7. Bölüm

83K 2.2K 293
                                    

Multimedya: Mirza Şühsavaroğlu

"Berika.... Yastık böyle dursun. Heh... Rahat mısın? Rahatsız oldun sanki. Alıyorum yastığı. Peki aç mısın? Bir şeyler hazırlatmamı ister misin? Bir yerin a--"

"Ay Mirza yeter. Dedikoducu kadınlar gibi aralıksız konuştun azıcık sus. Bak sadece susmanı istiyorum tamam mı? Başım ağrıyor. Biraz sessizlik istiyorum sadece. Bunu yapabilirsin dimi?"

"Tamam. Bak hemen yan odadayım. Bir şey olursa seslen." dedi ve hemen gitti.

Hastaneden geldikten sonra çok değişmişti.

Hamileydim. Tam tamına 2 aylık. Mirza bebeği duyunca ciddiyim bütün hastaneye baklava dağıttı. Neden bayıldığımı Mirza sorunca doktor açlıktan olduğunu söyledi. Arabada biraz azarladı. Ama eve gelince ciddiyim bir kamyon dolusu yemek yedim. Yani zorla yedirtti.

Şimdi ise üstüme düşüyor. Eğer birde bebek erkek olursa Mirzayı kimse tutamazdı. Buna eminim.

Sessizlik olunca gözlerimi kapatıp rahatladım.

Mirza Şühsavaroğlu

Berika hamileydi. Bir çocuğum olacaktı. Bu haberi duyduğumda dünya benim için durmuştu. Kendime gelince de ortalığı ayağa kaldırmıştım. Herkesi teker teker öpüp baklava dağıttım. Tüm Mardin benim bu hallerine alışık değildi, ama bebek için olduklarını biliyorlardı.

Berikayı yanlız bırakmıyordum. Çalışıcam bahanesiyle odaya girdim ama amacım onu izlemekti. Bebeğime -mize bir şey olmasın diye gerekirse 9 ay işe gitmezdim.

Kapıyı yavaşça aralayıp Berika'ma baktım. Uyuyordu. Veya gözlerini dinlendiriyordu.
Sonra suratı bir ekşidi. Yavaş yavaş kıpırdanmalar oldu. Gözlerini hafifçe açıp koşarak lavaboya gitti. Arkasından bende hızlıca ona yetiştim. Lavaboya doğru öğürürken gidip saçlarını arkasında toplayıp anlını ovusturdum. Midesini boşalttıktan sonra ağızını ve yüzünü yıkadım. Ellerimi belinden çekince hafif sendeledi.

"Bırak mirikemin(kocacım) içeri kadar kendim gidebilirim. Sen git çalış." dedi bir adım daha atacaktı ki ayağının kayıp geriye doğru düşüyordu. Hızlıca yakaladım.

"Allah'tan kendin yürüyebikiyorsun delalamin(güzelim)" kucağıma aldığım zaman gözlerimi o güzel suretine çıkardım. Ama Berika'nın çoktan gözlerini kapattığı için daha bir şey söylemedim ve yatağa götürerek dikkatlice uzandırdım.

Dikkatlice de yanına ben yattım.  Elimi karnına koyup yavaşça okşadım.

"Rabbim sizi bana bağışlasın xweş(güzelim)"
dedim.

"Umarım bağışlar Mirza Şühsavaroğlu. Rabbim umarım bağışlar." dedi kapıdaki kin nefret ve öfke dolu kadın.

*******************************

Berika Şühsavaroğlu

Gözlerimi açtığımda saat 8 di. Kalkmamı belimdeki kollar engelledi. Kafamı yana çevirince Mirza bana sarılmış bir vaziyette uyuyordu. Onu uyandırmadan kollarını çektim ve yataktan kalktım. Lavaboda yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi değiştirdim. Aşağıya indim. Yada Keje yi görünce yanına gidip halini hatırıni sordum.

Bana bugün Perşin'in geleceğini söyledi. Kim olduğunu sorunca da karşı taraftan gıcık biri olduğunu, her türlü şeye karıştığını ve sürekli laf sokma çabasında olduğunu söyledi. Ve benimde yeni gelin olduğum için dikkat etmemi ve ona karşı geri cevap vermemi istedi.

Saatler geçti herkes yemeğini yemiş salon ve tatlılar hazırlanmıştı.

