Her Secrets [COMPLETED]

Chapter 15: Where's Ayako?

BIANCA'S pov

"Ok class so, you need to finish your thesis as soon as possible, hindi kasi natin mahaharap yan next month because of the events" sabi ni ma'am..

"Yes ma'am" -_-

Tumayo na kami at lumabas, nagtungo akong cafeteria at umorder na ng pagkain.. Hmmm.. ang boring dito -_-

"Hi miss" biglang sulpot ng lalaking to! Seryoso? Kabute ba sya!

"Ahmmm.. I'm Justin Walter..What's your name?" Tanong nito pero di ko sya pinansin!

I'm not interested! -_-

Naupo nalang ako at kumain na, maya maya pa ay naupo rin sya.

"Bakit ba nakabuntot na?" Inis na tanong ko sa kanya!

"Ang ganda mo kasi eh!" Wengya! Ano bang trip nito!

"Leche! Lumayas ka! Wala ako sa mood!" Sambit ko at inirapan sya

"Grabe ka naman, siguro meron ka ngayon no?!" Aba talagang nangiinis to!

Tatayo na dapat ako ng may magsalita.

"Layas! Matutong gumalang sa babae! Bastos!" Walang emosyong sambit niya sa lalaking to!

Sino paba? Si Joshua! Pero kinilig ako dun hehe!

"Wag kang kiligin! Alam kong gwapo ako!" Inirapan ko ito sa sinabi niya!

Bakit masama bang kiligin?!

"Che! Dapat di mo nalang pinaalis yung lalaking yun eh! Mas mabait pa sayo!" Inis na sabi ko sa kanya!

"Aba! Dapat nga magpasalamat ka kasi tinulungan kita no!" Sagot naman nito.

"Bakit? Sinabi ko bang tulungan mo ako?" Sambit ko at inubos agad ang pagkain ko..

Makaalis na nga! Sira na araw ko!

Tumayo na ako at naglakad paalis, rinig kong sumigaw ito pero di ko pinansin! Loko sya! Di porke gwapo sya ganyan na sya! Sabagay, gaganyanin talaga niya ako kasi wala syang maalala!

Nakaramdam nanaman tuloy ako ng lungkot! Tsk! Bakit kasi nakilala ko pa sya noon!

"Kainis ka! Ang hilig mong magwalk out! Alam mo ang arte mo talaga!" Hindi ko nalang ito pinansin.

Naupo nalang ako sa damo at sumandal sa puno!

Ang tahimik dito! Malaya kang gawin ang gusto mo! Naalala ko tuloy noon nung buhay pa ang ate ko. Oo may kapatid ako pero namatay sya sa isang pagsabog.. Yun ay dahil sa Rial mafia kaya galit na galit ako sa kanila! Isang taon lang ang tanda sakin ni ate. Ganun din si Lady ayako..

Madalas kaming naglalaro sa tahimik na lugar.. Marami kaming happy memories na nawala ng mawala sya! Hay buhay nga naman! Miss ko na sya!

"Oi! Ano nagdadrama ka nanaman dyan! Psh! Buti nalang ako gwapo!" Napakaingay!

"Bakit ba kasi ang mga babae, ang daming arte sa buhay! Ang daming kailangang gawin! Ang drama! Hindi na nawalan ng problema! Buti pa kaming mga lalaki chill lang!"

"Iba kasi ang pangangailangan namin sa pangangailangan niyo! Iba kami masaktan di gaya niyo na kapag nasaktan bukas wala na!" Napatingin ito sakin at sumeryoso ang muka!

"Nasasaktan din kami!" Sabi nito.

"Oo, minsan nga lang" sagot ko.

"Madalas kasi kayo ang nanakit! Bakit naranasan mo na bang masaktan? Hindi pa naman diba! Sana kung nasaktan kana eh!" Inis na sabi ko.