Ο Στρατηγος (Remake)

Κεφάλαιο 13

Βερολίνο
2 χρόνια πριν

Ο Αλεξάντερ σηκώθηκε αποφασισμένος από το κρεβάτι κουμπώνοντας το παντελόνι του << Αυτό ήταν λοιπόν δεν με θες πια;>> είπε χαμηλόφωνα η Γκερλιντα τυλίγοντας το λευκό  σεντόνι γύρω από το γυμνό κορμί της.
<<Δεν έχεις καταλάβει ότι ποτέ δεν σε ήθελα>> είπε και συνέχισε να ντύνεται,χωρίς καν να την κοιτάζει.
<<Τότε γιατί είσαι εδώ;>> τα πρώτα δάκρυα δεν άργησαν να έρθουν βλέποντας τον άνδρα που τόσο πολύ αγαπούσε και που πριν λίγο της έκανε έρωτα με τόσο πάθος να την εγκαταλείπει <<Ξέρεις πολύ καλά γιατί είμαι εδώ>>απάντησε εκείνος ψυχρά κάνοντας την να υποφέρει ακόμα περισσότερο
<<Ωρες ώρες φέρεσαι σαν να μην έχεικαρδιά>> ψέλλισε βαθιά πληγωμένη από την σκληρή συμπεριφορά του
<<Ισως και να μην έχω>>
Η Γκερλιντα έπιασε το χέρι του ενώ εκείνος το τράβηξε δυνατά.  <<Μην φύγεις σε ικετεύω δεν θέλω να σε χάσω>> τον παρακαλούσε με λυγμούς <<Σε αγαπάω>>φωναξε στο χτύπημα της πόρτας καθώς ο Αλεξάντερ είχε ήδη φύγει.
Κάπως έτσι είχε τελειώσει η μικρή σχέση τους ή μάλλον έτσι νόμιζε ο Αλεξάντερ, γιατί η οργή και η θλίψη της εγκαταλελειμμένης Γκερλιντας ζήταγε εκδίκηση.Λίγες μέρες αργότερα μια επιστολή ήρθε για να ταράξει την ηρεμία του.                                <<Μπορείς να μου ξαναπείς τι στο διάολο έχει γίνει;>> είπε ο Φριτς μη μπορώντας να καταλάβει τα λόγια του φίλου του.
<< Ο στρατάρχης θέλει να μιλήσουμε για την κόρη του και ξέρεις πια είναι η κόρη του; >>πέταξε νευρικά το χαρτί προς το μέρος του Φριτς.
<<Οχι!δεν το πιστεύω.Τι να θέλει;>> τον ρώτησε μόλις διαβασε το γράμμα.
<<Δεν είμαι σίγουρος αν θέλω να μάθω>>.
Το επόμενο πρωί κιόλας βρέθηκε στο γραφείο του Στρατάρχη Μπραου ο οποίος ήταν ανώτερος του και πατέρας της Γκερλιντας.
<<Φαντβελφτ,ποσό χαίρομαι που σε βλέπω >> ήταν τρομερά ευδιάθετος κάτι που σίγουρα ήταν πολύ ύποπτο.
<<Τιμή μου, αλλά πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο που με καλέσατε εδώ σήμερα>> <<Είσαι από τους καλύτερους αξιωματικούς του Ράιχ αυτή τι στιγμή,πιστός στο καθήκον σου και στην πατρίδα.Είμαι πραγματικά περήφανος για σένα γιαυτό και η απόφαση σου με χαροποίησε ιδιαίτερος>> είπε ενώ ένα μεγάλο χαμόγελο είχε  σχηματιστεί στα λεπτά του χείλη.
<<Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω>> τα λόγια του τον είχαν πραγματικά μπερδέψει.Για ποια απόφαση μιλούσε με τόσο ενθουσιασμό.
<<Αλεξάντερ.Η κόρη μου, μου μίλησε για σένα και για την σχέση σας>>τον κοίταξε διερευνητικά περιμένοντας την απάντηση του.
<<Για την σχέση μας;>>ρώτησε έκπληκτος.
<<Ναι και για την πρόταση γάμου που της έκανες θεωρώ ότι είσαι η πιο σωστή επιλογή για αυτήν>>                  
<<Οχι,εγω ποτέ δεν είχα κάποια σοβαρή σχέση με την κόρη σας >>απολογήθηκε μη μπορώντας να πιστέψει αυτά που άκουγε. Ήταν φανερό ότι η Γκερλιντα είχε πει ένα σωρό ψέματα μόνο και μόνο για να τον δει να ταπεινώνετε μπροστά στον ισχυρό πατέρα της.
<<Ισχυρίζεσαι ότι η κόρη μου λέει ψέματα;>> ύψωσε τον τόνο του και εκνευρισμένος σηκώθηκε όρθιος.
<<Λυπάμαι αλλά ναι>>.
<<Αν δεν της έκανες πρόταση γάμου,τότε τι έκανες μαζί της;>>
<<Γιατί δεν ρωτάτε την ίδια >> ήξερε ότι η απάντηση του ήταν άβολη και ίσως και θρασυς  αλλά η υπομονή του λιγόστευε <<Δηλαδή πέρναγες την ώρα σου με την κόρη μου αντί να ασχολείσαι με της υποθέσεις του κράτους;>> είπε επικριτικά μειώνοντας τον ακόμα περισσότερο.
<<Αυτό δεν ισχύει και το ξέρετε πάντα….>>προσπάθησε να ολοκληρώσει αλλά μάταια, ο Μπραου τον διέκοψε απότομα.
<<Φαντβελφτ!για όλα αυτά θα περάσεις στρατοδικείο!>>.
Η απόφαση του στρατάρχης Μπραου ήταν ξεκάθαρη.Εκρινε ότι"η συμπεριφορά του δεν άρμοζε σε αξιωματικό του γερμανικού στρατού" καθώς πείστηκε ότι ο Αλεξάντερ έλεγε ψέματα στην κόρη του και στον ίδιο.Η Γκερλιντα δεν έπαψε ποτέ να τον σκέφτεται και ο ίδιος πάλεψε πολύ για να κρατήσει την θέση του και για να ξανά απόκτησε το χαμένο του κύρος.Το μόνο σίγουρο ήταν ότι μισούσε αυτη την γυναίκα τόσο όσο τον ποθούσε εκείνη.