenin nasıl biteceğini bildiğini hissetti. Okumaya devam ettiği sırada, hikayenin sonundaki sürpriz sonu daha iyi tahmin ediyordu. Saat geç olmuştu, ama haklı olup olmadığını görmek için okumayı bitirmeyi istiyordu. David en son bölüme geldiğinde sondaki birkaç sayfanın birbirine yapışmış olduğunu gördü. Daha fazla okumak için heyecanlı olduğundan sayfaları ayırdı. Acayip derecede yorgun hissediyordu ama okumaya devam etti. Nihayet kitabın sonuna gelmişti. Tam da tahmin ettiği gibi konu, 180 derece dönüş yapmıştı kitabın sonunda. Karısı yan odada intihar ederken, adam kendini asmıştı. David bu fikri çalıp sonraki kitabında kullanmak için beynine not aldı. Ardından "SON" yazısının altında, yazarın karaladığı küçük bir el yazısı olduğunu fark etti. Şöyle yazıyordu: "Bu kitaptaki fikirleri çalacağını zaten biliyorum. Biliyorum, çünkü aynı şeyi sana en son nüsha gönderdiğimde de yapmıştın. O kitabı kendi adının altında paylaştın ve benim adımı kaynak olarak belirtmedin bile. Her şeyimi aldın ve yayınevinde beni siyah listeye soktun. Artık hiç kimse kitaplarımı kabul etmeyecek ve artık yazdığım hiçbir şeyi bastıramayacağım. Sen benim hayatımı mahvettin ve şimdi intikam alacağım. Burayı okuyabilmek için önceki sayfaları ayırmak zorunda kaldın değil mi? Şey, o sayfalarda bir zehir vardı. Açık olmam gerekirse, Arsenik. Yorgun hissediyor musun? Bu çok normal. Arsenik zehirlenmesinin bir yan etkisi. Yakında kalp atışların yavaşlayacak ve sonunda tamamen duracak. Ambulansı aramaya tenezzül etme. Onlar varmadan ölmüş olacaksın. Spot lambaları altında yeterince kaldın. Elveda, David. Bazen sürpriz sonlar tahmin edilmesi zor oluyor..."

Bölümlere gelen ilgi az :( Çoğalsa güzel olur :( Soru-Cevap bölümü hakkındaki düşüncelerinizi yazmamışsınız :( Şimdilik bu kadar. Seviliyorsunuz.
Korkmuş kalın *-*