Montereal Bastards 4: To Seduce A Bastard (COMPLETED)

27

The loud bang of the door hitting the wall was enough to make her jump from where she was standing. Agad na pumihit si Moira upang humarap sa lugar kung saan naroroon ang pinto habang sapo-sapo ang kanyang kaliwang dibdib na animo'y kinakalma ang sarili. A gasp of horror escaped her lips when she saw who was standing just outside that door, looking as if he was the devil personified.

It was Ichiro.

With his eyes are blazing with fire. Halata ang galit sa mga mata nito ngunit wala naman siyang maalalang kasalanan na ginawa upang panlisikan siya nito ng mga mata at titigan na parang nais siya nitong sakalin hanggang sa mamatay siya. Ang kamay na dating nakahawak sa kanyang dibdib ay nalipat sa kanyang leeg na para bang sa pamamagitan nun ay mapapangalagaan niya ang kanyang sarili.

"H-h-hey.." alinlangang bulong niya sa pag-aasam na maiwaksi ang kakaibang aura na bumalot sa paligid nung dumating ito.

Napaismid si Moira. Parang kanina lang ay hinihiling niya na sana ay dumating ito upang kahit papano ay masilayan niya ang gwapo nitong mukha ngunit ngayon namang andito na ito sa kwarto, parang gusto niya na lang na magtago sa ilalim ng kama at humiling sa lupa na sana ay kainin na lamang siya.

"M-may kailangan ka?" patuloy na tanong niya.

He didn't say a word, instead he continued staring.

Napalunok si Moira dahil sa kaba. Sa kanyang pandinig ay hindi normal ang lakas ng tambol ng kanyang puso. Surely, she can't be sufferring from some congenital heart disease, right? Ngayon lang yata ganto dumagundong ng todo ang kanyang dibdib. Yes, she might be known as the best assassin in the Black Organization but she doesn't stand a chance with this guy. Her cunning and fast reflexes wouldn't even put a strain on his strength. Pero kahit na ganun, inihanda niya pa rin ang sarili sa maaaring maganap. Ikinuyom niya ang kanyang kamao saka dahan-dahang umurong palayo sa nag-aambang panganib.

"Y-you l-look pissed.." dugtong niya nung manatili itong walang imik.

Agaran niya ring kinastigo ang sarili. Yeah, Moira, he would love hearing you state the obvious, iritadong saad niya sa isip. Sa pagkakataong ito, sinubukan niyang itikom ang matabil niyang dila, kaso bigla niya na lang na narinig ang sarili na nagtatanong pagdaka ng, "W-w-why?"

Napapikit siya sa sobrang pagkaasar sa sarili. Really, when will she ever learn to shut up when things get a little awkward? She bit her tongue to stop herself from blabbering incessantly thereby making the awkward situation worse, but then, he started unbuttoning his shirt while looking right at her, daring her to say something, making her suck in a mouthful of air. Her mouth went dry as she watched him reveal inch by inch of that wonderfully toned body, revealing the taut muscles that rippled in his stomach, the six pack abs that bunched and clenched with every step that he takes.

Wait what? Every step that he takes--?

Bumaba ang tingin niya sa mga paa nito na dahan-dahang humahakbang palapit sa kanya. Parang noon lang tumagos sa medyo nanlalabo niyang isipan na humahakbang nga si Ichiro palapit sa kanya. Na sa bawat hakbang nito, mas nababawasan ang puwang sa pagitan ng kanilang mga katawan. Mga puwang na siyang dahilan kung bakit nakatayo pa sila at hindi nakahiga sa malambot na kama sa hindi kalayuan.

Nanlaki ang mga mata ni Moira nang mapanood ang dahan-dahang paggalaw ng mga kamay nito sa zipper ng suot nitong pantalon. Isang maling galaw at mahahantad sa kanya ang kabuuan ng hinaharap ni Ichiro. Hinaharap na kahit na nahawakan niya na't lahat lahat noong nagdaang gabi, hindi niya pa nakita o nasilip man lang.

"H-hintay lang, a-anong g-ginagawa mo?" naguguluhan niyang tanong ng hindi tinatanggal ang tingin sa sekretong lugar na iyon. Sa lugar kung saan nakahawak ang isa nitong kamay.