Içeri güzel bir kız ve Zeynep Xanimağam gibi bir kadın girdi. Hoşgeldiniz faslından sonra bana kahve yapmamı söylediler.

Kahveleri yapıp herkese kahvesini verdim.
Perşin'in sureti bir garip oldu. Tam çözemedim.. O ara annesi konuştu.

"Kızımız da pek güzel yapmış kahveyi" iğneyelici bir tonda.

Sonra bütün gözler bana döndü.

"Eee... Berika kızımız Mirza ağa ile aran nasıl?"

"Iyidir Xanimağam. Sizin halimiz hatırınız nasıl?"

"Bizde iyiyiz çok şükür. O kocandır senin. Sakın ha karşılık verme ne derse yap. Bütün Midyat bilir Mirza Ağa'nın nasıl biri olduğunu."

Boğazımı temizledim.

"1.si benim kocamla aramdaki ilişki sizi ilgilendirmez. 2.si benim ona nasıl davrandığım onun bana nasıl davrandığı da ilgilendirmez. 3. ve son olarak ben ona ALLAH'ın emanetiyim. Bana nasıl davranacağını o biliyor."

Avluya gelen Mirza beni yanına çağırdı. Kapıdan çıkmadan önce durdurdu.

"Akşama görüşürüz xweşkem(güzelim)" dedi ve beni anlımdan öptü çıkmadan önce de göz kırpmayı ihmal etmedi.

*************************

Vakitler geçti. Yemekler yendi. Artık Perşinlerin gitmesi gerekiyordu. Herkes yavaştan ayaklandı. Kapının yanındaki aynanın karşısına geçti Perşin o ara.

Elbisesini ve saçlarını 2 de 1 düzeltip annesinin gelmelerini bekliyordu.

"Aman ne de güzelim güzel olmayanlar çatlasın." dedi ben cevap veremeden Yade Keje ve annesi geldi. Anneside ona uydu.

"Hayırdır kızım düşman mı çatlatıyorsun?" dedi hınzır bir ifade ile

Perşin cevap vermeden yanına gittim ve bir elimi beline doladim diğerini ise koluna koydumm

"Ah aynaya bak lütfen. Ne görüyorum biliyor musun? Güçlü, kendine güvenen güzel bir kadın." Sonra aynadaki kendime bakan gözerimi Perşininkilere çevirdim. Elimle aynada onu işaret ettim.

"A bak sende oradasın" dedim ve güzel bir kahkaha attım. Perşin ve annesi morarırken Yade Keje beni mutfağa itekledi.

5 dakika kadar sonrada kendisi geldi ve onun sözünü dinlediğim için bana sahada yakınlaştı.

*******************************

Şuan herkes akşam yemeği için oturmuş yemeğini yiyordu. Başta Mirzanin babası. Sağında annesi. Solunda Mirza yanında ise ben. Annesinin yanında da Yada Keje vardı.

Sohbet iyice derinleşmiş ve sofra kaldırılıp çaylar içiliyordu. Mirzanın babası ise beni güldürüyor ve az da olsa bebek için moralimi yüksek tutmaya çalışıyordu.

O ara  Mirza konuştu.

"Gülmek sana yakışıyor Şühsavaroğlu gelini."

Annesine ve babasına bakıp ufak bir şey söyledim.

"Aslında ben hala Şühsavaroğlu değilim. Ben hala Bekıran'ım ağam." dedim. Mirzanın babasının gülüşü donar ve Mirza kaskatı kesilerken ben gözlerine bakıyordum.

Mirza ise tek bir şey söyleyip yerinden kalktı ve yukarı doğru çıktı.

"Hassiktir"

*********************************

Merhaba can içlerim. 7. bölüm ile karşınızdayım. Geç geldi biliyorum yayınlayacaktım ama Wattpade bir şeyler oldu ve yazdığım bölümü kaydetmemeye başladı. Bir ara komple sildi bölümü. Yazdıklarım aklımda değildi o yüzden bir bölümünü yazdım. Ama 8. bölümü biraz daha fazla yazmaya çalışacağım.

TheLeuss
Hilal_Iskndr
atgibiat
Herkese_kimse
HsnanurKatmerlikaya

Peki can içlerim neden yazdığım ikinci kitaba bakmıyor sunuz? Umarım onuda beğenirsiniz.

Sizi seviyorum can içlerim. Oy ve Yorum atmayı unutmayın.

BERDEL (Tamamlandı) #wattys2018Onde histórias criam vida. Descubra agora