Montereal Bastards 4: To Seduce A Bastard (COMPLETED)

41

"Moi," isang mahinang tawag ang nagpagising sa kanyang natutulog na diwa.

"Hmm?"

"Moi, wake up."

Dahan-dahan niyang ibinuka ang kanyang mga mata saka mabilis na pinasadahan ang paligid.

Ichiro's frown was the first thing she saw. Nakahinga ito ng malalim nung makita ang pagmulat ng kanyang mga mata dahilan upang tumuwid ito ng pagkakaupo.

Nung mawala ang pagkakaharang nito sa kanyang paningin, saka niya napansin na hindi ito iyong mansion kung saan sila nakatira.

Jungle. Iyon ang pinaka-akmang deskripsyon sa lugar kung saan sila naroroon ngayon.

Puro puno ang nakikita niya at huni ng ibon ang natatanging ingay na maririnig sa kabuuan ng paligid. Walang ingay ng sasakyan, o boses ng kahit na sino. They were alone. In a secluded place.

Nagtatakang ibinalik niya ang paningin sa lalaking walang-imik na nakaupo.

"Where are we?" medyo may halong kaba ang boses niya pero tinapangan niya ang loob. What are they doing in a place like this?

Ichiro sure won't do something to her and the baby right? Hindi naman siguro siya nito pagbabalakan ng masama.

Not with a baby inside her! Damn it.

"W-what are you--?" Hindi niya napigilang magkumahog nung makitang bumunot ito ng baril.

He checked the number of bullets inside the holster saka ikinasa iyon.

Bloodshot eyes turned towards her.

Nahigop niya ang sariling hininga dahil sa pagbundol ng kaba.

Lord. Please. Please. Not Ichiro. Not her baby. What kind of wicked world is this? Wala na bang kaligayahang maidudulot ang mundo sa kanya?

"Panira ka ng plano Moi." malamig na utas nito habang lumalabas ng kotse. The same ferrari.

He was like a beast stalking an unsuspecting prey. Dahan-dahan ang bawat hakbang nito subalit alam niyang wala siyang kawala kahit na subukan niya. He was intent. His only intention was to kill.

"You and that baby will be the end of all my happiness if I don't stop it." Patuloy nito noong mabuksan ang kanyang parte ng pintuan.

Sinubukan niyang manlaban subalit malakas ang pwersa na humila sa kanya palabas. Isang mahinang sigaw ang kumawala sa nakapinid niyang labi dahil sa sakit.

"N-no please.." hagulgol niya. "Nagmamakaawa ako Ichi, not my baby please. Not our baby." Pakiusap niya habang humahakbang palayo.

Naghahalo na ang luha at sipon sa mukha niya pero hindi niya mapigil ang pag-iyak. The man she loves. He will kill her and the baby. This will be her end.

God! Is this the punishment for all the lives she killed?

"I love her. I have to do this. I'm so sorry."

Tapos ay kinakabit nito ang gatilyo.

Parang slow-motion ang pangyayari noong kumawala ang bala sa bunganga ng baril. She can see it, the slow way it travelled to her body. She was sure it will hurt. So bad.

"MOIRAAAAA!"

Ang lakas ng sigaw, na dinaluhan pa ng malakas na sampal sa kanyang mukha ang tuluyang nagpamulagat sa kanya.

Traffic.

A car honked not far.

She heard another voice, a furious voice uttering vile from outside the car.