A girl between the boys

Hoofdstuk 33

P.o.v. Tess

Ik kon vannacht echt niet slapen ik was de hele tijd aan het nadenken over wat er gister was gebeurd en dat Zac zo eigenwijs is om me niet even de ambulance te laten bellen. Ik liep naar de badkamer en friste me op ik keek in de spiegel en zag dat ik wallen onder mijn ogen had, ik was gewoon zo verschrikkelijk moe. Ik liep halfslapend naar beneden en ik zag Zac vredig nog slapen, ik besloot om even naar buiten te gaan het kon me niets schelen dat het vroeg was en dat het misschien koud was, ik liep zonder jas naar buiten en er kwam een koude windvlaag mijn kant op, ik kreeg meteen kippenvel maar ik liep toch door, het was best mistig voor een ochtend en ik kreeg er een beetje de rillingen van. Ik liet me tegen de boom naar beneden zakken en mijn zicht werd draaierig en wazig en het enigste wat ik nog zag was een schimmige gedaante die op me af liep, alles werd zwart.

Ik voelde dat er met water in me gezicht werd gegooid, ik opende langzaam mijn ogen en ik keek de kamer rond, mijn blik bleef hangen op iemand die tv keek en eentje die in de keuken stond, ik wilde schreeuwen maar dat ging niet er zat tape op mijn mond maar natuurlijk dat heb ik weer.
" ze is wakker "

Ik rolde met mijn ogen ik wist meteen wie het was dat hoorde ik gewoon aan zijn stem ik zat bij Thomas en Shane het kan gewoon niet anders. En ik had gelijk Thomas knielde voor me neer en probeerde oogcontact te maken maar ik draaide mijn hoofd steeds weg, hij pakte ruw mijn kin vast en nu keek ik hem wel aan ik had geen andere keus.

Thomas: het is niet zo aardig hè om geen oogcontact te maken!!

Ik mompelde iets en Thomas wilde blijkbaar weten wat ik zei want hij trok de tape van mijn mond.

Tess: AUWWW GODVER!!!

Thomas: niet schelden dat is onbeleefd.

Tess: en wat jullie doen is niet onbeleefd.

Ik voelde een vlakke hand op mijn wang en er bleef een brandend gevoel achter, jeetje Tess waarom moet je nou altijd een grote mond hebben. Ik wilde mijn benen bewegen maar die zaten ook vast. Thomas die moest grijnzen om mijn actie en ik snap niet helemaal wat er zo grappig aan is.

Tess: wat is er zo grappig!!!

En ja hoor nog een vlakke hand tegen mijn wang, en daarom moet ik mijn mond houden want anders kan ik straks nog mijn eigen graf gaan graven.

Thomas: niet zo'n grote mond!!!

Tess: sorry.

Mompelde ik.

Thomas: wat zei je.

Tess: ik zei sorry verdomme!!!

En nog een vlakke hand op mijn wang, ik moet echt proberen te leren mijn mond te houden niet dat het gaat werken, mijn wang was aan het gloeien en ik voelde een traan over mijn wang glijden, Thomas kwam met zijn hand dichter bij en ik probeerde naar achter de schuiven met de stoel waar ik op zat.

Thomas: niet bang zijn!!

Ik knikte maar gewoon en hij veegde de traan weg, mijn hart kon zo gewoon uit mijn borst springen zo hard dat hij tekeer ging. Ik had het puf gewoon niet om mijn mond nog open te trekken mijn ogen werden zwaar en ik viel in slaap.
" ga maar slapen dat is het beste "

Dat was het enigste wat ik nog hoorde voordat ik weg was.

~~~~
Ik werd wakker in een bed en niet op een stoel, ik zat nog vast met mijn handen en benen en kon niet bewegen. Ik hoorde gestommel van de gang afkomen en ik trok mijn ogen stevig op elkaar.

Thomas: ik weet dat je wakker bent Tess!!!

Ik hield mijn ogen stevig op elkaar en ik voelde het bed in zakken.