I Am Yours [ManXBoy] BOOK 2

Chapter Thirteen: Tatay

Riri's POV:

Nakatitig ako sa singsing na suot-suut ko. I questioned myself, ' nakamove on na ba talaga ako?'. Parker told me matapos niyang isinuut ang singsing sa akin na tanda daw ito ng pagmamarka niya sa akin na I was his. Am I?. I don't know, but I'm certain I will never take this away.

For now.

I texted Parker kung gusto ba niya akong samahan, he said if he was allowed to then he will. I asked tatay kung pwedi ba akong magdala ng kasama at pumayag naman siya.

I wear light blue skinny jeans, white checkered polo at dark blue shoes. I perfumed myself at lumabas ng kwarto. I locked the door at dinala ang regalo ko para kay tatay. I dyed my hair at nagustuhan ko ang pagka burgundy nito.

Parker was smiling at me when he saw me. I mouthed ' what'.

" you are goddamn gorgeous".

Nginitian ko lang siya.

Pumasok ako sa kotse niya at sinimulan niya itong paandarin.

Dahil sa sobrang trapik, halos mag aalas 2 na ng hapon kami umabot sa bahay ni Ethan.

Ethan...

I forgot he stays here. And we will see each other. He will see Parker. He will see this ring I was wearing.

" are you okay?. Namumutla ka yata?".

" Yeah I'm fine."

We exited his car at nagdoorbell. Makailan kaming nag door bell hanggang sa binuksan kami ni Nanay at bigla niya akong niyakap. Hindi ko alam kung bakit ako naluluha sa ginawa niya. Did I just missed her too?.

" anak!. Matutuwa talaga ang tatay mo pag nakita ka. Teka, sino tong bagets na kasama mo?"

" si Parker po pala nay".

"Hello po, magandang hapon", bati ni Parker.

" napakagalang na bata. Hali kayo, pasok. "

Pumasok kami at nandito rin pala ang kanilang mga kamag- anak. Ang iba sa kanila ay panay tingin sa amin at halos nahihiya na rin ako sa mga titig nila.

I saw tatay and I gave him the gift and greeted him. He's still the same, like he never gets older. Nagpasalamat siya at sinabing kumuha na ng plato and start digging. Umienglish na rin pala siya.

" lalo ka yatang gumanda anak". Pabirong sabi ni nanay sa akin pagkatapos naming kumuha ng pagkain at umupo malapit sa hagdanan.

" nay, mambobola ka pa rin. Walang kupas".

Nagtawanan kaming dalawa at sinimulang kainin ang pagkain na kinuha namin. Ang handaan ni tatay ay isang buffet style.

" Parker, kunan mo ako ng drink pls. ".

" okay, wait."

He went to the table at nagsalok ng juice punch.

He gave it to me at agad kong ininom.

It was then I saw him. Still good looking at parang nanggaling ata sa pag jajogging. Tinitigan ko siya.  Kasunod niya ay si Jenna. Halos mabitawan ko ang aking plato sa pagkakita sa kanila. Tila huminto ang lahat. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Gusto ko siyang yakapin pero hindi pwedi, masaya niyang niyakap ang babaeng kinasusuklaman ko at umagaw sa kanya. Gusto ko siyang sampalin, tadyakan pero hindi ko kaya. Wala na kami and I can see he totally moved on.

Pero bakit may sakit pa rin akong naramdaman?.

" riri!." Tawag sa akin ni Parker.

"Ha?".

" okay ka lang?. Parang nawala ka ata sa sarili."

" ha? Ganon ba?. May naalala lang ako."

" It's him right?"

I never said a word. He saw me staring at them.

" I knew it.". Pinagpatuloy niya ang pagnguya ng pagkain.

I looked him in the eye. Parker was somewhat teary. I just don't know what to do then.

Pinatong ko ang kamay ko in his thigh part. He sighed and went to kitchen para ilagay ang pinagkainan namin. He gave me coke at ininum ito.

Parker entertwined his fingers on mine and kissed it. I saw Nanay were looking at us at na tila ba may bahid ng pagkalungkot then she diverted her stare away from me.

I thought we were but we are not. Ethan's mother was right, sana nakinig ako sa kanya, nagpakalayu, kasi wala din namang punto yung pagsasama namin ni Ethan. Sabi nga nila, kailanman walang nagtatagal na relasyon sa mga kagaya namin.

Sinandal ko ang aking sarili kay Parker at pilit niyang kinakagat ang aking tenga. Nasa gilid kami na may mga upuan malapit sa pool. Ang dami pang bisita ni Tatay. May nagkantahan at mayroon ding naliligo sa pool.

" gusto mo na bang umuwi?". Tanong ko sa kanya

" later."

"Okay."

He still nibbling my ear at sinabihan ko siya na tumigil at tinigil din niya ang pagkagat ng aking tenga.

Someone approached to Parker at narecognize niya as one of his classmate sa isang subject.

He excused himself and kissed me on my cheeks.

I was left alone sa bench at inaaliw ang sarili sa larong SIMCITY.

" so, how's life?".

Someone just asked me but
I did not answer at pinagpatuloy ang paglalaro.

" are you deaf or what".

Hindi ko pa rin siya ininda.

Nabigla ako ng nabasa ako at ang aking cellphone. Tinapunan niya ako ng kanyang ininom na wine. Shit!. I wear white at kita talaga ang pagmarka ng red wine.

"Anong gagawin mo? Susuntukin ako or sasampalin?. Choose one I'm ready you know, at least Ethan will never go back to you."

I just stare at her. Inilagay ko ang cellphone sa pocket at aktong umalis ng marahas niyang hinawakan ang braso ko.

I instantly slapped her and it caused an attention.

She was about to slap me nang humarang si Parker.

Nakita ko rin si Ethan na lumapit at parang pinagtanggol ang babaeng walang saktong breeding.

" both of you, get out!". Sabi ni Ethan na ikinagulat ko.

" seryoso ka!?. Kasi sa pagkakaalam ko binuhusan niya ako ng alak!. At congrats ha, ang galing ng breeding ng hinayupak na yan. Bagaàaay kayo!"

" and you resorted it with a slap?. That's so gay". Ethan uttered those words like thorns.

" it was Ethan but it's so worth it to be gay. Better than being a dick and a slut."

" just get out and never come back".

" Huwag kang mag -alala. This will be the last time na makikita mo ako Ethan."

I grab Parker's hand at umalis.

Parker, still driving is always checking me kung okay lang ako.

" Parker, just drive.".

I can't believe Ethan's acting like a jerk. This is just fucking insane.
When we reached his condo, I hugged him and wailed like a baby.

" it's then a closure I guess".