Dea Ex,
Ang lamig. Ang lamig lamig, literally and figuratively.
I remember those late night convos, walang patid ang pag-uusap natin over the phone. We usually stay wide awake hanggang mag umaga, not minding the eyebags that we could get dahil sa pagpupuyat natin. Pinipilit nating wag pumikit kahit antok na antok na tayo pareho.
I remember those talks that we had. Kung anu-ano na lang topics natin, right? We talked about random things, anything under the sun... kahit ang pagkakasunud-sunod ng kulay sa rainbow, pinagtalunan natin. Napapagalitan pa nga ako dati ni Mommy dahil ang lakas ko daw tumawa kahit nag uumaga na. Bad influence ka raw sa'kin dahil halos hindi mo na ko patulugin.
Di na daw ako nagsawa, parang hindi daw tayo nagkikita at nag uusap araw-araw. Di ba ganyan naman pag mahal mo ang isang tao? Hinding hindi ka magsasawa.
Hindi naman ako nagsasawa na gabi-gabi kang kausap. I'm used to that. Kaya nga siguro hindi ako makatulog ngayon. That's because my mind's programmed to answer your call at any moment. Naghihintay pa rin ako hanggang ngayon. Sinanay mo ako e. Sinanay mo akong kausap ka sa mga ganitong oras. Sinanay mo akong tumatawa sa ganitong oras. Sanay akong minamahal ka.
💔
ESTÁ A LER
A Letter to My Ex (KathNiel)
FanficDear Daniel John, I think about you. Day and night. Everyone asks me how I'm doing. I say I'm fine with a smile in my face. But deep inside I'm filled with so much sadness. Its eating me alive. I miss you so much. I'm struggling without you. You mad...
