One direction one shots

Verlies~Louis part 1

Pov Louis
Het is zaterdag 10 december en vandaag moeten Steve en ik optreden bij X factor. Het doet me zoveel denken aan mijn moeder, Johannah, haar laatste wens was om hierbij te zijn. En net 3 dagen ervoor is ze gestorven.
~flashback 7 december~
De dokter zei dat we heel snel afscheid zouden moeten nemen van mam, dus ik ben nu bij haar. "Mam je kan niet gaan ik kan niet zonder je." "Boobear ik hou van je, maar je moet verdergaan met je leven. Treed op bij de X factor, doe nog veel andere optredens en geniet gewoon van je leven." Zei ze. "Ik kan niet genieten van mijn leven als jij er niet meer bent. Wie troost me dan als ik moet huilen? Wie kan ik dan elke dag opbellen om gewoon over mijn dag te vertellen? Mam ik kan echt niet zonder je! En hoe verwacht je dat X factor doe als het je laatste wens was om erbij te zijn?" "Loubear je moet de X factor doen, mijn laatste wens is dat je dat doet, en leg het alsjeblieft ook bij met Zayn. Jullie vriendschap is te mooi om zomaar te vergeten." "Zal ik doen mam, love you en ik zal je nooit vergeten."
~heden~
En dat brengt me dus hier, bij de repetities. "It's not over till it's all been said, it's not over till your dying breath." Ik krijg tranen in mijn ogen. Louis Louis waarom ben je zo stom huilen als iedereen erbij is, denk ik in mezelf. "Louis je ziet heel bleek en bent aan het huilen. Neem even een pauze en dan kunnen we verder gaan." Zegt Steve. Ik bedank hem en ga zitten met mijn hoofd in mijn handen. Ik mis haar gewoon zo hard, ik dacht nooit dat het mogelijk was om iemand zo hard en zo veel te missen. Steve komt langs mij zitten en streelt over mijn rug. "Ik weet dat je haar mist Louis, maar blijf gewoon denken aan al de fijne momenten die je hebt gehad met haar. Ze was zo trots op je." Hoor ik hem zeggen. Ik geef hem een knuffel, hij is echt een goede vriend geworden.
~na optreden~
Als ik van het podium afloop met Steve en onze kleedkamer binnenloop, had ik nooit verwacht wie daar zou zitten. Het zijn de jongens, ze zijn er allemaal. (Behalve Zayn) Ik ren naar ze toe en geef ze een knuffel. Ik heb ze zo gemist, en blij dat ik ze eindelijk terugzie. "Je hebt het echt fantastisch gedaan Lou, we zijn zo trots op je!" Zegt Niall. Als Liam me een knuffel geeft zegt hij: "We zijn er altijd voor je Lou, en het spijt me voor het verlies van je moeder." En met die woorden begin ik weer te huilen. Liam streelt over mijn rug en het maakt me rustig. "Lou, vind je het goed als we een tijdje bij jou en Steve blijven? We willen er gewoon altijd voor je zijn." Zegt Harry. "Is goed, ik ga nu even met Zayn bellen."
~telefoongesprek(Zayn=Z en Louis=L maar dat is logisch😂)
Z: Hey met Zayn.
L: Hey Zayn, ik bel eigenlijk om te zeggen dat het me spijt van onze ruzie, ik heb echt heel verkeerde dingen gezegd. Ik wil het gewoon terug goedmaken, onze vriendschap was echt mooi.
Z: Ik heb ook verkeerde dingen gezegd, vergeten en vergeven? Ik heb echt spijt.
L: Natuurlijk, terug bro's
Z: bro's forever
Z: Gaat het eigenlijk een beetje met jou?
L: Niet echt, ik mis haar gewoon zo hard en ik doe bijna niks anders dan huilen.
Z: Ben er voor je hé!
L: Dankjewel Zee, dat betekent echt veel voor me.
Z: Geen dank Lou, spreek je nog.
L: Bye
Dat is ook alweer in orde. Een hele opluchting.
~paar weken later~
"Lou je moet echt eten." Zegt Liam. "Ik heb geen honger Li, snap het dan toch!" "Je eet veel te weinig, je wordt magerder en magerder. Het is niet gezond!" "Eten heeft toch geen zin Li."
~~~
Deel 1 van deze gewoon omdat bepaalde mensen zeiden dat ik vandaag moest updaten. En nee het zijn zeker niet itzcharena itztatjana ❤️ maar er komt nog meerrr, wait and see.
Xxx