Love...
My idea of love was a mixture of tragedy and beauty. I could still remember how my true parents both loved each other but their relationship was immediately cut short when an unwanted tragedy happened in our family. But I also witnessed how...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
﹏๑✿ ･:*:･♥ ･:*:･✿๑﹏
"We're here," sabi nung Jonas pagdating namin doon sa nakabukas na pinto ng sinasabi niyang dining room. He turned to me and motioned his head for me to come in. "Pasok na. Trev, the lady's here."
Hahawakan na sana ako nung Jonas para ipasok doon sa loob ng dining room pero umiwas ako at ako na yung kusang lumakad papasok doon. Isang mahabang puting dining table na may maraming mga upuan ang sumalubong sa akin. Yung Bruce kanina ay nakatayo at nakasandal sa dingding habang nakahalukipkip yung mga braso at nakangising tumingin sa akin.
"Surprise, surprise..." sabi nung Bruce.
Napatingin ako doon sa lalaking nakatalikod sa akin na nakaupo sa harap ng dining table na may nakahain na mga pagkain. I frowned as I felt my heart started to thump wildly inside my chest. Parang kilala ko yung likod na yun.
"Kamusta ka na, Katie? It's been quite awhile, huh?" sabi nung lalaki habang tumatayo bago humarap sa akin.
My jaw almost dropped and my eyes almost came out of their sockets when I saw the face of the other man who kidnapped me.
"Ethan?"
Ngumisi siya sa akin. "Not Ethan Palma, Katheryne. It's Trevor Davis Arguelles."
Napahingal ako dahil sa sobrang galit. Kaya pala pamilyar sa akin yung boses ng Trevor na ito! Siya pala si Ethan!
Shīt! Ang walanghiya!
I lunged at him and stared to punch his chest. "Hayop ka! Napakawalangya mo! You fooled us! Kaya pala eager na eager kang mapasagot si Rachelle, you just want to get near to me para masubaybayan mo ako!"
He caught my hands to stop me from hitting him. "Ang talino mo talaga, Katheryne. Pero mas matalino ako sa 'yo dahil hindi mo man lang nahalata yung totoong motibo ko sa paglapit sa inyo."
"Napaka hayop mo! Ano'ng kasalanan ang nagawa ko sa 'yo para gawin mo sa akin 'to?! Pinagkatiwalaan kita, Ethan! Pinagkatiwalaan ka namin!" sigaw ko sa kanya habang naiiyak.
"Kayo ng pamilya mo ang may atraso sa amin. Kaya gagawin namin ang lahat para pagbayarin kayo," he told me in between his gritted teeth.
Nagpumiglas ako at pilit kumawala sa pagkakahawak niya pero malakas si Ethan kaya di ako makawala sa kanya. "Ano ba'ng atraso ang pinagsasasabi mo? I cannot remember my family having an encounter with any of you here! What the hell are you talking about?!"
He grinned at me. "Itanong mo sa Daddy mo kapag nagkita kayo ulit. That is kung magkikita pa ulit kayo."
I gathered all my strength to freed my right hand from his tight grasp. Kinuha ko yung bato sa bulsa sa likod ng jeans ko na nakuha ko sa kwarto kanina at walang pagdadalawang isip na ihinampas sa ulo niya.
