ONE GREAT LOVE

CHAPTER 3

Days have passed and we went back to our usual routine.

Vince started the project with Tristan.
We became officially partners with his company. And naturally, we needed more people. So we started hiring graphic designers.

"This is gonna be a hell week. Ang daming applicants" sabi ni Geneva, kaibigan ko sa HR department.

"Ganun talaga. Lumalaki na rin kasi ang kumpanya. Isa pa, ang gandang offer nito. Imagine, napakalaking investment ang ginawa ni Mr. Guevara. Sa dami pati ng pagpipilian, tayo ang chosen one" ngumiti ako.

"Ang swerte natin. Pero yung Mr. Guevara na yan diba yung apo ng may ari ng GGC? Kaya mayaman talaga."

Namilog ang mga mata ko. Hindi ko naisip yun. GGC or Guevara Group of Company is a prestigious company.

"Hindi nga? Paano mo nalaman?"

"Ako pa ba? Millenial yata to. Updated ako sa lahat ng bagay" she bragged.

"Tss. Ikaw talaga. Pero seryoso di ko alam yun. Wala naman kasing kahangin hangin sa katawan yun si Mr. Guevara. Di mo aakalaing sobrang yaman pala ng pamilya nya" I leaned on her desk.

"Eto pa bes, Balita ko, nagka amnesya daw sya last year. At ang sabi, iniwan sya ng fiancee nya."

"Di nga? Eh bakit nung nakausap namin sya mukang ok naman yung love life nya?" usisa ko.

"Sabi kasi naghihintay pa rin syang bumalik yung girl. Nag aral daw sa ibang bansa." sagot nya.

Sumimangot ako. "Ang sama naman ng babae na yun."

"Kaya nga. Ang papabol pa naman nun ni Tristan Guevara. Kung ako yung girl, hindi ko sya papakawalan no" humagikhik pa si Geneva.

"Ya, enough of the gossip, ladies."

That's Vince's voice. He stormed into the HR department.

"Ipapaalala ko lang, sa inyo ha? Tristan is a VIP. I don't want any other people talking about him in this company. Whatever you knew, keep it to yourselves. Ayaw kong isipin nung tao na pinagtsi-tsismisan sya ng mga empleyado ko. Understand?" he looked at us.

We nodded. "Sorry, Sir" Geneva said.

"Juliet, come to my office now. May ipapagawa ako." nakapamaywang nyang sabi. "And Geneva, please brief the applicants na pag nakapasa na sa initial interview, ako ang magsusupervise sa kanila fifth floor."

"Yes Sir." sagot ni Geneva.

Lumabas na kami ng HR at sumakay sa elevator papunta sa office ni Vince.

"Ano ba yung ipapagawa mo?" tanong ko when we got in.

Nasa loob ng opisina si Jerome. Mukang may lakad na naman ang dalawa.

"I want to break up Ella" Vince said.

I rolled my eyes. It's not surprising.

"Bakit? Sawa ka na?" namaywang ako.

"Di naman sa ganun. The problem is she's so clingy. Alam mo yun? Gusto nya oras oras kaming magkatawagan at araw araw magkita. Nakakasakal na." he explained.

"Tsk" I glared at him.

He looked at me with his eyesbrows up. "What?"

Lumingon sya kay Jerome. "Did you heard that? She said tsk."

"Alam mo, wala akong balak tulungan ka this time. Lagi ka nalang nagpapaiyak ng mga babae. Di ka ba natatakot sa karma, ha?" I scolded him.

"Eh kasi naman.. Gusto ko naman kasi sya kaso ayaw ko sa babaeng clingy." he said.

"Enough of your excuses. Ilang beses na kitang pinagsabihan. When will you man up?"

"Wala naman tayo sa simbahan, wag ka nang magsermon, Sister." natatawang sabi ni Vince.

"Nakakainis ka kasi." I crossed my arms.

"Here" he handed me a white envelope. "As promised."

Tiningnan ko ang laman ng sobre. Giftcards worth Fifty thousand pesos.

"Ano to? Pabuya?" I said lazily.

"No. Wala naman akong gagawin dyan. I know you love shopping. Use it however you want. Buy something nice for our dinner tonight. At your favorite resto." he winked.

Natuwa ako. Yes, he knows my weakness is shopping. I always buy new dress every now and then. Plus we will eat dinner together. It's just so nice.

"Kasama ako." singit ni Jerome.

Nawala ang ngiti ko.

"No, only us. Lagi naman tayong nagdidinner magkasama. Iti-treat ko naman si Juliet this time" kontra ni Vince.

Parang pumapalakpak ang tainga ko sa sinabi nya. Ang ngiti ko ay abot langit. Di ko maiwasang kiligin.

We'll have a dinner date.