Külkedisi

PELİN'E Mİ GİDERSİN KÖYÜNE Mİ GÖRÜRSÜN.

Abim eve dönmemiş okul bahçesinde beni beklemişti. Onun sayesinde Mert yanıma bile yaklaşamıyordu.

Okul birincisi olduğum için kısa bir tebriğin ardından kürsüde bir konuşma yapmam gerekiyordu. Bu kadar kişinin önünde konuşmak biraz zordu tabiki.
-Öncelikle başarımda emeği geçen öğretmenlerim, arkadaşlarım ve aileme teşekkür ediyorum..." Sema ve Pelin ıslık çalarak destek olunca gülümsedim. Onlara bakınca gülmekten konuşmam diye onlardan başka her yere bakıyordum.
-Umarım herkes istediği bölüme, istediği üniversiteye gidebilir. Hayal etmekten sakın vazgeçmeyin arkadaşlar. Hayatta hep bir hedefiniz olsun. Başarmak istediğiniz ve başardığınız hedefleriniz. Hayal edin, umut edin, ama sakın vazgeçmeyin. LYS'de hepinize başarılar. Hoşçakalın."dedim. Alkışlar sürerken mikrofonu yerine bırakıp müdürden belgemi aldım. Okul merdivenlerinden inerken bacaklarım titriyordu.

Törendi vedalaşmaydı derken sonunda bitmişti okul.

-O konuşma neydi kızım. Duygulandım gerçekten."dedi abim kalbini tutup gülerek. Hıııh. Kıskanç. Çok mu saçmaladım acaba? İnsan önceden haber verir. Böyle pat diye sahneye çıkarılır mı insan?
-Abi bak bu taktir belgesi. Taktirciğim bu da abim. O da tanıştığına memnun olmuş."dedim taktirimi abimin gözüne gözüne sokarak.
-Görmemişin bi taktiri olmuş."dedi gözlerini devirip.
-Bir değil tam 16 tane abiciğim.
-Çeyizine koyarsın artık.
-Koyarım tabi. Hatta evin girişine mi assak. Dikkat taktirli öğrenci çıkabilir diye? Eee hediyemi hazırladın inşallah?
-Ne hediyesi kızım? Sanki bana Oxford kazandın."dedi umursamadan. Değerimi bilin plis.
-O da olur inşallah. Şimdilik Bilkent'le idare edicez."deyip havalı bir şekilde saçlarımı savurdum.
-Pardon ne Bilkenti acaba? Elin Ankarasında bir başına ne işin var?
-Pardon abicim hazretleri nereye gitmemi uygun görürsünüz acaba? Okul birincisiyim ben."dedim. Harcatmam valla kendimi.
-Ben nerde sen orda. Tek başına gidemezsin hiç bir yere.
-Banane ya banane. Bilkent'e gidicem ben. Hem annem izin verdi.
-İyi ananı da alır gidersin.
-Giderim."dedim omuz silkerek. Taktir belgemi yavaşça masaya bıraktım. Zarar falan görmesin.

¤¤

Yaz tatilimin birinci günü.

Önümüzdeki hafta sonu LYS'ye girecektim.

Balo ve mezuniyet partisi biter bitmez annem yıllık iznine ayrılacaktı ve yazlığa gidecektik. Bodruma. Şimdiden bavulumu hazırlamaya başlamıştım. Tabi oralar çok sıcak olduğu için polarlarımı götüremeyecektim. Yine de birkaç tane sıkıştırdım bavula. Fazla kıyafet almayacaktım. Yazlıkta vardı zaten.

Abim büt müt birşeyler uydurdu. Bizden sonra gelecekmiş. Sevgilimle günümü gün edicem demiyor da. Annemi kandırabilirsin ama beni asla abi.

Bu gece Pelin'lerdeydik. Şu bizim Mert işini konuşmak için. Hiç gidesim yoktu ama o dengesiz şimdi yine eve gelmeye falan kalkar. Böyle ekşınlara hiç gerek yok.

¤¤

-Şöyle biraz havalı bir kombin yapalım. Çocuk son kez doya doya süzsün seni.
-Yok bence direk gelinlikle gideyim."dedim Pelin'e göz devirerek.
-Yok sen şimdi gelinliğin üzerine polar falan giyersin. Ben ayarlicam sana merak etme.
-Nereye gideceğimiz belli bile değil. Hem Mert istersen maça bile gidebiliriz dedi. Abartmayalım bence.
-Sende ne buluyor anlamıyorum. O değilde bir ay sonra doğum günüm. Kesin gelmen gerekiyor.
-Bodruma gidiyoruz kızım. Senin için geri mi dönücem?
-Valla ben anlamam. Yemin ederim küserim bidaha da barışmam.
-Neyse bakarız artık. Durun şuna mesaj atayım."deyip telefonumu çıkardım.
-Naber aşkım yaz. Ya da en iyisi üzerinde ne var yaz."deyip kahkaha atan Semaya yastığı fırlattım. Havada kaptı yastığı. Akıllarınca dalga geçiyorlardı benle.
-Ara kızım ne mesajı. Ara ara. Hatta hoparlöre al. Bu ana şahit olmak istiyorum."dedi Pelin sırıtarak.