"အမ္....တကယ္ႀကီးလား.....😒မသြားလို႔မရဘူးလား..😞"
တကယ္ပဲ...သူမ႐ွိရင္ ကြၽန္ေတာ္မေနတတ္ပါဘူးဆိုမွ ။😞
အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားခရီးစဥ္႐ွိေလသတဲ့ ...😒
"Chanyeolကလဲ ကိုယ္အလုပ္ကိစၥအေရးႀကီးေနလို႔ကုိမသြားလို႔ဘယ္ျဖစ္မလဲ."
"အဲ့အလုပ္ေတြပဲလုပ္ေန....ကြၽန္ေတာ့္ကုိပစ္ထား..😒"
"ၾကည့္....Chanyeolကုိ ကိုယ္ဘယ္တုန္းကပစ္ထားလို႔လဲကြာ..."
သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္အရပ္ကုိမ်က္ႏွာလွြဲေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို သူအတင္းလိုက္ၾကည့္ရင္း ေျပာ႐ွာသည္။
အဲ့လူႀကီးကဘာမွန္းမသိဘူး...😒 သူသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က လြမ္းေနရေတာ့မွာေပါ့လို႔။
"Chanyeol...."
မသိဘူးဟာ....ဘာမွမၾကားခ်င္ဘူး....😒
သိပ္မၾကာခင္ရက္ေတြမွာ ကြၽန္ေတာ္တေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ရမယ့္အျဖစ္ကုိေတြးရင္း စိတ္ညစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။ မသြားခင္ကတည္းက ႀကိဳလြမ္းေနရတယ္ 😣 တကယ္သာသြားရင္?😞
စိတ္ညစ္လာရင္ မ်က္ႏွာကဘယ္လိုမွမၾကည္ေတာ့တာမို႔ ဆူပုတ္႐ႈံ႕မဲ့လ်က္ေနရင္းသာ Wu Yifanရဲ႕ရင္ခြင္ထဲတိုးေ၀ွ႕ေပြ႕ဖက္ေနလိုက္သည္။ လူယုတ္မာႀကီး...ပစ္ထားဖို႔ပဲ ေတြးေန!!😒
"Chanyeolကလဲ ခရီးသြားမယ့္လူကုိ စိတ္မေျဖာင့္ေအာင္..."
"😒 ခရီးကနီးနီးနားနားေျပးေတြ႔လို႔ရတဲ့ခရီးမွမဟုတ္တာ....နီးနီးနားနား ဘူဆန္ကိုသြားပါ့လား..ဘာလို႔ Canadaလဲ😒"
ကြၽန္ေတာ္စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔မဟုတ္တာေတြေလ်ွာက္ေျပာေတာ့ သူရယ္ေလတယ္။ ရယ္..ရယ္...အဲ့မွာ သြားဖံုးေတြေပၚတဲ့အထိသာရယ္ေန....😒 ကြၽန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာေတာ့ သူမသိဘူး 😒
"Aha...Chanyeolကလဲ ဘူဆန္မွာ ကုိယ့္အလုပ္မွမ႐ွိတာ...ခင္ဗ်ားေလးရဲ႕ခ်စ္သူက သူေဌးကြ...Canadaကုိပဲသြားရမွာ....သိရဲ႕လား.."
"😒 မသိဘူး..ဘာသူေဌးလဲ....အလကားသူေဌး...ခ်စ္သူကိုပစ္ဖို႔ၾကံစည္ေနတဲ့သူေဌး...😒"
"ကေလးရာ...ျငိမ္ျငိမ္ေန...ကိုယ့္ကေလးကုိ မသြားခင္ေလး ေသခ်ာဖက္ထားခ်င္လို႔...."
