Jeżeli się tu znalazł*ś to jesteś właśnie w odmętach Wattpada. Reakcje były pisane dla humoru i tak to też proszę traktujcie. Nie jest to wybitne (nawet bardzo). Ale mam nadzieję, że będziecie się świetnie bawić!
REAKCJE GIF [ZERO POPRAWEK]
#3 - lo...
Zbliżała się data wyjścia nowego albumu. Twój ukochany był poddenerwowany. Teksty, choreografie, przemowy. Musiał wszystko opanować, a czasu było coraz mniej. Nie spał prawie, że w ogóle, co cię oczywiście bardzo martwiło. Do domu wracał dopiero nad ranem i praktycznie chwilę później wychodził. Pewnego dnia postanowiłaś zaczekać na jego powrót.
- Czemu jeszcze nie śpisz? - spytał.
- Czekałam na ciebie - odpowiedziałaś.
- I po co? Teraz będę się martwił jeszcze o ciebie - marudził.
- Przepraszam, że dodaję ci zmartwień. Jednak mam chyba prawo cię zobaczyć chociaż raz w tygodniu.
- Widziałaś mnie tyle razy. Powinnaś zapamiętać moją twarz.
Zaskoczyły cię te słowa. To było nieczułe, a rzadko kiedy się tak zachowywał.
- Pamiętam twarz, ale widocznie coś się zmieniło w charakterze.
- Dasz mi w końcu święty spokój? Wracam do domu na parę godzin i zaraz muszę jechać do pracy. Chcę chociaż we własnym domu odpocząć.
- Przeszkadzam ci?
- W tej chwili nawet bardzo.
Zatkało cię. Nie mogłaś uwierzyć w to co usłyszałaś.
- W takim razie mogę zniknąć. Nawet nie zauważysz mojej nieobecności.
- T/I, to nie tak miało zabrzmieć.
- Ale zabrzmiało! Idę się pakować.
Szybkim krokiem udałaś się do sypialni w celu spakowania najpotrzebniejszych rzeczy. Zdjęłaś z szafy torbę i zaczęłaś wyciągać z szafy pierwsze, lepsze ciuchy.
- Co ty do cholery wyprawiasz?! - złapał cię za nadgarstek dość mocno.
- Puść mnie! - zaczęłaś się szarpać.
W tej całej dziwnej sytuacji chłopak cię uderzył. Spojrzałaś na niego z przerażeniem. Powoli z twoich oczu zaczęły płynąć łzy.
Jin
- P-przepraszam. Ja... Przecież nigdy bym - w jego oczach zebrały się łzy. Upadł na kolana - Jak ja mogłem ci to zrobić?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Suga
Patrzył na miejsce, w które cię uderzył i na zapłakaną ciebie. Niewiele myśląc ulotnił się zostawiając cię samą ze sobą.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
