Two Less Lonely Strangers

Who Knew

4:25 PM
Stella's POV

"Oh Stella kilos ka na diyan at Maya Maya ay darating na ang Mama mo." utos ni Tita Alex matapos makipag-usap Kay Mama sa phone.

"Maya Maya na maaga pa naman eh. " tinatamad pa akong tumayo medyo napapasarap na ako sa pagbabasa ng novel.

"Haay naku bata ka,  tigilan mo na muna yan. " sabay kuha ng libro sa aking mga kamay.

"Haisst.  Ang KJ naman,  ilang araw na lang pasukan na di ko pa din nae-enjoy ang bakasyon. " wala akong nagawa kaya tumayo na ako at nagprepare na para sa Dinner mamaya..

Pagkatapos Kong maligo ay Dali Dali akong nagbihis nang marinig ko ang boses ni Mama,  marahil ay nakauwe na siya.

Knock... Knock...
"Stella,  anak nakabihis ka na ba? " tanong ni Mama mula sa pinto ng kwarto ko.

"Opo MA,  tapos na po. " at saka ako lumabas ng room at sumunod sa kanya pababa.

"Alexandra,  bahala ka na muna dito sa bahay,  i-lock mo na lang ang pinto baka gabihin na kami ng uwi, may susi naman akong dala. "Bilin ni Mama Kay Tita Alex.

"Stella,  let's go. " utos niya at kami ay lumabas na ng bahay patungo sa garage.

"Mag-iingat kayo ate.  Bye Stella. " pagpapaalam ni tita Alex at tuluyan nang pinatakbo ni Mama ang van.

As Usual tahimik pa din kami sa loob ng sasakyan,  kaya lang parang may kakaiba ngayon.  Pakiramdam ko medyo okay si Mama today unlike kahapon.  Pero ang hirap pa din niyang basahin.  Ewan ko ba,  di ko alam.  Close naman kami dati ni Mama,  medyo nagbago nga lang sa paglipas ng panahon.  Dahil siguro busy siya sa trabaho at ganun din ako sa pag-aaral,  tapos sinasabayan ko pa ng pangungulit sa kanya kakahanap Kay Papa.

5:50 PM

Medyo madilim na nang makarating kami sa same resto na pinuntahan namin kagabi.  Nang papasok na kami sa loob ay may naaninag akong isang lalaki na nakaupo sa parehong pwesto ng inuupuan ko kagabi.

"Stella, " nagising ako mula sa pagkatulala nang tawagin ako ni Mama.

"Let's go upstairs. " sumenyas si Mama papunta sa itaas dahil wala na kaming mauupuan pa dito sa ibaba.

"Stay here,  I'll be right back. " pagpapaalam ni Mama ng marinig ang phone niya na nag-ring.

Habang naghihintay ay naisipan Kong mag-open ng FB account ko,  natuwa ako nang makitang nai-post na pala ni Nicole ang mga pictures namin sa Surigao.  At may bagong pics din silang dalawa ni Riva na nai-tag pa ako kahit wala ako sa pics with caption "we wish you we're  here 😭".
Haisst kahit papano nakakamiss din itong dalawang to eh.

"Ma'am here's the menu po. " masayang saad ng waitress nang lapitan ako at iniabot ang laminated board showing their specialty foods.

Maya maya pa ay nakita ko na si Mama papalapit sa table kung saan ako nakapwesto,  pero nagulat ako nang makita ko sa bandang likuran niya na may kasunod na isang matipunong lalaki.  Kilala ko siya,  sigurado ako.  Oo siya nga. Pero paano,  bakit siya nandito.  Mas ikinagulat ko nang lingunin siya ni Mama at tila kausap ang lalaking iyon.

