I Am Yours [ManXBoy] BOOK 2

Chapter Twenty-Seven: Truth

Riri's POV:

"I've brought your food. If you need anything else knock at my room.". Narinig ko si Jessica na inilapag ang tray na naglalaman ng pagkain sa mesa at isinara ang pinto.

Kinuha nila ang posas at hinayaan ako kung gusto kong umuwi o anong plano ko. Nagmumukmok ako sa kwarto at pinilit na magmukhang tulog habang nakahiga sa kama.
Hindi pa rin nagpaparamdam si Ethan. Ni hindi siya tumawag o nagtext man lang. Hinayaan ko siya dahil na rin sa nalaman ko. Minsan kinakain ko ang mga dinadala nilang pagkain at sinisigurado na maayos ang kondisyon ko.

Bumukas ang pinto at narinig ko itong sumara.

" Riri".

Sa lahat ng boses dito sa bahay, tanging sa kanya lang ako napalingon.

Nakita ko siyang may dala- dalang gamit galing sa kanyang business trip. Abalang- abala din ang mga katulong sa paglagay ng iba niyang gamit at mga handbag ng iba't ibang mamahaling brands.

" Ethan". Payak kong tugon.

" The things you know were just specs of truth".

" but the thing here is that you just killed someone before Ethan at hindi mo sinabi sa akin. Wow." I replied

" sasabihin ko sa iyo ang buong katotohanan Riri".

" do you think, gusto ko pang malaman ang buong katotohanan?"

" oo! dahil para malaman mo ang buong detalye!"

" kung ayaw ko?."

" then makitid and utak mo Riri"

" i guess so?"

" bakit mo ba ginagawa sa akin to?!. Ang gusto ko lang naman mahalin ka, ibigay ang lahat sa iyo, pagkatiwalaan mo ako ng lubusan...."

" ayokong makipaglokohan sa iyo Ethan. Ayokong sagutin ang stupidong tanong na yan dahil alam mo ang sagot dyan!"

" so now were done again?"

I never said a word. I just let my tears fall. I don't want to lose him again. Pero nasaktan ako sa nalaman ko. If he really love me he will tell me everything. 

" FINE!. Leave!. Sawang- sawa na ako sa drama mo. Nasasakal na ako sa kaartehan mo. Just fucking go!. There's someone out there better than you. Who will accept me, who will not judge me, who will listen to me, who will care for me, who will stick to me kahit may pinatay ako for fuck sake! Fine! Fuck your fucking ego and leave me!"

Halos durugin yung puso ko sa lahat ng sinabi niya. I felt like I'm such a dramatic gay. Bakit ba pakiramdam ko nasa akin ang problema?. Parati na lang may humahadlang sa aming dalawa. I know he's at his peak. I hurriedly rushed outside fighting my tears to fall at nakita ko sa labas ng kwarto na sina Alex, Jessica, Louiss at si Anthony na tila ba nabigla sa aking paglabas.

 Nasa isang  duyan ako nakatanaw sa kawalan. Hindi ko alam kong ano ang gagawin ko ngayon. I probably will not speak to him and rebooked my flight until I'm already better and really decided to leave.

" hey..." Tumabi si Louiss sa akin sa duyan. Akala ko ba  galit siya sa akin. And  now he's with me here .

" take a break Louiss, I don't need your presence here."  I irritatedly said. 

" uhm, I just want to say that if you need someone to hear you out, I'm just here. You could stay at my room. I know there's so many rooms in this place but it's better to have someone you could talk"

Jessica  went also to us put her hands on my shoulder and led me to Louiss room. Nagpaiwan si Alex and Anthony to check Ethan.

Nang nakapasok na kami ni Louiss at ni Jessica sa kwarto, tinapik ako ni Jessica na nagpapahiwatag na lalabas na siya. I nod at her and said thanks.