CHAPTER 10: KILL THE TEMPTER

1.2K 49 1
                                    

CHAPTER 10
KILL THE TEMPTER


----

TEMER's POV.

He did the first move, his fist are clenching at nagbabadya itong manuntok ng di-oras. Tumambling ako sa hangin upang iwasan siya. Patambling akong pumatong sa isang haligi ng boxing ring. Nginitian ko siya ng may halong pang-aasar. Sinamaan niya ako ng tingin, actually kanina pa masama ang tingin niya sa akin and I'm enjoying seeing his face like that.

He run fast as he could to reach my standpoint. Muli siyang sumugod sa akin gamit ang kanyang kamao. Sinuntok niya ako pero bago paman niya iyon gawin ay mabilis agad akong nakaiwas. Tumalon ako ng mataas sabay sipa ng malakas sa kanyang balikat kaya halos masubsub na siya dito sa loob ng ring.

People watching us says Woah because of what I've done. They were in amazement while they can't take off their eyes from my spot. Matalim ang tingin ni Abigail ngayon sa amin, samantalang si Janric ay kampanteng nakaupo habang nakangiting tagumpay.

Agad akong na alerto noong bumangon ang vanguard at muling sumugod sa akin. Kung galit siya kanina, mas galit na galit na ito ngayon. Tumakbo siya habang nagsisisigaw sa galit. Nakaangat ang dalawa niyang kamay na para bang martilyo. Akala ko sa akin siya susugod ngunit laking gulat ko nang sinuntok niya ang sahig ng boxing ring.

It cause a huge damaged on the floor. Namangha ako dahil sobrang lakas pala niya. Kaya siguro naging vanguard siya dahil sa likas niyang lakas na taglay. Mas lalong lumakas ang hiyawan sa paligid. Tumingin ako sa gawi ni Janric at sumisenyas siya sa akin na labanan ko ang vanguard na ito, basi sa kilos niya ay mukhang tinatraidor na niya itong pinuno nila. I think Janric has a reason why he wants me to be here. First, because he knows he can use me, second, he wants me meet this vanguard and last he wants me to beat this vanguard so that his position as a leader will be increase into a vanguard. Nice thinking Janric! Ako pa talaga ang naisip mong ilaban sa isang to.

Bumalik lamang ako sa ulirat nang madaplisan niya ako sa braso ng isang patalim na hawak-hawak niya ngayon.

"Do you think you can beat me kid? Wahaha! I'm a vanguard and I love playing dirty moves."

He said and laugh. Nanayo bigla ang mga balahibo ko sa batuk nang bigla niyang dilaan ang dugo kong kumapit mula roon sa patalim niya. Hindi ko ininda ang sakit sa aking sugat. Alam kung gagaling ito tulad ng sabi ni Cent sa akin noon.

"You're half peculiar Severen. Even how many times do we have to shot or stab you, you will never get die."

Kumurap kurap ako ng ilang beses kung tama ba ang nakikita ko sa kaharap ko ngayon. Biglang lumabas ang isang patalim mula sakanyang braso. Ganoon rin sa kabilang braso. Paanu niya nagawa 'yon!?

Tumakbo siya papalapit sa akin habang labas ang mga ngipin at galit na galit ito. He tried to attacked me using his blade pero mabilis ko agad iyong naiwasan. He tried and tried pero hindi niya ako magawang patamaan dahil mabilis akong gumalaw.

When I was seven years old my grandmom get a tutor to teached me the martials and combats. Natutunan ko agad lahat ng iyon sa loob lamang ng apat na buwan. Noong labing dalawang taon naman ako ay nagawa kong talunin ang aking tutor, hindi na siya nagtaka pa kung bat ko siya natalo dahil alam niyang mabilis akong kumilos at mabilis ang aking mga mata lalong lalo na ang akong pandama.

Kaya hanggang ngayon wala pang nakakatalo sa akin sa larangang iyon.

I take a backflip at pumatong ulit doon sa balikat niya, doon ako kumuha ng lakas upang makatalon ako ng mataas. I get my sailing knife at sinalubong ang mahahaba niyang blade sa braso. Panaigting ko ang aking mga ngipin habang magkasalubong ang aming mga sandata. Tinipon ko ang aking lakas at buong lakas siyang tinulak kaya bahagya siyang napaatras.

Behind Those BLUE EYES (ONGOING) Where stories live. Discover now