Dominic's POV
I was kinda bored in my Ninong's house so I decided to go outside and try to find something to do.  I went to the mall and just played in arcade for like 3 hours.  Medyo nagutom ako eh buti na lang the mall is close to the resto where we ate yesterday.  When I get there medyo madaming Tao sa loob.  Well masarap din naman ang food,  no wonder why people preferred to eat here.  Sa dami nang customers halos wala na akong maupuan.  Then I saw one chair beside the mirror glass so I walked as fast as I can to get there.  While I was eating I remembered something from last night.  I was looking at the girl sitting here. And suddenly popped out on my head that she's the girl that I accidentally stepped on in Surigao.

"Yeah! I knew it..  She's that girl,  tssk how could I forget her face? " ooh I forgot that I'm alone and I didn't realize it until the person seating in front looked at me so bad.

I maybe looked like crazy right now but I'm happy,  I don't know why.  Then I thought of waiting at the resto and thinking she might eat here again tonight.

Ring ring... 
"Hey brow,  where are you? " I got a call from Jon..

"I'm out of town brow. " I said and kinda smiling a bit.

"Who's with you? " tanong niya ulit.

"I'm with my family here in Davao. " as I responded.

"Jackpot brow!  You're in Davao? Talaga? " he sounded so surprise.

"Oo nga why? " medyo nairita na ko sa kakulitan niya.

"Eh I talked to Riva and confirmed that the locket belongs to Stella. " Jon who seemed so excited now.

"Wait what? You talked to Riva..  You're ex? " I cannot be more surprised of what I've just heard from Jon.

"Yeah,  I did.  Wait just focus on what I'm saying. " he added.

"Oh yeah hehe okay so what are you saying? " I cannot resist myself from laughing.

"Brow Stella,  that's Riva's friend,  she owned the locket. " I stopped from laughing and start to listen on what he's talking about.

"Brow?  Are you there? " he asked when I became silent.

"Ah yeah so you're saying Stella,  that's her name? " I felt my heartbeats fast.

"Yeah,  and she's from Davao." I smiled, the widest one.

"You know what brow,  I just found her here last night,  but I did not realized it was her. " I was glad that I know what her name is,  so next time I see her again I'll just call her name., Stella.

"Ayos,  mukhang destiny kayo ah. " Jon teased me.

"Sige Brow,  I gotta go and find her now.  Thanks for the info. " I finally hang up the phone.

I checked on my wrist watch, it's 6:30 pm,  but still no Stella showing up at the resto. I've waited for a little bit longer.

Stella's POV

Hindi ko alam anong nangyayari.  Agad akong nagtago sa laminated na board para di ako makita nang lalaking kasama ni Mama.

"Naka-oder ka na? " tanong ni Mama nang makalapit na siya kasama ang lalaki sa table namin.

"Stella? " tanong ulit niya nang di ako nakasagot agad.

"Ahm po MA? " napayuko naman ako ng bongga nang kunin ni Mama ang board.

"Ahem.. " narinig Kong umubo ng mahina ang lalaking ngayon ay NASA harapan ko na.

"Ito na ba ang anak ko? " I was so shocked nung marinig ko yung boses niya lalo na nang sabihin niya ang mga katagang "anak ko".

"Stella? " saad ng lalaki na alam Kong nakatingin sa akin kahit nakayuko ako at natatabunan ng konting hair ang mukha ko.

"I'm sorry po,  I'll just go to the bathroom. " nagmamadali akong tumayo nang makita kong hahawakan na Sana ng lalaki ang kamay ko na nakapatong sa table.  At Dali Dali akong nagtungo sa ground floor.  Napa-english tuloy ako ng wala sa oras.

Sa pagmamadali ko habang pababa ng hagdan ay nakabangga ko ang isang lalaki pero buti na lang at batang may Laban ako kaya di ako natumba,  so dirediretso pa din akong naglakad habang nakatungo at unti unti Kong naramdaman na may luhang tumulo mula sa mukha ko. Napatigil na lang ako nang marinig Kong may tumawag sa pangalan ko.

Author's Note
OMG!!!!
Sorry for the late UD.  I promised to do the next chapter soon.